ჰუმანისტი ლენინის პერესტროიკა - ლენინის ამხანაგი დემონი, ზემლიაჩკა

მასალები დეზემლიაჩკაზაციისთვის და დელუნაჩარსკიზაციისთვის!!!!

წითელი დროშის ორდენით დაჯილდოებული პირველი ქალი, ლენინის ამხანაგი დემონი. მისი ბრძანებით დახოცეს ათობით ათასი ადამიანი.

"ძირს მოყვასის სიყვარული. უნდა ვისწავლოთ სიძულვილი" //ბოლშევიკური განათლების სახალხო კომისარი ლუნაჩარსკი//. ასეთია ლენინური პერესტროიკა.

"რევოლუციონერში დათრგუნული უნდა იყოს ნათესაობის, სიყვარულის, მეგობრობის, მადლიერების და ღირსების გრძნობები. რევოლუციონერი არაა ის ვისაც რაღაც ეცოდება ამქვეყნად. მან იცის ერთადერთი მეცნიერება, ნგრევის მეცნიერება" //მიხაილ ბაკუნინი//.

"ძირს მოყვასის სიყვარული. უნდა ვისწავლოთ სიძულვილი" //ბოლშევიკური განათლების სახალხო კომისარი ლუნაჩარსკი//.

 «В революционере должны быть задавлены чувства родства, любви, дружбы, благодарно­сти и даже самой чести. Он не революционер, если ему чего-либо жалко в этом мире. Он знает только одну науку - науку разрушения». Михаил Бакунин.

საბჭოთა არტილერიით დემოკრატიზაცია მავნეა მთელ თაობათა ჯანმრთელობისთვის

http://cyxymu.livejournal.com/1397211.html

ეს ნანგრევები დინოზავრების კი არა საბჭოთა დემოკრატიის ნაკვალევია, დიდი ქართველი მოქანდაკე კიტოვანის,პროფესორი ჯაბას და საბჭოთა შეიარაღებული ძალების მიერ თბილისის პერესტროიკის და დემოკრატიზაციის შედეგი.1992 წლის ზამთარია.

Тбилиси помните? зимой 1992 года? кто не помнит - напомню, это результат действий государственных преступников Тенгиза Китовани и Джабы Иоселиани.

Важно знать, что после распада Советского Союза Россия развязала две страшные войны на территории Чечни – маленькой республики с населением в миллион человек. прибили пару сотен тысяч чеченцев, убили и искалечили 40 тысяч чеченских детей, причем считала их Ванесса Редгрейв,

ქალბატონი ვანესა რედგრეივი თანამედროვე ბრიტანული თეატრის და კინოს ერთ-ერთი საუკეთესო მსახიობია.

მოძმე საბჭოთა დემოკრატები მას ახასიათებენ როგორც ბავშვების, ცხოველების, ჰომოსექსუალების და ჩეჩენი ტერორისტების დამცველს და აქტიურ ტროცკისტს.
მაგრამ ის სიმართლესაც ამბობს.

უნდა გავიხსენოთ რომ გორბაჩოვ-შევარდნაძის დიდმა საბჭოთა დემოკრატიამ ორი ომი გააჩაღა პატარა ჩეჩნეთის წინააღმდეგ. ამ პატარა ჩეჩნეთში ცხოვრობდა მილიონამდე ადამიანი. ხოდა საბჭოთა დემოკრატიამ მოკლა დაახლოებით ორასი ათასი ჩეჩენი,მათ შორის მოკლა და დაასახიჩრა 40 ათასი ბავშვი.

ხოდა, თქვენ წარმოიდგინეთ, ამან შთაბეჭდილება მოახდინა ქალბატონ ვანესა რედგრეივზეც.

არც ისე სახალისო ისტორია-აფხაზეთი და ა.შ...

რომანოვებმა აფხაზები  აფხაზეთიდან თურქეთში გარეკეს, თურქებმა სომხები თურქეთიდან  აფხაზეთში გარეკეს...მერე საბჭოთა დემოკრატიამ გაჟლიტა და გარეკა ქართველები.

საბჭოთა დემოკრატი

შავი ზღვის კავკასიის სანაპიროს სომხები ძირითადად გამოსულები არიან ოსმალეთის იმპერიის აღმოსავლეთი ზღვისპირა რაიონი ამშენიდან.

ემიგრაციის პირველი ტალღა იყო 1876-1877 წლების რუსეთ-თურქეთის ომის შემდეგ.

1880 წელს ამშენიდან გადასულ სომეხთა 117 ოჯახი დასახლდა გუდაუთის სოფელში მცარა //მეც არა//. 5 წლის შემდეგ აქ გახსნეს სომხური სკოლა.

ცოტა ხნით ადრე რომანოვებმა აფხაზები გამოაცხადეს დამნაშავე მოსახლეობად და ვინც ვერ გაჟლიტეს გარეკეს თურქეთში.

ვაშაო, იყვირეს სომხებმა და 1915-1916 წლებში მასობრივად გადასახლდნენ აფხაზებისგან დაცლილ აფხაზეთში. აბა რა ექნათ, საწყლებს, თურქები ჟლეტდნენ და მათაც მონახეს თითქოს სწორედ მათთვის დაცლილი ადგილი. 

1926 წელს აფხაზეთში ცხოვრობდა დაახლოებით 30 000 სომეხი.

აფხაზეთი რა თქმა უნდა გადაიქცა ამშენელ სომეხთა მეორე სამშობლოდ.

ამ  მადლიან და ნაყოფიერ მიწაზე სომხებმა დიდი წვლილი შეიტანეს სოფლის მეურნეობის, მეთამბაქოეობის განვითარებაში. ამ სოფლის ადგილზე ასი წლის წინ არაფერი ყოფილა ტყეების და ჯაგნარის გარდა, ამბობს ოჩამჩირის რაიონის სოფელი ლაბრას მცხოვრები ქალბატონი. სომხებმა გაწმინდეს მთების ფერდები, მოამზადეს მინდვრები თამბაქოს პლანტაციების გასაშენებლად. თავისი შრომით მათ ბევრს მიაღწიეს.

სევრის ხელშეკრულებაზე:

ბოლო მოვლენებმა თურქეთი ლამის სამოქალაქო ომამდე მიიყვანეს და მით უმეტეს ამ კონტექსტში ღირს ამ ამბის გახსენება.

ლევონ ტერ-პეტროსიანი

1994 წლის დეკემბრის დასაწყისში სომხეთის რესპუბლიკის პრეზიდენტის ადმინისტრაციაში პრესის წარმომადგენელთა მიღების დროს ერთმა დაშნაკმა ჟურნალისტმა ჰკითხა სომხეთის პირველ პრეზიდენტს ლევონ ტერ-პეტროსიანს თუ რაა სომხეთის სახელმწიფოს ზეამოცანა.

პრეზიდენტმა ლევონ ტერ-პეტროსიანმა //ნორმალური სომეხია, გ.მ.// გაიღიმა და ნახევრად ხუმრობით უპასუხა რომ რომ ეს ზეამოცანა სულაც არაა სევრის შეთანხმების განხორციელება.

მაგრამ გდარეული, დრტყმული და კგბს და საბჭოთა სამხედრო დაზვერვას აყოლილი დაშნაკების აზრით სომხური სახელმწიფოს მთავარი ამოცანა სწორედ სევრის ხელშეკრულების აღიარება და განხორციელებაა.

ამ პარტიის პოზიცია ნათელის და უცვლელი რჩება მრავალი ათწლეულის მანძილზე.

ეს მიდგომა ძალიან ზუსტად ჩამოაყალიბა ერთმა მოშიმშილე და გულუბრყვილო დაშნაკმა:  "თურქეთთან არ უნდა გვქონდეს ურთიერთობები მანამდე სანამ არ აღიარებენ გენოციდს, სანამ არ აღიარებენ სევრის ხელშეკრულებას, სანამ არ აღიარებენ ყარაბაღის დამოუკიდებლობას".

გიორგი ქავთარაძე: საქართველო, კავკასიონი და გეოპოლიტიკა - წარსული და თანამედროვეობა

ივ. ჯავახიშვილის სახელობის ისტორიისა და ეთნოლოგიის ინსტიტუტი

გიორგი ქავთარაძე

ევრაზიის კონტინენტზე კავკასიის ცენტრალური მდებარეობა ადვილად შესამჩნევია განსაკუთრებით მკაფიოდ ეს ორ (შავ და კასპიის) ზღვას შორის მისი განლაგებით არის გამოკვეთილი. კავკასიის ცენტრალური მდებარეობა თითქოს თავისთავად უნდა განაპირობებდეს მის დანიშნულებას, ყოფილიყო მსოფლიოს ერთ-ერთ უმნიშვნელოვანესი გზაჯვარედინი; თუმცა, კავკასიის შუაგულში მსოფლიოს ერთ-ერთი უდიდესი წყალგამყოფის – კავკასიონის მთავარი მთაგრეხილის არსებობა, უფრო აშორებდა, ვიდრეა ახლოებდა ერთმანეთთან ამიერკავკასიასა და იმიერკავკასიას, ისევე როგორც მათ გადაღმა მდებარე ახლო აღმოსავლეთისა და ცენტრალური ევრაზიის შორეულ სივრცეებს. თუმცა, ურთიერთობისა თუ ურთიერთბრძოლის იმანენტური მოთხოვნილება ადამიანებს თითქოსდა გადაულახავ მთაგრეხილებსაც კი გადაალახვინებდა; ეს ძველთაგანვე ძირითადად ზეკარებისა თუ უღელტეხილების მეშვეობით ხდებოდა. კავკასიონთან მიმართებაში, განსაკუთრებით მნიშვნელოვანი იყო ქედის ცენტრალური უღელტეხილი – დარიალის კარიბჭე, რომელსაც კლასიკური ხანის წერილობით წყაროები ძირითადად ,,კავკასიისა” თუ ,,კასპიის კარის” სახელით მოიხსენიებენ. ამ კარიბჭის გამორჩეული ადგილი ძველი სამყაროს პოლიტიკურ ცხოვრებაში იმთავითვე კარგად იყო ცნობილი. 

საქართველოს და ჩრდილოეთ კავკასიელი ხალხის ურთიერთობა ტყობა-ერდის ეკლესიის მაგალითზე

http://www.dzeglebi.ge/statiebi/istoria/tyoba_erdi.html
ტყობა-ერდის ეკლესია
(საქართველოს და ჩრდილოეთ კავკასიელი ხალხის ურთიერთობა ტყობა-ერდის ეკლესიის მაგალითზე)

კავკასიური ერთობის, თარგამოსისაგან კავკასიის მთელი მოსახლეობის წარმომავლობის იდეა ქართველთა ცნობიერებაში `ქართლის ცხოვრებით” მკვიდრდება. რვა ღვიძლი ძმის შთამომავალთ, რომლებიც კავკასიონის როგორც ჩრდილოეთ, ისე სამხრეთ ნაწილში დასახლებულან, მთების სიმაღლე ხელს ვერ უშლიდათ, არა მხოლოდ კეთილად ემეზობლათ, არამედ მტერთა წინააღმდეგ ბრძოლაში საერთო ძალით გამოსულიყვნენ. ამ ხანგრძლივი ურთიერთობის კვალი შთამბეჭდავადაა ასახული ტოპონიმიკაში, ეთნოლოგიაში, ფოლკლორში და სხვა. [ჯანელიძე, 2003, 22] ბედის თანაზიარებლობასთან ერთად, ქართველებისა და კავკასიელი ხალხების დამახასიათებელი თავისუფლების სიყვარული, ვაჟკაცობა, სიტყვის გაუტეხლობა, ძმადშეფიცვის ტრადიცია იყო ის განსაკუთრებული ფენომენი, რომელიც კავკასიურ ერთობას მაცოცხლებელ იმპულსს სძენდა.

საბჭოთა კავშირი ანუ კლასობანა ვითომ უკლასო საზოგადოებაში:

საბჭოთა კლასია დიდი თეატრის მოცეკვავე მაია პლისეცკაია რომელიც მოსკოვში ცხოვრობს დუპლექსში და რომელსაც თავს ევლება კარგად დაბინავებული და ნაკვები მსახური. დევიდ კ. უილის, «ნომენკლატურის მიერ პრივილეგირებულნი», 1983 წელს გამოიცა ინგლისურად, 1986 წელს ფრანგულადაც.

საბჭოთა კლასობანა: როგორ გადააქციეს პრივილეგიების მათთვის საჭირო ხალხისთვის დამრიგებელმა კომუნისტებმა საბჭოთა კავშირი კლასობრივ საზოგადოებად.

კომუნისტური კლასია დიდი თეატრის მოცეკვავე მაია პლისეცკაია რომელიც მოსკოვში ცხოვრობს დუპლექსში და რომელსაც ემსახურება კარგად დაბინავებული და ნაკვები მსახური. ესაა ოპერის პენსიონერ მომღერლები რომლებსაც ემსახურებიან მსახურები (ჩემი ერთი მოსკოველი მეგობარი გაზარდა ძიძამ და მსახურმა). მაღალ პოლიტიკურ ეშელონებში და საბჭოთა მეცნიერების აკადემიის მაღალი დონის წევრებს აქვთ წითელი ტელეფონები რომლებითაც ისინი უკავშირდებიან რამოდენიმე ათეულ კაცს, საბჭოთა კავშირის ბატონ-პატრონებს, და ა.შ.(აკადემიკოს ანდრეი სახაროვსაც ჰქონდა მასეთი ტელეფონი რომლითაც ვითომ გადასახლებოდან,გორკიდან ურეკავდა ხოლმე სუპერკაგებეშნიკ ანდროპოვს, გ.მ.).

ლენინური გლობალიზმი და საბჭოთა კავშირის ბედი:

ლენინი გლობალისტი: 

წყარო: http://www.stoletie.ru/territoriya_istorii/lenin_protiv_stalina_2009-04-22.htm

ალეკსანდრ ელისეევი, ლენინი სტალინის წინააღმდეგ: 

ბოლშევიზმის მუშკეტერები

ლენინმა ბოლოს დაამარცხა თავისი საკუთარი პარტიის ლიდერთა უმრავლესობა. ეს მოხდა 1922 წელს, როდესაც მან გაიტანა თავისი აზრი და დაადგინეს რომ ერთიანი საბჭოთა სახელმწიფო აგებული უნდა ყოფილიყო როგორც რესპუბლიკათა კავშირი და ყოველ რესპუბლიკას უნდა ჰქონოდა კავშირიდან გასვლის უფლება. 

არადა ყველა წამყვანი პარტიულ-სახელმწიფო მოღვაწე თვლიდა რომ ეროვნული რესპუბლიკები უნდა შესულიყვნენ რუსეთის ფედერაციაში ავტონომიების უფლებით. 

სწორედ ეს იყო ეროვნებათა საკითხების სახალხო კომისარი ი.ბ.სტალინის მიერ შემუშავებული «ავტონომიზაციის გეგმის» არსი.

ასევე ფიქრობდნენ ფ.ე.ძერჟინსკი, გ.ვ.ჩიჩერინი, გ.კ.ორჯონიკიძე და სხვები.

უნიტარული სახელმწიფოს მომხრე იყო კომინტერნის ბელადი და მსოფლიო რევოლუციის დიდი მომხრე გ.ე.ზინოვიევიც.

არა მარტო რომანოვების ოცნება წმინდა მიწის პერესტროიკაზე:

ოცნება სირიის და პალესტინის ვლადიმირის თუ ხარკოვის გუბერნიად გადაქცევის შესახებ... 

« ... არ მომწონს მე დევიზი «თურქების განდევნა ევროპიდან».

რა არის ევროპა? ვის რათ უნდა ეს ევროპა? რა ზნეობრივ ღირებულებებს ემთხვევა ეს გეოგრაფიული ცნება? 

თურქების განდევნა ევროპიდან და მათთვის მთელი მართლმდიდებელი ანატოლიის, წმინდა მიწის, ანტიოქიის საპატრიარქოს დატოვება? 

მთელი მართლმდიდებელი აღმოსავლეთი უნდა გავანთავისუფლოთ და არა ევროპა. უნდა გავანთავიუფლოთ უფლის საფლავი, გოლოგოთა, ბეთლემი, დამასკი, ბეირუთი და საერთოდ ყველა მართლმადიდებელი ეპარქიები.

ამ ომში რომ მოვახერხოთ კონსტანტინეპოლის განთავისუფლება ამას უნდა შევხედოთ როგორც ქრისტიანობის განთავისუფლების პირველ ეტაპს და ძლიერად და უწყვეტად უნდა შევუტიოთ თურქეთის იმ მხარეებს რომლებიც დასახლებულია მართლმადიდებელი ბერძნებით და მართლმადიდებელი არაბებით.

ძირს სტალინიზმი-სტალინის ამხანაგი და მეგობარი ნესტორ ლაკობა:

სტალინი სულ რამოდენიმე კაცს უძახოდა თავის მეგობარს. ერთ-ერთი ასეთი მეგობარი იყო ნესტორ ლაკობა. სტალინმა ნესტორ ლაკობას აჩუქა თავისი ფოტო გულუხვი წარწერით "ამხანაგ და მეგობარ ლაკობას ი. სტალინისგან. 7.12.35."

სტალინის მეგობარი ნესტორ ლაკობა 

თავის "ლინკოლნზე" 

 http://www.hrono.ru/biograf/bio_l/lakoba_nv.php

ნესტორ აპოლონოვიჩ ლაკობა //1893-1936//. საბჭოთა სახელმწიფო და პარტიული მოღვაწე. ბოლშევიკი 1912 წლიდან, რევილუციის და კავკასიაში საბჭოთა ხელისუფლების დამყარებისთვის ბრძოლის მონაწილე. 1922 წლიდან აფხაზეთის სსრს  სახალხო კომისართა საბჭოს თავმჯდომარე. 1930 წლიდან რესპუბლიკის ცენტრალური აღმასრულებელი კომისიის თავმჯდომარე. საბჭოთა კავშირის ცენტრალური არმასრულებელი კომიტეტის წევრი/

სტალინი სულ რამოდენიმე კაცს უძახოდა თავის მეგობარს. ერთ-ერთი ასეთი მეგობარი იყო ნესტორ ლაკობა.

1934 წელს აფხაზეთში გამოვიდა წიგნი სტალინი და ხაშიმი//1901-1902// ნესტორ ლაკობას წინასიტყვაობით. მასში ლაპარაკი იყო სტალინის რევოლუციურ მუშაობაზე ბათუმში და იმაზე რომ სტალინს პოლიციისგან თავის სახლში მალავდა აფხაზი გლეხი ხაშიმ სმირბა.

ბოლშევიკური დეზინფორმბიუროს დაარსების წლისთავისთვის:

მთავარი ბოლშევიკი დეზინფორმატორი და მატყუარა იოსიფ უნშლიხტი მიკროფონთან //1930-ანი წწ.//.

90 წლის წინ, 1923 წლის 11 იქნვარს გპუს თავმჯდომარის მოადგილე იოსიფ უნშლიხტის წინადადებით პოლიტბიურომ შექმნა დეზინფორმბიურო ანუ დეზინფორმაციის გავრცელების, კაცობრიობის მოტყუების სამსახური,გილოცავთ.

//ცნობისთვის, 1922 წლის 16 თებერვალს //1 მარტს// არაბოლშევიკებისთვის თავზარდამცემი სრულიად რუსეთის საგანგებო კომისია ვჩკ გადაკეთ გპუ-დ,რუსეთის საბჭოთა ფედერატული სოციალისტური რესპუბლიკის შინაგან საქმეთა სახალხო კომისარიატის მთავარ პოლიტიკურ სამმართველოდ //გპუ//. გპუს თავმჯდომარედ რა თქმა უნდა დარჩა ფ.ე.ძერჟინსკი// აპარატი და ძერჟინსკის მანიაკი ჯალათები დარჩნენ//.

11 იანვარი ბოლშევიკი, კომუნისტი და საბჭოთა დემოკრატი მატყუარების პროფესიული დღესასწაულის დღე.

"მასები ჭეშმარიტს უწოდებენ მათთვის ყველაზე ნაცნობ ინფორმაციას. ჩვეულებრივი ადამიანები ბევრად უფრო პრომიტიულები არიან ვიდრე

ამიერკავკასიის პერესტროიკა ანუ აგდამიზაცია-ტყვარჩალიზაცია:

აგდამი

დემოკრატიზებული კავკასია: 

03.04.2008 - 09:58

მას შემდეგ რაც დიადი საბჭოეთი სკკპ-ს ბრძნული ხელმძღვანელობით შეუდგა ბერიას ხელქვეითი აკადემიკოსი ანდრეი სახაროვის ევროპისა და აზიის საბჭოთა რესპუბლიკების კავშირის კონსტიტუციის განხორციელებას  გაუდაბურდა ამიერკავსიის მთელი რეგიონები. 

ყოფილი აზერბაიჯანული ქალაქი აგდამი რომელსაც მთელი საბჭოთა კავშირი იცნობდა იქ გაკეთებული პორტვეინის ცნობილი მარკით ნამდვილად ყოფილია იმიტომ რომ იქ უბრალოდ აღარავინაა. ქალაქი გადაიქცა უდაბნოდ ანუ ადგილად სადაც არაა ადამიანთა საზოგადოება.

მერეჟკოვსკის ძალიან არ უყვარდა გრიბოედოვი,ის კი ისტორიას აფურთხებდა:

ქართველების ბრწყინვალე სიძე გრიბოედოვს უნდოდა ამიერკავკასიის და არა მარტო ამიერკავკასიის მეფობა და ფადიშახობა, აი ამისგან გადაარჩინეს საქართველო მოძმე ირანელებმა, მაგრამ არანაკლებ დიდ მერეჟკოვსკისაც დიდად სძულდა გრიბოედოვი.

დ. მერეჟკოვსკი

რუსული პარნასის სულს დიდხანს აღელვებდა გრიბოედოვის სახე. 

დმიტრი მერეჟკოვსკის მაგალითად იმდენად სძულდა გრიბოედოვი რომ რომანში "ალექსანდრე პირველი" მან ის გააორმაგა. იქაა ისტორიული გრიბოედოვი, მაგრამ არის გრიბოედოვს უწესობამდე დამგვანებული თავადი ვალერიან გოლიცინიც და ის ამბობს:

"არ მიყვარს გრიობოედოვი. ზოგი თავს იკლავს დანით, სხვები თავს იხრჩობენ, ის კი თავს იკლავს სიცილით. ამბობენ რომ ვგევარ მას. ღმერთმა ნუ ქნას! ნუთუ მეც ისევ ვიცინი - თითქოს მკვდარი ძვლები იყრება ტომრიდან?...

იქნებ იმიტომ არ მიყვარს რომ ჩემი საკუთარი თავი არ მიყვარს, მისი როგორც ჩემი ორეულის მეშინია".

მგრძნობიარე ბლოკი გრძნობდა რომ გრიბოედოვის "მხატვრული ღელვა" გადადის "გიჟურ შფოთში". ის ჩაცკის თვლიდა დემონურ პიროვნებად და ეს დემონურობა გადაჰქონდა ავტორზეც. თუმცა გააჩნია რას ჩავთვლით დემონიზმად... მაგრამ ის რომ ჩაცკი მსხვერპლი კი არა საკმაოდ ბოღმიანი ფსიქოპატია ფაქტია //სასკოლო წარმოდგენების საწინააღმდეგოდ//....

თბილისი,სანიმუშო საბჭოთა დემოკრატიზაცია-წითელი არმიის ბოლო ოპერაცია:

არც ისე შორეული წარსულიდან, საბჭოთა არმიის ბოლო ოპერაცია, Журнал «Братишка"

საბჭოთა სამხედრო დაზვერვა

გრუ-ს გემერალ-მაიორი,

ტერორისტი ანტონ სურიკოვი 

საბრძოლო ოპერაციებით ხელმძღვანელობა იკისრეს რუსმა ოფიცრებმა... ბრძოლაში ჩაერთნენ პეჩორის დივიზიის სპეცნაზის //სპეციალური ნაწილის//ნაწილები, ზვიად გამსახურდიამ სთხოვა ელცინს არ დაეჭირა მხარი აჯანყებულებისთვის და დახმარებოდა კანონიერ დემოკრატიულ მთავრობას, მაგრამ პასუხი ვერ მიიღო.

პრეზიდენტის სასახლის //მთავრობის სახლის, გ.მ.// დამცველთა და ასე ვთქვათ ახალი ოპოზიციის, სამხედრო საბჭოს ნაწილების რაზმების ბრძოლამ ყველაზე გააფთრებული ხასიათი მიიღო. ბრძოლები გაიჭიმა იმიტომ რომ დამცველთა ძალები არც რაოდენობით და არც ტექნიკით არ ცამოუვარდებოდნენ თავდამსხმელთა ძალებს და დამცველთა საბრძოლო სულისკვეტება უფრო ძლიერი იყო...

თბილისის მილიციამ დაიკავა ნეიტრალური პოზიცია და ბრძოლების პერიოდში ის ვეღარ აკონტროლებდა ქალაქის ქუჩებს. ქალაქს მოედვნენ კრიმინალები და დაიწყო ბინების და მაღაზიების ძარცვა. ამასობაში კიტოვანის და ადამიას რაზმებმა აიღეს აეროპორტი,ბანკი,კავშირგაბმულობის სახლი და სხვა სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანი ობიექტები გარდა ციხისა სადაც პოლიტპატიმრები იმყოფებოდნენ...

ისტორიიდან-"ბოლშევიზმი - რუსი ხალხის მტერი"-სმოლენსკის მოწოდება:

"რუსული კომიტეტი ხალხის მტრებად აცხადებს სტალინს და მის ხროვას."

"ბოლშევიზმი-რუსი ხალხის მტერი"-ასე იწყებოდა პირველი პროგრამული დოკუმენტი რომელსაც ხელს აწერდნენ გენერალ-ლეიტენანტი ანდრეი ანდრეის ძე ვლასოვი და გენერალ-მაიორი ვასილი თევდორეს ძე მალიშკინი 1942 წლის 27 დეკემბერს.

პროპაგანდისტული ზემოქმედებისთვის  თანამშრომლებმა განყოფილებისა  "აქტიური პროპაგანდა აღმოსავლეთით"
 //ვერმახტის უმაღლესი სარდლობის პროპაგანდის განყოფილება// აღნიშნეს რომ  რუსული კომიტეტის მიმართვა წითელი არმიის მებრძოლებისადმი და მეთაურებისადმი, მთელი რუსი ხალხისადმი და საბჭოთა კავშირის სხვა ხალხებისადმი დაიწერა ოკუპირებულ სმოლენსკში და არა ბერლინში და მან ამიტომ მიიღო სმოლენსკის დეკლარაციის თუ სმოლენსკის მოწოდების სახელი.
           
მაგრამ ამ ეშმაკურ გადაწყვეტილებაში იყო სიმართლის წილი. 
           
რუსულ კომიტეტში გენერალი ვლასოვის მეთაურობით შევიდა სმოლენსკის ბურგომისტრი, ადვოკატი ბორის გიორგის ძე მენშაგინი რომელმაც ომის შემდეგ 25 წელი გაატარა საბჭოთა ბანაკებში.

ბატონობაზე მეოცნებე კრემლის ქანაობა პროდასავლურობიდან ანტიდასავლურობისკენ:

პერესტროიკის ისტორიიდან-რუსეთის საგარეო პოლიტიკა 1992-2009 წლებში: 

ანდროპოვის წიწილების მიერ
დემოკრატიზებული თბილისი

ტარტაროზებმა ლენინიდან პუტინამდე ვერ გაუსწრეს ამერიკას და გაბუტულებმა დაიწყეს რუსეთის და მისი მეზობლების რბევა.

ტარტაროზების მთავარი მიზანი: "დავეწიოთ და გავუსწროთ განვითარებულ კაპიტალისტურ ქვეყნებს "//მოგვიანებით ამერიკას// ეს თქვა უკვე ლენიმა// "საშიში კატასტროფა და როგორ ვებრძოლოთ მას".1917 წლის სექტემბერი//. "ლენინმა სწორე თქვა უკვე 1917 წლის სექტემბერში ბოლშევიკების მიერ ძალაუფლების აღებამდე რომ პროლეტარიატის დიქტატურის დამყარებით ჩვენ დავეწევით და გავუსწრებთ მოწინავე ქვეყნებს ეკონომიკურადაც" //.ბ.სტალინი, ცენტრალური კომიტეტის პოლიტიკური ანგარიში, 1921 წლის 3 დეკემბერი, ვკპ //ბ//-ს მე-15 ყრილობა-1921 წლის 2-19 დეკემბერი//. 1963 წელს ამერიკის დაწევა და გასწრება მოინდომა დესტალინიზატორმა საბჭოთა ლიბერალმა ნიკიტა ხრუშჩოვმა.

მიხაილ გორბაჩოვს უნდოდა და უნდა საბჭოთა-ამერიკული პლანეტარული კონდომინიუმი ანუ მოსკოვი-ვაშინგტონის მიერ ერთობლივად კაცობრიობის დამორჩილება. ელცინს უნდოდა რუსეთის ნატოში შეყვანა და ნატოს ვიცე-პრეზიდენტობა. არ გამოუვიდათ და გამხეცებულები არბევენ რუსეთს და არემარეს.

ერესტროიკის და ა.შ. ისტორიიდან-რუსეთის საგარეო პოლიტიკა 1992-2009 წლებში-1:

ანდროპოვის წიწილების მიერ
დემოკრატიზებული თბილისი 

ტარტაროზებმა ლენინიდან პუტინამდე ვერ გაუსწრეს ამერიკას და გაბუტულებმა დაიწყეს რუსეთის და მისი მეზობლების რბევა.

ტარტაროზების მთავარი მიზანი: "დავეწიოთ და გავუსწროთ განვითარებულ კაპიტალისტურ ქვეყნებს " //მოგვიანებით ამერიკას// ეს თქვა უკვე ლენიმა

//"საშიში კატასტროფა და როგორ ვებრძოლოთ მას". 1917 წლის სექტემბერი//. "ლენინმა სწორედ თქვა უკვე 1917 წლის სექტემბერში ბოლშევიკების მიერ ძალაუფლების აღებამდე რომ პროლეტარიატის დიქტატურის დამყარებით ჩვენ დავეწევით და გავუსწრებთ მოწინავე ქვეყნებს ეკონომიკურადაც" //ი.ბ.სტალინი, ცენტრალური კომიტეტის პოლიტიკური ანგარიში, 1921 წლის 3 დეკემბერი, ვკპ//ბ//-ს მე-15 ყრილობა-1921 წლის 2-19 დეკემბერი//. 1963 წელს ამერიკის დაწევა და გასწრება მოინდომა დესტალინიზატორმა საბჭოთა ლიბერალმა ნიკიტა ხრუშჩოვმა.

მიხაილ გორბაჩოვს უნდოდა და უნდა საბჭოთა-ამერიკული პლანეტარული კონდომინიუმი ანუ მოსკოვი-ვაშინგტონის მიერ ერთობლივად კაცობრიობის დამორჩილება. ელცინს უნდოდა რუსეთის ნატოში შეყვანა და ნატოს ვიცე-პრეზიდენტობა. არ გამოუვიდათ და გამხეცებულები არბევენ რუსეთს და არემარეს.

დმიტრი ტრენინის აზრით რუსეთი ევრაზიული კი არა ევრო-წყნაროკეანური ქვეყანაა.
http://vestnik-evropy.squarespace.com/all-articles/2011/3/10/19922009.html

ბარემ ცოტა რამ პირველი ბოლშევიკი ანტიქრისტე პეტრე პირველის მემკვიდრეებზეც და თემა ამით დავამთავროთ:

პეტრეს შემდგომი მე-18 საუკუნე იყო ზნედაცემული, უზნეო ელიტის ხანა. ეს ზედაფენა არყევდა სამეფოს გადატრიალებებით და გამოირჩეოდა გაუმაძღრობით. ეს იყო ეკლესიის, დაბალი წოდებების დამორჩილების და გლეხობის დამონების,გლეხის კაცუნა-მუჟიკად ქცევის ხანა....
ამ გარყვნილ-გათახსირებულმა მმართველმა ფენამ ააგო ძლიერი რუსეთის იმპერია და მოახდინა უზარმაზარი სივრცეების კოლონიზაცია.

ეკატერინე და პოტიომკინი //კოლაჟი//.

ბოლშევიკი პეტრეს მემკვიდრეებზე:
პეტრეს ნოვაციები ღრმავდებოდა და ძლიერდებოდა მთელი ასე ვთქვათ თავისუფლებისმოყვარე მე-18 საუკუნის მანძილზე. მაშინ იხურებოდა ტაძრები და მონასტრები,სპობდნენ ხატებს და მართლმადიდებელთა წიგნებს,თრგუნავდნენ სამღვდელოებას. იძულებით ხდებოდა სასულიერო სკოლების დასავლური ნიმუშების მიხედვით ჰუმანიზაცია.
პეტრემ უკაზით "აზნაურთა სილაღის შესახებ" //«О вольности дворянской»// აზნაურობა გაანთავისუფლა სახელმწიფო სამსახურისგან. ეს უკაზი გააფართოვა ეკატერინე მეორემ.

პირველი ბოლშევიკი პეტრე და საწყალი რუსეთი-4.

პეტერბურგის იმპერიის შემქმნელ და ისტორიული რუსეთის დამღუპველ პეტრე პირველზე//ნუ გეშინიათ, დასასრული იქნება//.

პეტრეს რევოლუცია ცხოვრების ყველა სფეროში სპობდა ტრადიციულს და დაძალებით ამკვიდრებდა უცხოს.

პეტრეს მოსწონდა ჩრდილოევროპული, პროტესტანტული. ჰოლანდიურ-გერმანული ქვეყნების ხელოვნება, პოლიტიკური და სოციალური ფორმები და ის უპირისპირდებოდა რუსულ ეროვნულ ტრადიციას და რუსულ ეროვნულ გემოვნებას.

პეტრეს დასავლეთში მოსწონდა ის რაც არ მოსწონდათ მის ქვეშევრდომებს....

რუსულ მხატვრულ გემოვნებას შეეფერებოდა იტალიურ-ფლანდრიული ფორმები.შეიძლებოდა მათი გადაღება,მაგრამ პეტრე ძალადობით და იძულებით ამლვიდრებდა ჰოლანდიურ-გერმანულ ფორმებს...

პირველი ბოლშევიკი პეტრე პირველი და საწყალი რუსეთი-3:

პეტრემდე რუსეთი იყო ყველაზე არაბიუროკრატიული სახელმწიფო ევროპაში:

კაია ანტიქრისტე პეტრესთან
 ქეიფი...

«მე-17 საუკუნის რუსეთის ბიუროკრატია, რომელსაც წარმოადგენდა დიაკის კლასიკური ფიგურა ყველას მიერ აღიქმებოდა მხოლოდ როგორც ადმინისტრაცია. ხელისუფლება, თვითმპყრობელი მეფის ხელისუფლების გამოკლებით, წარმოდგენილი იყო არჩევითი, არჩეული ელემენტით. “საუკეთესო ხალხი” ასამართლებდა ნებისმიერ მოსამართლესთან ერთად //ნაფიც მსაჯულთა სასამართლოს ჩანასახი...//. ვოლოსტებს მართავდნენ არჩეული თანამდებობის პირები, ანგლოსაქსთა შერიფების მსგავსად არჩეული პირები აგებდნენ პასუხს პოლიციურ წესრიგზე და დაბალ სისხლის სამართლის კანონმდებლობაზე. ხელისუფლებას არსებითად ჰქონდა ძლიერი დემოკრატიული საფუძველი... უმაღლეს დონეზე შენარჩუნებული იყო ძლიერი არისტოკრატიული ტრადიცია ვინაიდან სახელმწიფოს მთავრობა //ბოიართა სათათბირო// არისტოკრატიული იყო. ბიუროკრატიული ელემენტი სათათბიროში მხოლოდ რამოდენიმე დიაკით იყო წარმოდგენილი» //ვ.ლ. მახნაჩი//.