 |
| მარკ შაგალი.მოსე იღებს ათ მცნებას |
1946 წელს შექმნეს მოსკოვის საპატრიარქოს საგამომცემლო განყოფილება.
10 წლის შემდეგ, 1956 წელს მან მოახერხა საბჭოთა კავშირის ტერიტორიაზე მის ომის შემდგომ საზღვრებში რუსულ ენაზე ბიბლიის გამოცემა. ეს იყო ბიბლიის პირველი გამოცემა ბოლშევიკების ხელში.
მაგრამ ნურას უკაცრავად, საბჭოთა კავშირის ჩვეულებრივ მოქალაქეს ბიბლიის ყიდვა არ შეეძლო ეკლესიებშიც კი. გამოყოფდნენ ეგზემპლართა დიდად შეზღუდულ რაოდენობას და ამ ეგზემპლარებს "თავისიანებში" არიგებდნენ. ბიბლიის გარკვეული რაოდენობა ხვდებოდა საბჭოთა კავშირში ოფიციალურად არსებულ მართლმადიდებელ ეკლესიებსაც.
მაგრამ ბიბლია რეალურად ხელმისაწვდომი იყო მხოლოდ ერთეულებისთვის.
ბიბლიის ეგზემპლარის შოვნა თავისთვის ხშირად არ შეეძლოთ სწავლების პირველი კურსების სემინარისტებსაც.
მაშინ რუსეთის მართლმადიდებელ ეკლესიას მაშინ არსებულ სამ სემინარიაში
//ზაგორსკი, ლენინგრადი, ოდესა// ჰქონდა სამი ბიბლია. ბიბლია ჰქონდათ მინასტრებთან არსებულ ბიბლიოთეკებსაც. გასაგებია რომ უცხოებს არ შეეძლოთ იქ დაცული ბიბლიების გაცნობა.
სახელმწიფო ბიბლიოთეკებს შორის ბიბლია ხვდებოდა ლენინურ ბიბლიოთეკაში, ისტორიულ ბიბლიოთეკაში და ათეიზმის საზოგადოების ბიბლიოთეკაში. ამ ბიბლიოთეკებში დაშვება შეზღუდული იყო.
საოლქო, რაიონულ, საქალაქო, სოფლების და სხვა ბიბლიოთეკებში ბიბლია საერთოდ არ ხვდებოდა.
ამიტომ ბიბლიის წაკითხვის მსურველს არ შეეძლო მისი წაკითხვა სამკითხველო დარბაზშიც.
კიდევ იყო უშუალოდ მოსკოვის საპატრიარქოს საგამომცემლო განყოფილებაში წერილის მიწერის და ბიბლიის ასე დაკვეთის შესაძლებლობაც. გასაგებია რომ ასეთ თხოვნებს კითხულობდნენ და განიხილავდნენ კგბს თანამშრომლები ან ინფორმატორები.
ბიბლიის მსურველს უნდა დაესაბუთებინა თუ რატომ უნდა ბიბლია და არა საბჭოთა კავშირის კომპარტიის ცენტრალური კომიტეტის მორიგი გენერალური მდივანის ფუძემდებლური ნაშრომი.
ჰუმანიტარული სფეროს მკვლევარების თხოვნებს ჩვეულებრივ აკმაყოფილებდნენ და ისინი მინიმალური ფასით იღებდნენ ბიბლიის ეგზემპლარს.
1980-ანი წლების დასაწყისში ბიბლია ღირდა 25 რუბლი //კარგი გარეკანის მქონე მრავალტომიანი გამოცემის ფასი იმ დროისთვის//.
შავ ბაზარზე ან ნაცნობობით ბიბლია მაშინ ღირდა 100-150 მანეთი ანუ საწყალი საბჭოთა მშრომელის ერთი თვის ხელფასი.
ბიბლიაზე უფრო ძვირი წიგნი მაშინდელ შავ ბაზარზე არ ყოფილა.
არალეგალურად გაყიდვისთვის ბიბლიებს ზოგჯერ აწვდიდნენ ჟდანოვის სახელობის ტიპოგრაფიის მუშები //ბიბლიას ეს ტიფოგრაფია ბეჭდავდა// ან თანამშრომლები იმ დახურული საწყობებისა სადაც ბიბლია ინახებოდა.
1979 წელს გაერთიანებულმა ბიბლიურმა საზოგადოებებმა პირველად მიაწოდეს 30 000 ბიბლია საბჭოთა კავშირის ევანგელურ ქრისტიან-ბაპტისტთა სრულიად საკავშირო საბჭოს. ასე გამოჩნდა არა მარტო მართლმადიდებელთა მიერ გამოცემული ბიბლია, თუმცა ტექსტი იგივე სინოდალური თარგმანისა იყო.
ასე გაჩნდა საბჭოთა კავშირში ბიბლია "პაპიროსის ქაღალდზე". წვრილი შრიფტი და უთხელესი ქაღალდი, საბჭოთა კავშირში არც ერთ ტიპოგრაფიას არ შეეძლო ასე დაბეჭდვა.
ცხადია რომ ეს რაოდენობა ვერაფრით ეყოფოდა ქვეყანას მრავალმილიონიანი მოსახლეობით. დეფიციტს უფრო აძლიერებდნენ ვიდრე აქრობდნენ.
პრესტიჟული გახდა სახლში, პირად ბიბლიოთეკაში ბიბლიის როგორც იშვიათი მაგრამ საბჭოთა კავშირში დაშვებული წიგნით თავის მოწონება.
1985 წლეს ევანგელურმა ბაპტისტმა ქრისტიანებმა გაერთიანებული ბიბლიური საზოგადოებებისგან მიიღეს 100 000 ბიბლია.
ჩრდილოეთ ევროპის ბიბლიურმა საზოგადოებებმა რუსეთის მართლმადიდებელ ეკლესიას 1988-91 წლებში გადასცეს სამტომიანი განმარტებითი ბიბლიის 150 000 კომპლექტი.
1988 წელს აღნიშნეს რუსეთის გაქრისტიანების ათასი წლისთავი. იყო დიდი და ფაქტიურად სახელმწიფო ზარ-ზეიმი რომელიც ჩაწერეს პერესტროიკის პოლიტიკაში.
მაშინ საზღვარგარეთიდან გაგზავნილმა ბიბლიებმა ახალ საბჭოთა გამოცემასთან ერთად ბიბლია ხელმისაწვდომი გახადეს და ის თანდათანობით გაიაფდა,
//რუსეთის გაქრისტიანების ზარ-ზეიმით აღნიშნვასთან ერთად პერესტროიკის პრარაბები დიდ რეკლამას უკეთებდნენ ლენინინის მახატმად გამომცხადებელ რუს ოკულტისტს და ბოლშევიკთა ჯაშუშ ნიკოლაი რერიხსაც.
ამავე დროს გორბაჩოვის პოლიტიკის შედეგად საბჭოთა კავშირის სხვადასხვა რეგიონში დაიწყო სისხლისღვრა ანუ ღმერთის მიერ მოსესთვის გადაცემულ ათ მცნებათა მასობრივი დარღვევა. ასეა დღემდე, გ.მ.//
-------------------------------------------------------
http://www.ljpoisk.ru/archive/8647955.html
Истории Библии в СССР 1956-91г.
Jan, 11/2011
ru_history
Свобода вероисповедания в стране с преимущественно грамотным населением, безусловно связано с реальной доступностью духовной литературы для всех граждан. Сейчас появилось не мало домыслов, как о том, что христианская литература, и прежде всего Библия, были в СССР полностью запрещены, так и, противоположно, о том, что Библия и пр. были доступны для большинства.
В 80е годы я работал в библиотеках и, в тоже время, интересовался духовной литературой. В конце 80х был связан с изданием первых независимых от Издательского отдела Московского Патриархата книг соответствующего содержания. Так что проблему знаю не понаслышке и постараюсь восстановить реальное положение дел в динамике того времени.
В СССР было введено обязательное «литование» изданий, которое осуществлялось в Гослите, организации , осуществлявшей фактическую цензуру, без штампа которой, ни одна типография не имела права запускать книгу в печать. Религиозные издания до 91го года цензурировались в Отделе по Делам Религий при Совмине, структуре, реально подчинённой КГБ. Итак , в 1946 году был создан Издательский отдел Московского Патриархата. Через 10 лет существования он смог осуществить первое издание Библии на русском языке на территории СССР в послевоенных границах . До этого издание религиозной литературы прекратилось в конце 20х годов. Во времена сталинских репрессий само наличие Библии в домашней библиотеке могло быть истолковано как свидетельство участия в «подпольных, антисоветских религиозных организациях» с соответствующими последствиями. Перевод был взят т.н. «синодальный», т.е. осуществлённый в царской России и впервые изданный в 1876 году. Но, издание 1956 го года не было репринтным. Набор был сделан новый, по правилам современной орфографии. Такая Библия переиздавалась в 1968, 76, 88гг.. Характерно, что тираж не указывался, хотя это было обязательным по советским книгоиздательским нормам и строго соблюдалось при издании обычной светской литературы. Распространение Библии шло через Издательский Отдел МП. Из него книги поступали в епархии и оттуда – на приходы. В открытой продаже в церквях Библия не появлялась, т.к. выделялись считанные единицы экземпляров и тут же расходились «по своим». Какое-то количество книг передавалось и неправославным церквям, официально существовавшим в СССР. Но реально доступна Библия была единицам. Достать личный экземпляр Библии не могли порой даже семинаристы первых курсов обучения.
В то время у РПЦ было три в трёх существовавших тогда семинариях ( Загорск , Ленинград, Одесса), а так же библиотеки при монастырях . Понятно, доступ к ним посторонние не имели. Среди государственных библиотек экземпляры Библии попадали в Ленинскую, Историческую и библиотеку Общества Атеизма . Доступ во все эти библиотеки был ограничен. В областные, районные, городские, сельские и пр. библиотеки Библия не поступала в принципе. Поэтому, желающий её прочесть, не мог заказать её даже для чтения в читальном зале ( в библиотечной системе СССР можно было заказать книгу и из другой библиотеки со свободным доступом, если этой книги не было в библиотеке, в которую вы ходите). Была ещё возможность заказать Библию, написав письмо непосредственно в Издательский Отдел МП, понятно, что подобные просьбы просматривались сотрудниками или осведомителями ГБ. Желающий должен был обосновать своё желание купить Библию. Учёным, занимающимся гуманитарными науками, обычно просьбу удовлетворяли, и они получали экземпляр по минимальной цене. В начале 80х это было 25рублей ( стоимость многотомного издания в хорошем переплёте, по тем временам). На чёрном рынке или «по знакомству» Библия стоила тогда 100 – 150 рублей( т.е. была ровна среднемесячной зарплате служащего ). Более дорогой книги на тогдашнем чёрном рынке я не знаю. Для нелегальной продаже с рук Библии поставляли иногда рабочие типографии им. Жданова, в которой она печаталась, и работники закрытых складов, на которых хранилась.
В 1979 г. была осуществлена первая поставка 30 000 Библий от Объединенных Библейских Обществ Всесоюзному Совету Евангельских христиан-баптистов. Таким образом, Библия появилась не только православного издания, хотя текст был того же синодального перевода . Так в СССР появилась Библия «на папиросной бумаге». Мелкий шрифт и тончайшая бумага – ни одна типография в Советском Союзе так напечатать не могла. Безусловно, этого количества никак не могло хватить стране с многомиллионным населением и, скорее, дефицит подогревался, нежели насыщался. Библию стало модно, престижно иметь в домашней библиотеке , как всякую редкую, но не запрещённую в СССР книгу. В 1985 Евангельские христиане-баптисты получили от Объединенных Библейских Обществ 100 000 Библий, в 1988 – 1991 гг. Русской Православной Церкви от Библейских обществ Северной Европы передано150 000 комплектов трехтомной Толковой Библии. Напомню, что в 88м отмечалось тысячелетия Крещения Руси. Празднование было обширным, фактически «государственным», встроенным в политику перестройки. Тогда присылаемые из-за границы издания Библии вкупе с новым отечественным изданием этого года фактически сделали книгу доступной, цены на Библию постепенно начали снижаться.
No comments:
Post a Comment