ძირს სტალინიზმი-სტალინის ამხანაგი და მეგობარი ნესტორ ლაკობა:

სტალინი სულ რამოდენიმე კაცს უძახოდა თავის მეგობარს. ერთ-ერთი ასეთი მეგობარი იყო ნესტორ ლაკობა. სტალინმა ნესტორ ლაკობას აჩუქა თავისი ფოტო გულუხვი წარწერით "ამხანაგ და მეგობარ ლაკობას ი. სტალინისგან. 7.12.35."

სტალინის მეგობარი ნესტორ ლაკობა 

თავის "ლინკოლნზე" 

 http://www.hrono.ru/biograf/bio_l/lakoba_nv.php

ნესტორ აპოლონოვიჩ ლაკობა //1893-1936//. საბჭოთა სახელმწიფო და პარტიული მოღვაწე. ბოლშევიკი 1912 წლიდან, რევილუციის და კავკასიაში საბჭოთა ხელისუფლების დამყარებისთვის ბრძოლის მონაწილე. 1922 წლიდან აფხაზეთის სსრს  სახალხო კომისართა საბჭოს თავმჯდომარე. 1930 წლიდან რესპუბლიკის ცენტრალური აღმასრულებელი კომისიის თავმჯდომარე. საბჭოთა კავშირის ცენტრალური არმასრულებელი კომიტეტის წევრი/

სტალინი სულ რამოდენიმე კაცს უძახოდა თავის მეგობარს. ერთ-ერთი ასეთი მეგობარი იყო ნესტორ ლაკობა.

1934 წელს აფხაზეთში გამოვიდა წიგნი სტალინი და ხაშიმი//1901-1902// ნესტორ ლაკობას წინასიტყვაობით. მასში ლაპარაკი იყო სტალინის რევოლუციურ მუშაობაზე ბათუმში და იმაზე რომ სტალინს პოლიციისგან თავის სახლში მალავდა აფხაზი გლეხი ხაშიმ სმირბა.
წიგნი მოეწონა სტალინს.

ლაკობა კარგად იცნობდა ლ. ბერიასაც. 1934 წელს გამოვიდა ჟურნალი "ოგონიოკის" საგანგებო ნომერი  "საბჭოთა სუბტროპიკები". მასში იყო ბერიას და ლაკობას დიდი ფოტოპორტრეტები.

ლაპარაკი იყო "საბჭოთა ფლორიდის" შექმნაზე. დაიბეჭდა მოწოდებები კალიფორნიისთვის გადასწრებისკენ.

1935 წლის 15 მარს აფხაზეთის სსრ დააჯილდოვეს ლენინის ორდენით. ლენინის ორდენი მიიღო ლაკობამაც.  იმავე წელს საბჭოთა კავშირის ცენტრალური აღმასრულებელი კომიტეტის სხდომაზე ის სამოქალაქო ომში თავის გამოჩენისთვის დააჯილდოვეს წითელი დროშის ორდენით.

დაჯილდოვების დღეს სტალინი მრავალი საათი ელაპარაკა ნესტორ ლაკობას კრემლში.

დამშვიდობებისას სტალინმა ნესტორ ლაკობას აჩუქა თავისი ფოტო გულუხვი წარწერით "ამხანაგ და მეგობარ ლაკობას ი.სტალინისგან. 7.12.35."

თვითმხილველის მოწმობა:

რა თქმა უნდა, სტალინს ისევ ჰყავდა მეგობრები. მას ალიან უყვარდა ნესტორ აპოლონოვიჩ ლაკობა. ის იმ დროს იყო აფხაზეთის ცენტრალური აღმასრულებელი კომიტეტის თავმჯდომარე. ლაკობა დიდად ნიჭიერი იყო მაგრამ უფრო მაღლა ვერ ავიდოდა იმიტომ რომ ყრუ იყო... 

არტემ სერგეევი ციტატა ა.სერგეევის და ე.გლუშიკის წიგნიდან "საუბრები სტალინზე",მოსკოვი,2006.

Артем Сергеев

Цит. по кн.: А. Сергеев, Е. Глушик. Беседы о Сталине. Москва, "Крымский мост-9Д". 2006,

ЛАКОБА Нестор Аполлонович (1893-1936). Советский государственный и партийный деятель. Член партии с 1912 г. Участник революции и борьбы за установление Советской власти на Кавказе. С 1922 г. — председатель Совнаркома Абхазской ССР 1), с 1930 г. — председатель ЦИК республики. Член ЦИК СССР. Один из немногих, кого Сталин называл другом.

В 1934 г. в Абхазии вышла книга «Сталин и Хашим (1901-1902)» с предисловием Лакобы. В ней рассказывалось о революционной работе Сталина в Батуми и о том, как его скрывал от полиции в своем доме абхазский крестьянин Хашим Смырба. Книга понравилась Сталину. Лакоба хорошо знал и Л. Берию. В 1934 г. вышел специальный выпуск журнала «Огонек» под названием «Советские субтропики». В нем крупным планом были даны фотопортреты Берии и Лакобы, говорилось о создании «Советской Флориды», публиковались призывы догнать и перегнать Калифорнию. 15 марта 1935 г. Абхазская ССР была награждена орденом Ленина. Орден Ленина получил и Лакоба. В том же году на заседании ЦИК СССР он был награжден орденом Красного Знамени (за отличие в период гражданской войны). В день награждения Сталин имел многочасовую беседу с Лакобой в Кремле и на прощание подарил ему свою фотографию с щедрой надписью: «Товарищу и другу Лакобе от И. Сталина. 7/ХII.35».

Свидетельство очевидца:

Конечно, у Сталина были ещё друзья. Очень любил он Нестора Аполлоновича Лакобу. Это председатель ЦИК Абхазии в то время. Выше этого положения тот не мог подняться, несмотря на свои выдающиеся качества, потому что был глухим. Это тормозило, он не мог широко общаться. Он тоже был личным другом, близким, любимым. Могу сказать по всем своим ощущениям: при Кирове в доме было светлее, чем без него. При Лакобе в доме тоже было светлее. А вот когда приходил Берия, в доме становилось темнее, безусловно. Так же было, я помню, когда приехал Буду Мдивани. Сейчас это имя мало что говорит, может, больше его знают в Грузии. Его присутствие, прямо скажем, не освещало дом. И хотя тоже были разговоры, и довольно раскованная обстановка, беседы на разные темы, но не было внутреннего спора, не политического, а по любому вопросу, где была бы полная доверительность, искренность и где бы в споре искали не неправоту кого-то, а выхода, решения, как лучше можно что-то сделать, как из каких-то разногласий можно лучше выйти. Это всегда было с Кировым, когда приезжал Лакоба, тоже так было. Но Киров, повторюсь, был самым близким и любимым другом Сталина.

Артем Сергеев

Цит. по кн.: А. Сергеев, Е. Глушик. Беседы о Сталине. Москва, "Крымский мост-9Д". 2006, стр. 76-77.