 |
| ჩეკასთვისაც საინტერესო იდუმალი შამბალა სადღაც ტიბეტის მიდამოებში. |
Семь внутренних морей и семь великих рек...
От Нила до Невы, от Эльбы до Китая,
От Волги по Ефрат, от Ганга до Дуная...
Вот царство русское... и не пройдет вовек,
Как то провидел Дух и Даниил предрек”.
დიდად საოცარია მაგრამ რუსული რევოლუციის რადიკალური ათეიზმი უთავსდებოდა ასეთივე რადიკალურ მისტიციზმს. ჭარბობდა რა თქმა უნდა პირველი,მაგრამ თვალი არ უნდა დავხუჭოთ მეორის არსებობაზე,
მისტიკური ბოლშევიზმი.
უწინარეს ყოვლისა სათქმელია რომ რელიგია და მისტიციზმი ახდენდა გავლენას რევოლუციის ბელადებზე. თვითონ კარლ მარქსი განიცდიდა მესიანური ესქატოლოგიური იდეების გავლენას რაც ძალიან კარგად აჩვენა მამა სერგი ბულგაკოვმა //"კარლ მარქსი როგორც რელიგიური ტიპი"//.
მკვლევარი ჰენრი ნორტონი კი თვლიდა რომ მარქსიზმში აღორძინდა ძველი წარმართული ესქატოლოგიზმი ქაოსის გზით სამყაროს მუდმივი ციკლური განვითარების მისი იდეით //" მარქსის რევოლუციის რელიგია"//.
საბჭოთა რუსეთის ოდესღაც მეორე პირი ლევ ტროცკი დიდხანს იკვლევდა მასონურ გაერთიანებებს,ის წერდა საკმაოდ მოცულობით კონსპექტებს მასონობის ისტორიის შესახებ. მრავალი ახლომხედველი კონსპიროლოგი თვითონ ტროცკისაც თვლიდა მასონად,მაგრამ ამის დოკუმენტური დამადასტურებელი საბუთები არ არსებობს.
მიუხედავად ამისა ბოლშევიკი ლიდერის დაინტერესება მასონური მისტიკით ბევრ რამეზე ლაპარაკობს.
რელიგიის გავლენას განიცდიდა ტროცკის მთავარი ოპონენტი,ოდესღაც საულიერო სემინარიის მოწაფე სტალინიც. თვითონ სტალინს უთქვამს რომ მას სურდა ბოლშევიკთა პარტიის გადაქცევა "მახვილოსანთა ორდენად".
ტროცკი ლაპარაკობდა "სამურაითა ორდენზე".
კიდევ ერთი გამოჩენილი ბოლშევიკი ნიკოლაი ბუხარინი აღიარებდა რომ ბავშვობაში ის სერიოზულად თვლიდა თავს ანტიქრისტედ და დედას ტანჯავდა კითხვით ხომ არაა ის კახპა, ასეთი ადრეული სულიერი განცდები უეჭველად ახდენს გავლენას ადამიანის რელიგიისადმი დამოკიდებულებაზე.
ამ თემაზე ყველაზე ნაკლებ ფაქტიურ მასალას იძლევა ყველაზე ჯიუტად ათეისტი ვლადიმირ ლენინი.
მიუხედავად ამისა მრავალი ოკულტისტი აღფრთოვანებული იყო მისით და თვლიდა მას თავისიანად. ასე მაგალითად რერიხის მიმდევრები ამბობდნენ რომ მათმა წარმომადგენლებმა მარქსი ნახეს ლონდონში და ლენინი შვეიცარიაში/ და ორივე ბელადმა გაიზიარა შამბალას როგორც ჭეშმარიტების და მსოფლიო თემის იდეა.
 |
| ეს სვასტიკა ტროცკის წითელარმიელთა მკლავის ნიშანი, 1918.ალბათ ამ ნიშნის მქონე მეომრები სპობდნენ საქართველოს დემოკრატიულ რესპუბლიკას. |
Вот его отношение к морали. В своей речи на III съезде РКСМ Ленин сказал: «…Надо, чтобы все дело воспитания, образования и учения современной молодежи было воспитанием в ней коммунистической морали. Но существует ли коммунистическая мораль? Существует ли коммунистическая нравственность? Конечно, да… Наша нравственность подчинена вполне интересам классовой борьбы пролетариата. Наша нравственность выводится из интересов классовой борьбы пролетариата… Мы говорим: нравственность - это то, что служит разрушению старого эксплуататорского общества и объединению всех трудящихся вокруг пролетариата, созидающего новое общество коммунистов» [8]. Такая мораль естественно приводит к той идее, что террор является высоконравственным действием. Вот что об этом писал Ленин: «Диктатура есть власть, опирающаяся непосредственно на насилие, не
აი ასეთ ლენინს თვლიდნენ კოსმოსის ყურადღების, გულისხმიერების გამოხატულებად, მახატმად, დიდ სულად, ოკულტური მოძღვრება აგნი იოგას შემქმნელი რერიხები.
Почтим Ленина со всем пониманием. Явим утверждение учителя, сохранившего постоянное горение в удаче и неудаче. Среди чуждых ему сотрудников нес Ленин пламя неугасимого подвига. Учение не прерывалось ни усталостью, ни огорчениями. Сердце Ленина жило подвигом народа. У него не было страха, и слова «боюсь» не было в его словаре. Ярко успел он зажечь своим примером свет. Руша, создавал он сознание народа. Ленин мыслил широко и понимал материю…//აგნი იოგა//.
.
Появление Ленина примите, как знак чуткости Космоса....
Николая и Елены Рерихов, которые создали оккультное учение Агни-йога, или, как оно еще называется, Живая этика
В 1965 году в журнале «Международная жизнь» (№1) было опубликовано письмо махатм, адресованное Советскому правительству [6]. Рериховцы считают, что авторами письма были духовные учителя Николая и Елены Рерихов, т.е. те, кто, как считают рериховцы, надиктовали Агни-йогу.
Николай Рерих вручил это письмо в Москве в июне 1926 года наркому иностранных дел Чичерину. Вместе с письмом, Николай Рерих от имени тех же махатм привез ларец с гималайской землей, на котором была надпись: «На могилу брата нашего, махатмы Ленина»
 |
ლენინის მახატმად გამომცხადებელი
ოკულტისტები ელენა და
ნიკოლაი რერიხები
|
მაგრამ იყო გამონაკლისებიც. ყველაზე ნათელი მაგალითია რუსეთის სოციალ-დემოკრატიის ერთ-ერთი ლიდერი, ნიჭიერი ფილოსოფოსი და მართვის ორიგინალური თეორიის შემქმნელი ალექსანდრ ბოგდანოვი.
მას ლენინზე უფრო რადიკალური პოზიციები ეკავა. იატაკქვეშეთში ის ხელმძღვანელობდა ოტზოვისტთა უკიდურესათ მემარცხენე მოძრაობას. ეს ოტზოვისტები ემხრობოდნენ სოციალ-დემოკრატიული ფრაქციის გაწვევას სახელმწიფო სათათბიროდან და აუცილებლად თვლიდნენ მუშათა კლასისთვის საგანგებო რელიგიის შექმნას.
უკვე რევოლუციის შემდეგ ბოგდანოვი ჩაება მძაფრ კამათში ლენინთან კულტურის შესახებ. ბოგდანოვი ემხრობოდა ახალ, სოციალისტურ,მხოლოდ პროლეტარულ კულტურას. პროლეტარიატის ბელადმა კი წამოაყენა ყველა მშრომელისთვის სოციალისტური კულტურის შექმნის იდეა.
ყველაფერთან ერთად ბოგდანოვს აღელვებდა დღეგრძელობის და, მეტიც, უკვდავების მიღწევის პრობლემაც. ის განიცდიდა რელიგიური ფილოსოფოსი ნიკოლაი ფიოდოროვის ძლიერ გავლენას. ფიოდოროვი ოცნებობდა სიკვდილის დაძლევაზე და ყველა მიცვალებულის აღდგომაზე. თანაც უკვდავებაც და აღდგომაც უნდა ყოფილიყო ამქვეყნიური სამყაროს რეალობა //ის ფიქრობდა რომ დედამწა ვერ დაიტევდა აღმდგარ ადამიანებს და ოცნებობდა სხვა პლანეტების კოლონიზაციაზე. სწორედ ამ ოცნებიდან განვითარდა ციოლკოვსკის კოსმონავტიკა. ციოლკოვსკი ებრძოდა ქრისტიანობას,მან ქრიატიანობა ბოდიში გადააკეთა ოკულტური სიბრძნის შესაბამისად. მისი კოსმიური ფილოსოფია შეიცავს ოკულტიზმის სამ ძირითად თეზისს-კოსმოსის მიზეზის კოსმოსისაგან განუყოფლობა, ანუ ღმერთის კოსმოსისგან განუყოფლობა,სული-მატერიის ერთიანობა და სიკეთისა და ბოროტების ერთმანეთში ათქვეფა ანუ ყველაფერი სულერთია, მთარგმნელი//.
//Циолковский «очистил» христианство по стандарту оккультной мудрости. Его «космическая философия» включает три основных тезиса оккультизма: неотделимость «причины космоса» от космоса (Бога от вселенной), единство духо-материи и взаиморастворение добра и зла («все едино»)//.
აღდგომაზე ოცნებობდა ბოგდანოვის თანამებრძოლიც, ცნობილი ბოლშევიკი ლეონიდ კრასინი.
თავის ოკულტურ გატაცებებში ბოდანოვი უზარმაზარ ყურადღებას აქცევდა სისხლის ფაქტორს. სისხლს უზარმაზარი მნიშვნელობა აქვს სრულებით სხვადასხვა მისტიკურ ტრადიციაში //ბიბლიაში სისხლი გაიგივებულია სულთან, უფრო ზუსტად მის ერთ-ერთ დონესთან//.
მისტიკური ფოლკლორი ყვება არსებებზე რომელთაც შეუძლიათ უკვდავების მოპოვება უკვე ამ სამყაროში.
ეს არსებები არიან ვამპირები,მათი მსხვერპლების სისხლის მსმელი და ამით მათი მსხვერპლების სასიცოცხლო ძალების მიმთვისებელი ვამპირები.
არსებობს სამაოდ სპეციფიური დაავადება-პორფირია. ის ხასიათდება კანქვეშ პიგმენტი პორფირინის დაგროვებით. ამის შედეგად ავადმყოფი აბსოლუტურად ვერ იტანს მზეს და მისი ნაკვთები საშინლად მახინჯდება.
სწორედ ასეთი ავადმყოფები უნდა ყოფილიყვნენ კინოსაშინელებათა პროტოტიპები. მაგრამ ეს პათოლოგიაა. ჩვენ უფრო გვაინტერესებს ეზოტერიკა.
საქმე იმაშია რომ ზოგ მისტიკურ წრეში სისხლი განიხილება როგორც ოპერატიული მაგიის თავისებური საგანი რომელიც იძლევა გარკვეული ოკულტური შედეგების მიღწევის საშუალებას. ასეთი წარმოდგენები მოვიდა ძველი წარმართობიდან,რომელშიც სისხლი თამაშობდა უზარმაზარ როლს.
ბიზანტიელი პროკოფი კესარიელის ცნობით წარმართი სლავები ჯერ კიდევ ჭექა-ქუხილის ღმერთების პერუნის და როდის თაყვანისცემამდე თაყვანს სცემდნენ უპირ-ვამპირებს.
აქ არაა ლაპარაკი ურჩხულებზე. აქ ლაპარაკია დიდი წინაპრების კულტზე. მათთან მისტიკური კავშირი მყარდებოდა სისხლის ფაქტორის რიტუალური ზემოქმედებით.
თუ კი გავითვალისწინებთ რომ ჭექა-ქუხილის ღმერთები პერუნი და როდი დაკავშირებულები არიან ომთან, ეს კულტი შეიძლება ჩავთვალოთ მეომრულადაც.
წარმართებში იყო მოკლული მტრის სისხლის დალევის ჩვეულება.
ძველი მეომრები სხვა სოციალურ ჯგუფებზე მეტად დაკავშირებულები იყვნენ სისხლით. მათი "კასტური" ფერი იყო წითელი, ბრძოლებში დაღვრილი სისხლის ფერი.
წითელი ფერი ასევე იყო პროლეტარული რევოლუციის, ბოგდანოვის ფერი.
თვითონ ბოგდანოვი ძალიან დაინტერესებული იყო ამით. დასავლეთში ცხოვრებისას ის ესწრებოდა სახელგანთქმული მისტიკოსი და გამოჩენილი მეცნიერი რუდოლფ შტაინერის ლექციებს. ერთ-ერთი ლექცია ეძღვნებოდა ოკულტური მედიცინის საფუძვლებს და მასში განსაკუთრებული ყურადღება ექცეოდა სისხლის ინფორმატიულობას.
1908 წელს ბოგდანოვმა გამოაქვეყნა ფანტასტიკური რომანი "წითელი ვარსკვლავი" რომელიც აღწერდა მარსზე არსებულ იდეალურ კომუნისტურ საზოგადოებას.
ბოგდანოვის მარსელებმა უკვდავება მოიპოვეს ახალგაზრდებს და მოხუცებს შორის სისხლის გაცვლის განსაკუთრებული ტექნოლოგიების წყალობით.
ეს მარსელები საზიზღარი მოწკლაპუნე არსებები არიან.
საოცარია ბოგდანოვის რომანის მსგავსება ჰერბერტ უელსის "სამყაროთა ომთან" . იქ წითელი პლანეტის მცხოვრებლებს ახასიათებთ იგივე ვამპირიზმი. სხვაპლანეტელი დამპყრობლები უელსთან სვამენ ადამიანების სისხლს.
საბჭოთა რუსეთში ბოგდანოვმა დააარსა მსოფლიოში პირველი სისხლის გადასხმის ინსტიტუტი. საკუთარ-თავზე ერთ-ერთი ექსპერიმენტის ჩატარების დროს ეს "წითელი" მეცნიერი და მისტიკოსი ტრაღიკულად დაიღუპა.
დრ. ბოგდანოვი სისხლზე. რომანიდან წითელი ვარსკვლავი //1908//.დაბოლოს თქვენ იცით სისხლის შრატების გამოყენება სიცოცხლისუნარიანობის ელემენტების გადასაცემად ერთი არსებისგან მეორესთვის ასე ვთქვათ ნაწილ-ნაწილ, მაგალითად ამა თუ იმ ავადმყოფობისთვის გაძლიერებული წინააღმდეგობის სახით. ჩვენ კი უფრო შორს მივდივართ და ვახდენთ სისხლის გაცვლას ორ ადამიანს შორის. ყოველ ადამიანს შეუძლია სხვისთვის სიცოცხლის ამაღლების პირობების მასის გადაცემა. ესაა უბრალოდ სისხლის ერთდროული გადასხმა ერთი ადამიანისგან მეორისთვის და პირიქით შესაბამისი მოწყობილობებით მათი სისხლძარღვების გაერთიანების მეშვეობით. წინდახედულობის შემთხვევაში ეს სრულიად უსაფრთხოა. ერთი კაცის სისხლი განაგრძობს სიცოცხლეს მეორის ორგანიზმში, ერევა მის სისხლს და აახლებს მის ყველა ქსოვილს.
др Богданов о крови Из романа "Красная Звезда" (1908г.)
Наконец, вы знаете уже и применение кровяных сывороток для передачи от одного существа другому элементов жизнеспособности, так сказать, по частям - в виде, например, повышенного сопротивления той или другой болезни. Мы же идем дальше и устраиваем обмен крови и между двумя человеческими существами, из которых каждое может передать другому массу условий повышения жизни. Это просто одновременное переливание крови от одного человека другому и обратно, путем двойного соединения соответственными приборами их кровеносных сосудов. При соблюдении всех предосторожностей это совершенно безопасно; кровь одного человека продолжает жить в организме другого, смешавшись там с его кровью и внося глубокое обновление во все его ткани.
მეცნიერება და მისტიკა საბჭოების სამსახურში:
გზადაგზა შევნიშნავთ რომ სტალინამდელი ხანის კომუნისტები მფარველობდნენ სხვადასხვა თამამ ძიებას ბიოლოგიის სფეროში.
ბოლშევიკებს სურდათ ახალი, იდეალური ადამიანის გამოყვანა და ისინი დიდ იმედებს ამყარებდნენ ბიოლოგებზე.
საბჭოთა ხელისუფლება დიდად უწყობდა ხელს ევგენიკას რომლის მხურვალე მომხრე იყო საბჭოთა რუსეთის ყველა წამყვანი გენეტიკოსი.
ოქტომბრის რევოლუციიდან არ იყო დიდი ხანი გასული რომ ბოლშევიკების პატრონაჟით გაჩნდა ძლიერი რუსული ევგენიკური საზოგადოება რომლის კურატორიც იყო წარსულში ბოგდანოვის მიმდევარი და მაშინ განათლების სახალხო კომისარი ანატოლი ლუნაჩარსკი.
 |
საბჭოთა სპეცსამსახურები უყურადღებოდ არ სტოვებდნენ არც მეცნიერებას და არც მისტიკას. მეტიც,ისინი ცდილობდნენ ორივეს გაერთიანებას.
აქ განსაკუთრებით გამოირჩევა ვჩკ-ოგპუს განსაკუთრებული განყოფილების უფროსი გლებ ბოკიი რომელიც ახალგაზრდობაში გატაცებული იყო მარტინისტთა ორდენის მისტიკური მოძღვრებით.
ბოკიიმ თანამშრომლობისთვის მიიზიდა მარტინისტი ალეკსანდრ ბარჩენკო და მისი "ერთიანი შრომითი ძმობა" რომელშიც იყო მრავალი მსხვილი ეზოტერიკოსი, მაგალითად რერიხები.
ეს ძმობა თავის სულიერ ძიებებში ორიენტირებული იყო მითიურ მიწისქვეშა ქვეყანა შამბალაზე და ოქტომბრის გადატრიალებას თვლიდა შამბალას ბელადების მისწრაფებათა განხორციელებად.
ბარჩენკოს ჰქონდა გიპნოტიზიორის ნიჭი და ის სერიოზულად იყო დაკავებული მეცნიერებით.
მისი ხელმძღვანელობით შეიქმნა მოსკოვის პოლიტექნიკური ინსტიტუტის ბიოფიზიკური ლაბორატორია რომელიც იქცა ოგპუს თავისებურ ოკულტურ ცენტრად.
აქ სწავლობდნენ სხვადასხვა პარანორმალურ მოვლენებს და განსაკუთრებულ ყურადღებას აქცევდნენ ფსიქოფიზიკურ ზემოქმედებას.
 |
ძმობა მიზნად ისახავდა ჰიპნოკრატიული და ადამიანის ცნობიერების მთლიანად მაკონტროლებელი საზოგადოების შექმნას.
ჰიპნოკრატია ვრცლად დაასაბუთეს რერიხების მიმდევრებმა.
ლაბორატორიაში ყოველთვის იყო ძალიან ბევრი საკმაოდ ორიგინალური ადამიანი-ექსტრასენსები, ჯადოქრები, მოგვები, შამანები და ა.შ.
ყველა ემსახურებოდა საბჭოთა ხელისუფლებას.
ბარჩენკო ლექციებს უკითხავდა სპეცსამსახურების თანამშრომლებს და მის მოსასმენად ზოგჯერ მიდიოდნენ ყოვლისშემძლე ცკს წევრებიც //მოსკვინი, დიმანშტეინი და სხვ.//.
დიახაც, სკვითები ვართ..."ДА, СКИФЫ МЫ..."
ამ წითელმა მისტიკამ მეცნიერთა გარდა გაიტაცა კულტურის მრავალი მოღვაწეც.
ოქტომბრის ეიფორიამ გააჩინა "სკვითობის" მიმდინარეობა რომლის მონაწილეებიც დარწმუნებულები იყვნენ პროლეტარული რევოლუციის რელიგიურ ხასიათში.
ამ "სკვითობაში" მონაწილეობდნენ რუსული ლიტერატურის გიგანტები -ალეკსანდრ ბლოკი, სერგეი ესენინი, ნიკოლაი კლიუევი, ევგენი ზამიატინი.
ისინი ემხრობოდნენ "ახალი ბარბაროსობის" მხსნელ ქაოსს, სკვითების თავდასხმას ურჯულო ბურჟუაზიულ დასავლეთზე.
სკვითობის იდეოლოგიაში ჩანს როგორც ქრისტიანული ისე წარმართული მოტივები და ჰერმეტიზმის გარკვეული გავლენა. ასე მაგალითად კლიუევის ლექსებში არის ნამდვილად ალქიმიური სიმბოლიზმი. ციკლში "ლენინი"
//1918-1019// ის "მსოფლიო პროლეტარიატის ბელადს" აიგივებს წითელ ლომთან, ალქიმიური მუშაობის უმნიშვნელოვანეს სიმბოლოსთან. რევოლუცია ციკლში შედარებულია ქორწინებასთან.
წითელი მისტიციზმის თემა უზარმაზარი თემაა. ჯერ-ჯერობით ის ნამდვილად სერიოზულად არავის გამოუკვლევია. ამასობაში აქაა ინფორმაციის უზომო რაოდენობა და მის გარეშე შეუძლებელია ბოლშევიკური რევოლუციის ფენომენის გაგება.
ნკვდს და საბჭოეთის მთავარი ოკულტისტი.
ამ არაჩვეულებრივ და საშინელ ადამიანზე წაიკითხავთ ლექსიკონებში და ენციკლოპედიებში. გლებ ივანოვიჩ ბოკიი,1879-ტფილისი-1940 წ. მოსკოვი, მასწავლებლის შვილი, რევოლუციონერი, სახელმწიფო მოღვაწე, ბოლშევიკთა პარტიაში შევიდა 1900 წელს. მონაწილეობა მიიღო 1905 წლის და ოქტომბრის რევოლუციებში
1918 წელს პეტროგრადის ჩეკას თავმდომარის მოადგილე ბოკიი ურიცკის მკვლელობის შემდეგ ამ ჩეკას თავმჯდომარე გახდა. 1919 წლიდან ის იყო აღმოსავლეთის და თურქესტანის ფრონტების განსაკუთრებული განყოფილების უფროსი. 1921 წლიდან იყო ოგპუს საგანგებო //დაშიფრვის//განყოფილების უფროსი., 1936 წლიდან მე-9 საგანგებო-დაშიფრვის განყოფილების უფროსი. დახვრიტეს. 1956 წელს მოხდა მისი რეაბილიტაცია.
გლებ ბოკიი არ ყოფილა დაკავებული მარტო დაშიფრვა-გაშიფრვით. ის იყო ძერჟინსკის საყვარელი ყოვლისშემძლე ჩეკისტი.
ბოკიიმ საგანგებო განყოფილებასთან შექმნა ლაბორატორია რომლებიც იკვლევდა გამარჯვებული პროლეტარიატისთვის სრულებით უცნობ პრობლემებს. იქ ტელეპატიის ცდებს ატარებდა ტვინის ინსტიტუტის დირექტორი აკადემიკოსი ბეხტერევი.
ბოკიის ლაბორატორიაში იყვნენ სულ სხვადასხვა სპეციალობის მეცნიერები. ისინი იკვლევდნენ ბევრ რამეს-შიონაჟის საშუალებათა გამოგონებიდან მზის აქტივობის და მიწიერი მაგნეტიზმის საკითხებამდე. ტარდებოდა ექსპედიციები.
იქ სწავლობდნენ ყველაფერს-ოკულტიზმიდან თოვლის კაცამდე.
ბოკიი ერთდროულად იყო ჩეკისტიც და მისტიკოსიც. ის ნაზიარები იყო საიდუმლო ლოჟებში.
სკვითობის იდეოლოგიაში ჩანს როგორც ქრისტიანული ისე წარმართული მოტივები და ჰერმეტიზმის გარკვეული გავლენა. ასე მაგალითად კლიუევის ლექსებში არის ნამდვილად ალქიმიური სიმბოლიზმი. ციკლში "ლენინი"
//1918-1019// ის "მსოფლიო პროლეტარიატის ბელადს" აიგივებს წითელ ლომთან, ალქიმიური მუშაობის უმნიშვნელოვანეს სიმბოლოსთან. რევოლუცია ციკლში შედარებულია ქორწინებასთან.
წითელი მისტიციზმის თემა უზარმაზარი თემაა. ჯერ-ჯერობით ის ნამდვილად სერიოზულად არავის გამოუკვლევია. ამასობაში აქაა ინფორმაციის უზომო რაოდენობა და მის გარეშე შეუძლებელია ბოლშევიკური რევოლუციის ფენომენის გაგება.
ნკვდს და საბჭოეთის მთავარი ოკულტისტი.
ამ არაჩვეულებრივ და საშინელ ადამიანზე წაიკითხავთ ლექსიკონებში და ენციკლოპედიებში. გლებ ივანოვიჩ ბოკიი,1879-ტფილისი-1940 წ. მოსკოვი, მასწავლებლის შვილი, რევოლუციონერი, სახელმწიფო მოღვაწე, ბოლშევიკთა პარტიაში შევიდა 1900 წელს. მონაწილეობა მიიღო 1905 წლის და ოქტომბრის რევოლუციებში
 ნკვდს და საბჭოეთის მთავარი ოკულტისტი, ტფილისში დაბადებული მხეცი გლებ ბოკიი. |
გლებ ბოკიი არ ყოფილა დაკავებული მარტო დაშიფრვა-გაშიფრვით. ის იყო ძერჟინსკის საყვარელი ყოვლისშემძლე ჩეკისტი.
ბოკიიმ საგანგებო განყოფილებასთან შექმნა ლაბორატორია რომლებიც იკვლევდა გამარჯვებული პროლეტარიატისთვის სრულებით უცნობ პრობლემებს. იქ ტელეპატიის ცდებს ატარებდა ტვინის ინსტიტუტის დირექტორი აკადემიკოსი ბეხტერევი.
ბოკიის ლაბორატორიაში იყვნენ სულ სხვადასხვა სპეციალობის მეცნიერები. ისინი იკვლევდნენ ბევრ რამეს-შიონაჟის საშუალებათა გამოგონებიდან მზის აქტივობის და მიწიერი მაგნეტიზმის საკითხებამდე. ტარდებოდა ექსპედიციები.
იქ სწავლობდნენ ყველაფერს-ოკულტიზმიდან თოვლის კაცამდე.
ბოკიი ერთდროულად იყო ჩეკისტიც და მისტიკოსიც. ის ნაზიარები იყო საიდუმლო ლოჟებში.
ის იდგა წითელი ტერორის სათავეებთან და ბოლოს და ბოლოს იქცა სტალინურ რეპრესიათა მსხვერპლად.
მრავალი წლის მანძილზე ის ხელმძღვანელობდა ნკვდს საიდუმლო განყოფილებას რომელიც დაკავებული იყო ბოლშევიზმისთვის თითქოს სრულებით უცხო ამბებით.
გლებ ბოკიის წინაპრები ეკუთვნოდნენ უკვე ივანე მრისხანის დროიდან ცნობილ ძველ არისტოკრატიულ გვარს. მომავალი ჩეკისტის მამამ, ნამდვილმა სტატსკი სოვეტნიკმა ივან დმიტრიევიჩ ბოკიიმ, სახელი გაითქვა იმით რომ დაწერა სქხელმძღვანელო "ქიმიის საფუძვლები". ყველა რუსი გიმნაზისტი მომავალი ბომბისტ-ტერორისტების და ვჩკს გამომძიებელთა ჩათვლით სწავლობდნენ ამ სახელმძღვანელოს.
ისევე როგორც ბევრმა სხვამ, გლებმა, მისმა ძმამ ბორისმა და ნატალიამ მონაწილეობა მიიღეს სტუდენტურ ფრონდაში. პოლიციაში სამივე კარგა მაგრა სცემეს. ისინი გადაარჩინა სტატსკი სოვეტნიკმა. ივან დმიტრიევიჩს გული გაუსკდა და მოკვდა. მისი სიკვდილი ბავშვებისთვის შოკი იყო. ბორისმა და ნატალიამ დაიფიცეს რომ აღარ მიიღებდნენ მონაწილეობას არეულობებში. გლებმა კი გადწყვიტა შურისძიება.
1898 წელს ის გახდა "მუშათა კლასის განთავისუფლებისთვის ბრძოლის კავშირის", ხოლო შემდეგ რუსეთის სოციალ-დემოკრატიულ მუშათა პარტიის წევრი.
გადაასახლეს აღმოსავლეთ ციმბირში,დააპატიმრეს შეიარაღებულ აჯანყებაში მონაწილეობის გულისთვის. ის 12-ჯერ იყო დაჭერილი,გადასახლების და კანერაში მარტო 1,5 წლის გატარების ჩათვლით.
პიტერის ბოლშევიკური იატაკქვეშეთის ერთ-ერთი ხელმძღვანელი,კონსპირაციის ოსტატი ბოკიი დიდად გამოსადეგი იყო ჩეკაში მუშაობისთვის. მან შეარჩია ვჩკს და კგბს სახელგანთქმული შენობა ლუბიანკას მოედანზე.
მან ჩაიფიქრა სახელგანთქმული ოპერაცია "სინდიკატი" რომლის მიზანიც იყო თეთრგვარდიული იატაკქვეშეთის მოსპობა საბჭოთა კავშირის გარეთ და შიგნით.
მაგრამ ბოლშევიკი ლიდერისთვის ამ ტიპიური ცხოვრების უკან იმალებოდა სულ სხვა ცხოვრება.
რევოლუციონერ-იატაკქვეშელი,ბოევიკი და ჩეკისტი გატაცებული იყო ყველანაირი ეზოტერული მოძღვრებებით, იყო საიდუმლო სექტების წევრი, დაკავებული იყო ოკულტური პრაქტიკით.
ბოლშევიკებისთვის ესოდენ უჩვეულო მსოფლმხედველობის ჩამოყალიბებაში გურუს როლი შეასრულა შესაბამის წრეებში ცნობილმა მკურნალმა, თეოსოფმა და ჰიპნოტოზიორმა პ.ვ.მოკიევსკიმ. პეტერბურგული ლოჟის და მარტინისტთა ძლიერი ფრანგული სექტის გამოჩენილმა წევრმა მუშაობაში ჩააბა როგორც თვითონ გლები ისე მისი მომავალი "კლიენტები" - ტელეპატიით, ჰიპნოზით, თოვლის კაცის და შამბალას ძიებით გატაცებული ბუნებისმეტყველი ა.ვ. ბარჩენკო და მხატვარი ნიკოლაი რერიხი.
მარტინისტებისგან და როზენკრაიცერების სახელგანთქმული ორდენისგან ბოკიიმ ისწავლა დაშიფრვის არაჩვეულებრივი მეთოდები. მისი დაშიფრული ცნობები საგონებელში აგდებდნენ მეფის ოხრანკას. კრიპტოგრაფიის სფეროში განსაკუთრებით ნიჭიერი ბოკიი დაშიფვრის სამსახურის უფროსად რჩებოდა მის დაპატიმრებამდე.
ძერჟინსკის ფავორიტმა ყოვლისშემძლე ჩეკისტმა ბოკიიმ საგანგებო განყოფილებასთან შექმნა ლაბორატორია რომელიც იკვლევდა გამარჯვებული პროლეტარიატისთვის არნახულ და გაუგონარ რამეებს. იქ ტელეპატიის ცდებს ატარებდა ტვინის ინსტიტუტის დირექტორი აკადემიკოსი ბეხტერევი.
ბოკიის ლაბორატორიაში იყვნენ სულ სხვადასხვა სპეციალობის მეცნიერები. ისინი იგონებდნენ ჯაშუშობის ახალ საშუალებებს, იკვლევდნენ მზის აქტივობას, დედამიწის მაგნეტიზმს, ოკულტურ მეცნიერებებს,თოვლის ადამიანის საკითხს, ატარებდნენ ექსპედიციებს.
ბოკიის სამსახური ითვლებოდა ვჩკში,მაგრამ ძერჟინსკის შემდეგ ექვემდებარებოდა მხოლოდ პირადად სტალინს....
შამბალას ძიებაში:
თავისი თანამშრომელი ანატოლი ბარჩენკოსგან ბოკიიმ ერთხელ გაიგო ლეგენდა კაცობრიობის საიდუმლო ისტორიის შესახებ.
თავიდან დედამიწაზე ბატონობდა შავი რასა. მის ბატონობას ბოლო მოუღო ქრისტეს შობამდე დაახლოებით 6-8 ათასი წლის წინ ჩრდილოეთის მიწებში გაჩენილმა არიელმა რამამ. რამამ შექმნა გიგანტური იმპერია. მისი სიკვდილის შემდეგ სახელმწიფოში დაიწყო შინაომი. მაგრამ ეს არ ყოფილა უბრალოდ ბრძოლა ტახტისთვის.ეს იყო ბრძოლა კაცობრიობის განვითარების გზის ასარჩევად.
საფრანგეთის დიდი რევოლუცია, მატერიალიზმი და სოციალიზმი, ქრისტიანობის უარყოფა, ყველაფერი ესაა ისტორიის მორიგი ზიგზაგი, რამას სიკვდილის შემდეგ ლიდერთა ბრძოლის დროს განვითარების გზის არასწორი არჩევანის შედეგი.
მაგრამ ბარჩენკოს მტკიცებით კიდევ არიან ძალები რომელთაც შეუძლიათ კაცობრიობის ხსნა. აზიის სიღრმეში არის საიდუმლო ქვეყანა შამბალა რომელშიც ცხოვრობენ რამას თანამედროვეები,უკვდავი ბრძენკაცები. შამბალაში გამოქვაბულებში არის ლაბორატორიები სადაც ინახება და ვითარდება სანახევროდ დავიწყებულ ძველ ცივილიზაციათა მეცნიერული მიღწევები. ამ ცოდნის მოპოვება ნიშნავს სამყაროს ყველა საიდუმლოს გახსნას, ყოვლისშემძლეობის მოპოვებას.
ბოკიი იმდენად გაიტაცა ბარჩენკოს იდეებმა რომ ის გახდა საიდუმლო საზოგადოება ერთიანი შრომითი ძმობის //«Единого трудового братства» (ЕТБ)// წევრი. გლებ ივანოვიჩის და მისი ხელქვეითების გარდა ამ ძმობაში შევიდნენ სტალინის მეგობარი,ცეკას წევრი ი.მოსკვინი, საგარეო საქმეთა სახალხო კომისრის მოადგილე ბ.სტომონიაკოვი //ის ხელმძღვანელობდა საგარეოპოლიტიკურ ხაზს მონღოლეთი-სინცზიანი-ტიბეტი//.
მათი კურთხევით ჰიმალაებში მზვერავად გააგზავნეს ჩეკისტი-ტერორისტი იაკოვ ბლიუმკინი რომელმაც მლოცველი ბუდისტის სახით შეაღწია დახურული მონასტრების წმიდათა წმიდაში. .
მაგრამ ბოკიის ჩეკისტი კონკურენტები არ სთვლემდნენ და მას ხაფანგი დაუგეს. ბლიუმკინი დახვრიტეს პირველი. და არა მისტიკური განწყობებისთვის თუ ოკულტიზმისთვის, მას ბრალად დასდეს საიდუმლოდ შეხვედრა საზღვარგარეთ მცხოვრებ ტროცკისთან.შემდეგ ხელი სტაცეს ყველას-ბარჩენკოს, სტომონიაკოვს, მოსკვინს. ყველაზე ბოლოს,1937 წელს, ხელი სტაცეს და არ გაუშვეს ჩეკისტურ ფორმაში გამოპრანჭულ მისტიკოს ბოკიის....
გლებ ივანოვიჩ ბოკიი //1879-1937//
დაიბადა ტფილისში, მასწავლებლის ოჯახში.სწავლობდა პეტერბურგის სამთო ინსტიტუტში,მონაწილეობდა სტუდენტურ მოძრაობაში,მიშაობდა პეტერბურგის ორგანიზაციაში "კავშირი მუშათა კლასის განთავისუფლებისთვის". იყო პარტიის პეტერბურგის კომიტეტის წევრი.1905-1907 წლების რევოლუციის მონაწილე პეტერბურგში.
1917 წლამდე სისხლის სამართლის დამნაშავე-რეციდივისტი. 12-ჯერ ნასამართლევი. მკვლელობისა და შეიარაღებული ყაჩაღობისთვის იჯდა პეტრე-პავლეს ციხეში.
1900 წლიდან რუსეთის სოციალ-დემოკრატიული პარტიის წევრმა მან შექმნა ბანკების მძარცველთა შეიარაღებული ბანდა. გახდა ბოლშევიკი.
ბოლშევიკური გადატრიალების შემდეგ მუშაობს ჩეკაში,წითელი ტერორის ერთ-ერთი აქტიური მონაწილე,ჩრდილოეთ რუსეთში აწყობს საკონცენტრაციო ბანაკების სისტემას. ოგპუში ხელმძღვანელობს დაშიფრვა-გაშიფრვის და მთავრობის კავშირის უზრუნველყოფის განყოფილებას.
ფარულად პასუხს აგებდა აგრეთვე შხამების და ძლიერი მოქმედების სამედიცინო პრეპარატების შემქმნელი ლაბორატორიების შექმნაზე.
ამ პრეპარატებით უნდა ემოქმედათ დაპატიმრებულთა ცნობიერებაზე ან თავიდან მოეშორებინათ ბოლშევიკებისთვის არასასურველი პირები.
1929 წლიდან იყო სოლოვეცკის ბანაკების კურატორი. 1934 წლიდან პარალელურად იყო ნკვდს სხვადასხვა სამეულთა წევრი. პირადათ ბოკისაც გამოჰქონდა განაჩენები გასამართლების გარეშე. მოწმეები ყვებიან რომ ბოკიი აუპატიურებდა პატიმარ ქალებს და დაკითხვებზე გამოირჩეოდა სადიზმით.
ამასთან ჩეკისტი ბოკიი გატაცებული იყო პარანორმალური მოვლენებით. მას სჯეროდა შამბალას არსებობისა და სპირიტიზმისა. ოგპუს ხელმძღვანელობის თანხმობით მან შექმნა საიდუმლო განყოფილება სადაც ატარებდა გამოკვლევებს ამ სფეროში//ტელეპატია,ნათელხილვა და სხვ.//.
ჩეკისტი ბოკიი პირადად იცნობდა მის თანამედროვე მრავალ მისტიკოსს,მაგ.ნიკილაი რერიხს,პაველ ბადმაევს, გურჯიევს.
ჩეკისტი ბოკიი კონტაქტებს ამყარებდა საბჭოთა კავშირში აკრძალულ მასონურ ლოჟებთან და ანალოგიურ ორგანიზაციებთან საზღვარგარეთ.
ჩეკისტმა ბოკიიმ თანამოაზრეებთან ერთად კონტაქტები დაამყარა ზოგ გერმანულ საიდუმლო ორგანიზაციასთან,მაგალითად "გერმანენორდენთან" და კ.ჰაუსჰოფერის ჯგუფთან. არსებობს ვერსია რომ საბჭოთა სპეცსამსახურებმა სწორედ მაშინ იპოვეს თავისი ხალხი ჰიტლერის გარემოცვაში.
1925 წელს ბოკიიმ თვითონ შექმნა საიდუმლო საზოგადოება ერთიანი შრომითი ძმობა რომლის წევრები ასევე იყვნენ ცნობილი ექიმი ბ.ა.ბარჩენკო //რომელიც ახდენდა ლენინის ბალზამირებას//.პარტიის ცენტრალური კომიტეტის წევრი ი.მ.მოსკვინი,საგარეო საქმეთა სახალხო კომისრის მოადგილე ბ.ს.სტომონიაკოვი,ინჟინერი ს.ა.კოსტრიკინი.
ამ ორგანიზაციის საქმიანობაზე ცოტა რამაა ცნობილი. ცნობილია რომ ის ამზადებდა ექსპედიციას შამბალაში. ექსპედიცია ვერ შედგა,მაგრამ ბოკიის ორგანიზაციამ იარსება 1937 წლამდე.
ბოკიი იყო საბჭოთა კავშირის საკავშირო ცენტრალური აღმასრულებელი კომიტეტის წევრი. ის დააჯილდოვეს წითელი დროშის ორდენით.
მერე 1937 წელს დაიჭირეს,დააბრალეს შპიონაჟი გერმანიის და სხვა სახელმწიფოთა სასარგებლოდ და მოკლე სასამართლოს შემდეგ დახვრიტეს.
1987 წელს გორბაჩოვმა რა თქმა უნდა მოახდინა მისი რეაბილიტაცია.
ამბობდნენ ბოკიის უთქვამს "ვინაა ჩემთვის სტალინი როცა მე ლენინმა დამნიშნა?" და ის სწორედ ამიტომ დახვრიტეს.
ბოკიის ასე ვთქვათ სულიერი მემკვიდრეები თანამედროვე ბოდიში დემოკრატიულ რუსეთშიც ჰყავს. ერთ-ერთი მათგანია ნეოევრაზიული მოძრაობის ლიდერი,ჯეელობაში ნეონაცისტი და ოკულტისტი, საბჭოთა სამხედრო დაზვერვა-გრუს გენერლის დიდად წარმატებული ვაჟიშვილი ალეკსანდრ გელიევიჩ დუგინი.
დადგება დრო და ალბათ ვიტყვით რომ ქურდობა,მამაძაღლობა და კაცისკვლა ცუდია, მაგრამ ეს მომავალში შეიძლება იყოს, ეხლა კი მიდით გოგო- ბიჭებოო, ამბობს სწორედ ეს ალეკსანდრ დუგინი... ამის ფონზე პუტინიც კი ანგელოზად ჩანს და ყველა ერთად კოხტად ადურაკებს მსოფლიოს...
А там, возможно, придёт время уже на полном сеიрьёзе и со всей ответственностью заявить, что красть, лгать и убивать – это великий грех. Но это будет потом».
Александр Дугин
მრავალი წლის მანძილზე ის ხელმძღვანელობდა ნკვდს საიდუმლო განყოფილებას რომელიც დაკავებული იყო ბოლშევიზმისთვის თითქოს სრულებით უცხო ამბებით.
გლებ ბოკიის წინაპრები ეკუთვნოდნენ უკვე ივანე მრისხანის დროიდან ცნობილ ძველ არისტოკრატიულ გვარს. მომავალი ჩეკისტის მამამ, ნამდვილმა სტატსკი სოვეტნიკმა ივან დმიტრიევიჩ ბოკიიმ, სახელი გაითქვა იმით რომ დაწერა სქხელმძღვანელო "ქიმიის საფუძვლები". ყველა რუსი გიმნაზისტი მომავალი ბომბისტ-ტერორისტების და ვჩკს გამომძიებელთა ჩათვლით სწავლობდნენ ამ სახელმძღვანელოს.
ისევე როგორც ბევრმა სხვამ, გლებმა, მისმა ძმამ ბორისმა და ნატალიამ მონაწილეობა მიიღეს სტუდენტურ ფრონდაში. პოლიციაში სამივე კარგა მაგრა სცემეს. ისინი გადაარჩინა სტატსკი სოვეტნიკმა. ივან დმიტრიევიჩს გული გაუსკდა და მოკვდა. მისი სიკვდილი ბავშვებისთვის შოკი იყო. ბორისმა და ნატალიამ დაიფიცეს რომ აღარ მიიღებდნენ მონაწილეობას არეულობებში. გლებმა კი გადწყვიტა შურისძიება.
1898 წელს ის გახდა "მუშათა კლასის განთავისუფლებისთვის ბრძოლის კავშირის", ხოლო შემდეგ რუსეთის სოციალ-დემოკრატიულ მუშათა პარტიის წევრი.
გადაასახლეს აღმოსავლეთ ციმბირში,დააპატიმრეს შეიარაღებულ აჯანყებაში მონაწილეობის გულისთვის. ის 12-ჯერ იყო დაჭერილი,გადასახლების და კანერაში მარტო 1,5 წლის გატარების ჩათვლით.
პიტერის ბოლშევიკური იატაკქვეშეთის ერთ-ერთი ხელმძღვანელი,კონსპირაციის ოსტატი ბოკიი დიდად გამოსადეგი იყო ჩეკაში მუშაობისთვის. მან შეარჩია ვჩკს და კგბს სახელგანთქმული შენობა ლუბიანკას მოედანზე.
მან ჩაიფიქრა სახელგანთქმული ოპერაცია "სინდიკატი" რომლის მიზანიც იყო თეთრგვარდიული იატაკქვეშეთის მოსპობა საბჭოთა კავშირის გარეთ და შიგნით.
მაგრამ ბოლშევიკი ლიდერისთვის ამ ტიპიური ცხოვრების უკან იმალებოდა სულ სხვა ცხოვრება.
რევოლუციონერ-იატაკქვეშელი,ბოევიკი და ჩეკისტი გატაცებული იყო ყველანაირი ეზოტერული მოძღვრებებით, იყო საიდუმლო სექტების წევრი, დაკავებული იყო ოკულტური პრაქტიკით.
ბოლშევიკებისთვის ესოდენ უჩვეულო მსოფლმხედველობის ჩამოყალიბებაში გურუს როლი შეასრულა შესაბამის წრეებში ცნობილმა მკურნალმა, თეოსოფმა და ჰიპნოტოზიორმა პ.ვ.მოკიევსკიმ. პეტერბურგული ლოჟის და მარტინისტთა ძლიერი ფრანგული სექტის გამოჩენილმა წევრმა მუშაობაში ჩააბა როგორც თვითონ გლები ისე მისი მომავალი "კლიენტები" - ტელეპატიით, ჰიპნოზით, თოვლის კაცის და შამბალას ძიებით გატაცებული ბუნებისმეტყველი ა.ვ. ბარჩენკო და მხატვარი ნიკოლაი რერიხი.
მარტინისტებისგან და როზენკრაიცერების სახელგანთქმული ორდენისგან ბოკიიმ ისწავლა დაშიფრვის არაჩვეულებრივი მეთოდები. მისი დაშიფრული ცნობები საგონებელში აგდებდნენ მეფის ოხრანკას. კრიპტოგრაფიის სფეროში განსაკუთრებით ნიჭიერი ბოკიი დაშიფვრის სამსახურის უფროსად რჩებოდა მის დაპატიმრებამდე.
ძერჟინსკის ფავორიტმა ყოვლისშემძლე ჩეკისტმა ბოკიიმ საგანგებო განყოფილებასთან შექმნა ლაბორატორია რომელიც იკვლევდა გამარჯვებული პროლეტარიატისთვის არნახულ და გაუგონარ რამეებს. იქ ტელეპატიის ცდებს ატარებდა ტვინის ინსტიტუტის დირექტორი აკადემიკოსი ბეხტერევი.
ბოკიის ლაბორატორიაში იყვნენ სულ სხვადასხვა სპეციალობის მეცნიერები. ისინი იგონებდნენ ჯაშუშობის ახალ საშუალებებს, იკვლევდნენ მზის აქტივობას, დედამიწის მაგნეტიზმს, ოკულტურ მეცნიერებებს,თოვლის ადამიანის საკითხს, ატარებდნენ ექსპედიციებს.
ბოკიის სამსახური ითვლებოდა ვჩკში,მაგრამ ძერჟინსკის შემდეგ ექვემდებარებოდა მხოლოდ პირადად სტალინს....
შამბალას ძიებაში:
თავისი თანამშრომელი ანატოლი ბარჩენკოსგან ბოკიიმ ერთხელ გაიგო ლეგენდა კაცობრიობის საიდუმლო ისტორიის შესახებ.
თავიდან დედამიწაზე ბატონობდა შავი რასა. მის ბატონობას ბოლო მოუღო ქრისტეს შობამდე დაახლოებით 6-8 ათასი წლის წინ ჩრდილოეთის მიწებში გაჩენილმა არიელმა რამამ. რამამ შექმნა გიგანტური იმპერია. მისი სიკვდილის შემდეგ სახელმწიფოში დაიწყო შინაომი. მაგრამ ეს არ ყოფილა უბრალოდ ბრძოლა ტახტისთვის.ეს იყო ბრძოლა კაცობრიობის განვითარების გზის ასარჩევად.
საფრანგეთის დიდი რევოლუცია, მატერიალიზმი და სოციალიზმი, ქრისტიანობის უარყოფა, ყველაფერი ესაა ისტორიის მორიგი ზიგზაგი, რამას სიკვდილის შემდეგ ლიდერთა ბრძოლის დროს განვითარების გზის არასწორი არჩევანის შედეგი.
მაგრამ ბარჩენკოს მტკიცებით კიდევ არიან ძალები რომელთაც შეუძლიათ კაცობრიობის ხსნა. აზიის სიღრმეში არის საიდუმლო ქვეყანა შამბალა რომელშიც ცხოვრობენ რამას თანამედროვეები,უკვდავი ბრძენკაცები. შამბალაში გამოქვაბულებში არის ლაბორატორიები სადაც ინახება და ვითარდება სანახევროდ დავიწყებულ ძველ ცივილიზაციათა მეცნიერული მიღწევები. ამ ცოდნის მოპოვება ნიშნავს სამყაროს ყველა საიდუმლოს გახსნას, ყოვლისშემძლეობის მოპოვებას.
ბოკიი იმდენად გაიტაცა ბარჩენკოს იდეებმა რომ ის გახდა საიდუმლო საზოგადოება ერთიანი შრომითი ძმობის //«Единого трудового братства» (ЕТБ)// წევრი. გლებ ივანოვიჩის და მისი ხელქვეითების გარდა ამ ძმობაში შევიდნენ სტალინის მეგობარი,ცეკას წევრი ი.მოსკვინი, საგარეო საქმეთა სახალხო კომისრის მოადგილე ბ.სტომონიაკოვი //ის ხელმძღვანელობდა საგარეოპოლიტიკურ ხაზს მონღოლეთი-სინცზიანი-ტიბეტი//.
მათი კურთხევით ჰიმალაებში მზვერავად გააგზავნეს ჩეკისტი-ტერორისტი იაკოვ ბლიუმკინი რომელმაც მლოცველი ბუდისტის სახით შეაღწია დახურული მონასტრების წმიდათა წმიდაში. .
მაგრამ ბოკიის ჩეკისტი კონკურენტები არ სთვლემდნენ და მას ხაფანგი დაუგეს. ბლიუმკინი დახვრიტეს პირველი. და არა მისტიკური განწყობებისთვის თუ ოკულტიზმისთვის, მას ბრალად დასდეს საიდუმლოდ შეხვედრა საზღვარგარეთ მცხოვრებ ტროცკისთან.შემდეგ ხელი სტაცეს ყველას-ბარჩენკოს, სტომონიაკოვს, მოსკვინს. ყველაზე ბოლოს,1937 წელს, ხელი სტაცეს და არ გაუშვეს ჩეკისტურ ფორმაში გამოპრანჭულ მისტიკოს ბოკიის....
გლებ ივანოვიჩ ბოკიი //1879-1937//
დაიბადა ტფილისში, მასწავლებლის ოჯახში.სწავლობდა პეტერბურგის სამთო ინსტიტუტში,მონაწილეობდა სტუდენტურ მოძრაობაში,მიშაობდა პეტერბურგის ორგანიზაციაში "კავშირი მუშათა კლასის განთავისუფლებისთვის". იყო პარტიის პეტერბურგის კომიტეტის წევრი.1905-1907 წლების რევოლუციის მონაწილე პეტერბურგში.
1917 წლამდე სისხლის სამართლის დამნაშავე-რეციდივისტი. 12-ჯერ ნასამართლევი. მკვლელობისა და შეიარაღებული ყაჩაღობისთვის იჯდა პეტრე-პავლეს ციხეში.
1900 წლიდან რუსეთის სოციალ-დემოკრატიული პარტიის წევრმა მან შექმნა ბანკების მძარცველთა შეიარაღებული ბანდა. გახდა ბოლშევიკი.
ბოლშევიკური გადატრიალების შემდეგ მუშაობს ჩეკაში,წითელი ტერორის ერთ-ერთი აქტიური მონაწილე,ჩრდილოეთ რუსეთში აწყობს საკონცენტრაციო ბანაკების სისტემას. ოგპუში ხელმძღვანელობს დაშიფრვა-გაშიფრვის და მთავრობის კავშირის უზრუნველყოფის განყოფილებას.
ფარულად პასუხს აგებდა აგრეთვე შხამების და ძლიერი მოქმედების სამედიცინო პრეპარატების შემქმნელი ლაბორატორიების შექმნაზე.
ამ პრეპარატებით უნდა ემოქმედათ დაპატიმრებულთა ცნობიერებაზე ან თავიდან მოეშორებინათ ბოლშევიკებისთვის არასასურველი პირები.
1929 წლიდან იყო სოლოვეცკის ბანაკების კურატორი. 1934 წლიდან პარალელურად იყო ნკვდს სხვადასხვა სამეულთა წევრი. პირადათ ბოკისაც გამოჰქონდა განაჩენები გასამართლების გარეშე. მოწმეები ყვებიან რომ ბოკიი აუპატიურებდა პატიმარ ქალებს და დაკითხვებზე გამოირჩეოდა სადიზმით.
ამასთან ჩეკისტი ბოკიი გატაცებული იყო პარანორმალური მოვლენებით. მას სჯეროდა შამბალას არსებობისა და სპირიტიზმისა. ოგპუს ხელმძღვანელობის თანხმობით მან შექმნა საიდუმლო განყოფილება სადაც ატარებდა გამოკვლევებს ამ სფეროში//ტელეპატია,ნათელხილვა და სხვ.//.
ჩეკისტი ბოკიი პირადად იცნობდა მის თანამედროვე მრავალ მისტიკოსს,მაგ.ნიკილაი რერიხს,პაველ ბადმაევს, გურჯიევს.
ჩეკისტი ბოკიი კონტაქტებს ამყარებდა საბჭოთა კავშირში აკრძალულ მასონურ ლოჟებთან და ანალოგიურ ორგანიზაციებთან საზღვარგარეთ.
ჩეკისტმა ბოკიიმ თანამოაზრეებთან ერთად კონტაქტები დაამყარა ზოგ გერმანულ საიდუმლო ორგანიზაციასთან,მაგალითად "გერმანენორდენთან" და კ.ჰაუსჰოფერის ჯგუფთან. არსებობს ვერსია რომ საბჭოთა სპეცსამსახურებმა სწორედ მაშინ იპოვეს თავისი ხალხი ჰიტლერის გარემოცვაში.
1925 წელს ბოკიიმ თვითონ შექმნა საიდუმლო საზოგადოება ერთიანი შრომითი ძმობა რომლის წევრები ასევე იყვნენ ცნობილი ექიმი ბ.ა.ბარჩენკო //რომელიც ახდენდა ლენინის ბალზამირებას//.პარტიის ცენტრალური კომიტეტის წევრი ი.მ.მოსკვინი,საგარეო საქმეთა სახალხო კომისრის მოადგილე ბ.ს.სტომონიაკოვი,ინჟინერი ს.ა.კოსტრიკინი.
ამ ორგანიზაციის საქმიანობაზე ცოტა რამაა ცნობილი. ცნობილია რომ ის ამზადებდა ექსპედიციას შამბალაში. ექსპედიცია ვერ შედგა,მაგრამ ბოკიის ორგანიზაციამ იარსება 1937 წლამდე.
ბოკიი იყო საბჭოთა კავშირის საკავშირო ცენტრალური აღმასრულებელი კომიტეტის წევრი. ის დააჯილდოვეს წითელი დროშის ორდენით.
მერე 1937 წელს დაიჭირეს,დააბრალეს შპიონაჟი გერმანიის და სხვა სახელმწიფოთა სასარგებლოდ და მოკლე სასამართლოს შემდეგ დახვრიტეს.
1987 წელს გორბაჩოვმა რა თქმა უნდა მოახდინა მისი რეაბილიტაცია.
ამბობდნენ ბოკიის უთქვამს "ვინაა ჩემთვის სტალინი როცა მე ლენინმა დამნიშნა?" და ის სწორედ ამიტომ დახვრიტეს.
ბოკიის ასე ვთქვათ სულიერი მემკვიდრეები თანამედროვე ბოდიში დემოკრატიულ რუსეთშიც ჰყავს. ერთ-ერთი მათგანია ნეოევრაზიული მოძრაობის ლიდერი,ჯეელობაში ნეონაცისტი და ოკულტისტი, საბჭოთა სამხედრო დაზვერვა-გრუს გენერლის დიდად წარმატებული ვაჟიშვილი ალეკსანდრ გელიევიჩ დუგინი.
დადგება დრო და ალბათ ვიტყვით რომ ქურდობა,მამაძაღლობა და კაცისკვლა ცუდია, მაგრამ ეს მომავალში შეიძლება იყოს, ეხლა კი მიდით გოგო- ბიჭებოო, ამბობს სწორედ ეს ალეკსანდრ დუგინი... ამის ფონზე პუტინიც კი ანგელოზად ჩანს და ყველა ერთად კოხტად ადურაკებს მსოფლიოს...
 |
| Александр Дугин. Южная Осетия (июль 2008 года) ალეკსანდრ დუგინი ასე ვთქვათ სამხრეთ ოსეთში 2008 წლის ივლისში. ვიკიპედიას ფოტოებიდან |
Александр Дугин
Еще одной фигурой, эксплуатирующей тематику "оккультного рейха", является известный философ и политик Александр Дугин. В начале 1990-х годов он участвовал в программах упомянутого телецикла "Тайны века". В качестве "эксперта" фигуригует он и в книгах Юрия Воробьевского (главный российский апологет идеи "оккультного нацизма"). В 1993 году Дугин занялся популяризацией наследия Германа Вирта. В предисловии к работе "Гиперборейская теория" (она в сжатой форме излагает теорию голландского профессора) автор отмечает: "Этой книгой мы кладем начало "ариософии" в русскоязычном контексте... Там, где есть хотя бы капля арийской крови, есть шанс расового пробуждения, воскрешения арийского примордиального сознания... Мы покажем Гиперборейскую теориюнастолько открыто, насколько это возможно. остальное - свободный выбор расы, и пусть "проклятые" будут отделены от "избранных" в празднике Вселенского Юла, арктического Нового года" (Дугин А. Гиперборейская теория. М., 1993. С. 5-6). Здесь же Дугин "отдает дань уважения" таким эзотерическим авторам, как Гвидо фон Лист, Йорг Ланц фон Либенфельс и Рудольф фон Зеботтендорф (которых историки-фантасты упорно считают "отцами основателями" германского национал-социализма).
"КРАСНЫЕ" МИСТИКИ
"КРАСНЫЕ" МИСТИКИ
Александр Елисеев УДИВИТЕЛЬНЕЙШИМ образом радикальный атеизм русской революции сочетался с радикальным же мистицизмом. Преобладал, бесспорно, первый, но это вовсе не дает никаких оснований закрывать глаза на наличие второго.
МИСТИЧЕСКИЙ БОЛЬШЕВИЗМ
Прежде всего надо обратить внимание на то, что религия и мистицизм уже по самой логике вещей не могли не оказывать влияние на сознание вождей революции. Сам основоположник "научного коммунизма" Карл Маркс явно находился под влиянием мессианских, эсхатологических идей, что великолепнейшим образом разобрал отец Сергий Булгаков ("Карл Маркс как религиозный тип"). Западный же исследователь Генри Норт вообще считал возможным утверждать, что в марксизме возродился древний языческий эсхатологизм с его идеей вечного, циклического обновления мира через хаос ("Марксова религия революции").
Лев Троцкий, некогда бывший вторым лицом в советской России, длительное время увлекался изучением масонских объединений. Он писал довольно объемные конспекты по истории данного мистического направления, которые, к сожалению, не сохранились. На этом основании многие недалекие конспирологи даже утверждают о принадлежности к масонству самого Троцкого, хотя документальных подтверждений тому нет. Тем не менее показателен интерес коммунистического лидера к масонской мистике.
Очевидно влияние религии на главного оппонента Троцкого - Сталина, обучавшегося в духовной семинарии. Из самой партии большевиков Сталин, по его собственным словам, хотел сделать "орден меченосцев" (Троцкий говорил об "ордене самураев").
Еще один видный большевик - Николай Бухарин - признавался, что в детстве на полном серьезе считал себя антихристом и изводил свою мать вопросом - не блудница ли она. Само собой, такие ранние духовные переживания не могут не влиять на отношение человека к религии.
Менее всего фактического материала на интересующую нас тему дает Владимир Ленин, наиболее упорствующий в атеизме. Тем не менее многие оккультисты были в восторге от него и считали вождя "своим" человеком. К примеру, "рериховцы" уверяли: "Наши представители посетили Маркса в Лондоне и Ленина в Швейцарии. Явно было произнесено имя Шамбала. Разновременно, но одинаково оба вождя спросили: "Какие признаки времени Шамбалы?" Отвечено было: "Век истины и мировой общины". Оба вождя одинаково сказали: "Пусть наступит Шамбала".
Вожди революции, конечно же, не были мистиками, и мы можем говорить лишь о наличии в системе их мышления некоторых элементов мистицизма. Впрочем, были исключения. Наиболее яркий пример - Александр Богданов - один из лидеров русской социал-демократии. Талантливый философ, создатель оригинальной теории управления, он занимал еще более радикальные позиции, чем даже Ленин. В подполье Богданов возглавил крайне левое течение "отзовистов", выступавшее за отзыв социал-демократической фракции из Государственной Думы. Интересно, что "отзовисты" считали необходимым создание особой религии для рабочего класса. Уже после революции Богданов вступил в острую полемику с Лениным по поводу культуры. Он ратовал за совершенно новую, социалистическую культуру - исключительно пролетарскую. А вождь пролетариата выдвинул идею создания социалистической культуры "для всех трудящихся".
Одной из проблем, волновавших Богданова, было достижение долголетия и даже бессмертия. Красный теоретик находился под мощным воздействием религиозного философа Николая Федорова, мечтавшего о преодолении смерти и воскресении всех умерших людей - причем и бессмертие, и воскресение должны были стать реальностью в условиях посюстороннего мира (о воскресении грезил и соратник Богданова - известный большевик Леонид Красин).
В своих оккультных увлечениях Богданов уделял огромное внимание фактору крови, которая, как известно, имеет огромнейшее значение в самых разных мистических традициях (в Библии кровь отождествляют с душой, точнее, с одним из ее уровней). Мистический фольклор рассказывает о существах, сумевших достичь бессмертия еще в этом мире. Эти существа - вампиры, пьющие кровь своих жертв и присваивающие тем самым их витальные силы. Не следует думать, что они всего лишь мрачная выдумка, они - реальность. Да, "киношных" вампиров с клыками и красными глазами не бывает, но сам вампиризм существует - на уровне патологии и на уровне эзотерики. Существует весьма специфическое заболевание - порфирия, и оно характеризуется скоплением под кожей пигмента порфирина. В результате больной абсолютно не выносит солнца, а черты его лица страшно искажаются. Скорее всего, такие больные и послужили прототипами "киношных" чудовищ. Но это патология, а нас сейчас больше интересует эзотерика. Дело в том, что в некоторых мистических кругах кровь рассматривается как своеобразный предмет оперативной магии, позволяющий достигать определенных оккультных результатов. Такие представления дошли из древнего язычества, в котором кровь играла громаднейшую роль.
По сообщению византийца Прокопия Кесарийского, славяне-язычники еще до поклонения грозовым божествам Перуну и Роду поклонялись упырям. Опять-таки речь идет не о чудовищах, под культом упырей здесь скорее всего понимается культ великих предков, мистическая связь с которыми осуществлялась при ритуальном задействовании фактора крови. Если учесть, что Перун и Род, как грозовые боги, связаны с войной, то данный культ можно считать и воинским - достаточно вспомнить о языческом обычае пить кровь убитого врага. Древние воины теснее других социальных групп были связаны с кровью, их "кастовый" цвет - красный цвет, цвет пролитой в боях крови.
Но этот же цвет был и цветом пролетарской революции, цветом Богданова. Сам он проявлял к ней повышенный интерес. Проживая на Западе, Богданов посещал лекции знаменитого мистика и выдающегося ученого Рудольфа Штайнера. Одна из лекций называлась "Основы оккультной медицины", и в ней особое внимание обращалось на информативность крови. В 1908 году Богданов опубликовал фантастический роман "Красная звезда", описывающий идеальное коммунистическое общество: на Марсе. Богдановские марсиане достигли бессмертия благодаря особым технологиям обмена кровью между молодыми и пожилыми. Они изображены уродливыми, причмокивающими существами. Потрясает сходство между романом Богданова и произведением Герберта Уэллса "Война миров". Последний приписывает жителям красной планеты тот же самый вампиризм - инопланетные захватчики у него пьют кровь людей. В советской России Богданов основал первый в мире Институт переливания крови. Во время одного из экспериментов этот "красный" ученый и мистик трагически погиб:
НАУКА И МИСТИКА НА СЛУЖБЕ У СОВЕТОВ
Попутно отметим, что коммунисты досталинской эпохи покровительственно относились к различным смелым наработкам в области биологии, они жаждали появления совершенно нового, идеального человека и в этом плане большие надежды возлагали на биологов. Так, большой поддержкой советской власти пользовалась евгеника, горячими сторонниками которой являлись все наши ведущие генетики. Сразу же после Октябрьской революции под патронажем большевиков возникло мощное Русское евгеническое общество, деятельность которого курировал нарком просвещения Анатолий Луначарский (кстати сказать, бывший приверженец Богданова). Выдающийся русский генетик Николай Кольцов призывал сделать евгенику религией будущего.
Советские спецслужбы не обделяли своим вниманием ни науку, ни мистику. Сверх того, они часто стремились соединить и то и другое. Тут особо выделяется начальник особого отдела ВЧК-ОГПУ Глеб Бокий, в юности увлекавшийся мистическим учением ордена мартинистов. Бокий привлек к сотрудничеству мартиниста Александра Барченко и его "Единое трудовое братство" (в нем состояли многие крупные эзотерики, например Рерихи).
Братство в своих духовных поисках ориентировалось на мифическую подземную страну Шамбалу, а Октябрь считало воплощением устремлений ее вождей. Барченко обладал способностями гипнотизера и серьезно занимался наукой. Под его руководством возникла биофизическая лаборатория Московского политехнического института, ставшая своеобразным оккультным центром ОГПУ. Здесь изучались самые разные паранормальные явления, и упор делался на психофизическое воздействие. Братство стремилось к созданию гипнократического общества, полностью контролирующего сознание людей (развернутое обоснование гипнократии сделали "рериховцы"). В лаборатории всегда было огромное количество весьма оригинальных личностей: экстрасенсов, колдунов, магов, шаманов и т.д. Все они работали на советскую власть. Барченко еще читал лекции для сотрудников спецслужб, порой послушать его приходили и члены всесильного ЦК (Москвин, Диманштейн и др.).
"ДА, СКИФЫ МЫ..."
"Красная" мистика была сильна не только в науке, ею увлекались и многие деятели культуры. Так, октябрьская эйфория породила течение "скифства", участники которого были уверены в религиозном характере пролетарской революции. В "скифстве" участвовали гиганты русской литературы: Александр Блок, Сергей Есенин, Николай Клюев, Евгений Замятин. Они выступали за спасительный хаос "нового варварства" (как тут не вспомнить Генри Норта и его рассуждения о "язычестве" Маркса?), за "скифское" нашествие на безбожный, буржуазный Запад.
В идеологии "скифства" отчетливо прослеживаются и христианские, и языческие мотивы. Заметно и определенное влияние герметизма. Например, в стихотворениях Клюева содержится явно алхимический символизм. В цикле "Ленин" (1918-1919 годов) он отождествляет "вождя мирового пролетариата" с красным львом - важнейшим символом алхимической работы. Революция в цикле соотносится с "химическим браком": "Братья, сегодня наша малиновая свадьба:"
Красный мистицизм - тема необъятная. Пока еще никто не брался за нее по-настоящему серьезно. А между тем здесь находится бездна интереснейшей информации, без осмысления которой мы никогда не поймем феномен нашей революции.
http://www.necronomic.net/index.php?option=com_content&view=article&id=96:2012-03-17-14-33-42&catid=7:2012-03-15-07-23-38&Itemid=6
ГЛАВНЫЙ ОККУЛЬТИСТ НКВД
ГЛАВНЫЙ ОККУЛЬТИСТ СТРАНЫ СОВЕТОВ
О необычном и страшном человеке, которому посвящена эта статья, можно прочитать в словарях и энциклопедиях: Бокий Глеб Иванович, 1879, Тифлис - 1940, Москва. Сын учителя. Революционер, государственный деятель. В большевистскую партию вступил в 1900 году. Участник революции 1905 года и Октябрьской революции. В 1918 году заместитель председателя, после убийства М. С. Урицкого председатель Петроградской ЧК. С 1919 года начальник особого отдела Восточного, Туркестанского фронтов. С 1921 года возглавлял Специальный (шифровальный) отдел ОГПУ, с 1936 года 9-й (специальный секретно-шифровальный) отдел. Расстрелян. В 1956 году реабилитирован.
"Глеб Бокий занимался не только шифровками: всесильный чекист (К немуему благоволил Дзержинский) не забыл увлечения молодости и создал при спецотделе лабораторию, изучавшую проблемы, не снившиеся победившему пролетариату. Академик Бехтерев, директор Института мозга, проводил опыты с телепатией
В лаборатории Бокия были собраны ученые самых разных специальностей. Круг изучавшихся ими вопросов был широк - от изобретения средств для шпионажа до исследования солнечной активности, земного магнетизма и проведения научных экспедиций. Здесь изучалось все - от оккультных наук до снежного человека.
Судьба болшевика
Бокий был одновременно и чекистом, и мистиком, посвященным в тайные ложи. Он стоял у истоков «красного террора», и сам в итоге оказался жертвой сталинских репрессий. В течение долгих лет он руководил секретным спецотделом НКВД, занимавшимся вещами, казалось бы, совершенно чуждыми большевизму.
Предки Глеба Ивановича принадлежали к древнему дворянскому роду, известному со времен Ивана Грозного. «Отец будущего чекиста - действительный статский советник Иван Дмитриевич Бокий прославил свое имя памятным учебником «Основания химии», - рассказывал мне писатель Еремей Парнов, долгое время занимавшийся изучением биографий чекистов-мистиков. - Все российские гимназисты учились по Бокию, включая будущих террористов-бомбистов и следователей ВЧК».
Как и у многих, его путь в революцию начался со студенческого фрондерства. Учась в Горном институте, Глеб вместе с братом Борисом и сестрой Натальей приняли участие в студенческой стачке. В полицейском участке всех троих порядком избили. Выручать бунтарей пришлось отцу, статскому советнику (т.е. штатскому генералу). Иван Дмитриевич так расстроился, что скончался от сердечного приступа. Его смерть оказалась шоком для детей. Борис и Наталья поклялись никогда не участвовать ни в каких беспорядках, а вот Глеб решил мстить.
В 1898 году он стал членом «Союза борьбы за освобождение рабочего класса», затем - РСДРП. Далее судьба повела его по накатанной дорожке: ссылка в Восточную Сибирь, арест за участие в вооруженном восстании, тюрьма. В биографии Глеба насчитывается 12 отсидок, включая ссылки и полтора года, проведенных в одиночке.
Один из руководителей большевистского подполья в Питере, мастер конспирации Бокий прекрасно подходил для работы в ЧК. Именно ему мы обязаны тем, что ВЧК и позднее КБГ обосновались в Москве на Лубянской площади. Знаменитое здание выбрал Глеб Иванович. Он же задумал знаменитую операцию «Синдикат», цель которой было уничтожение белогвардейского подполья за рубежом и внутри Советского Союза.
Другая жизнь Глеба Бокия
Но за этой типичной для большевистского лидера судьбой скрывалась в прямом смысле другая жизнь. «Как ни покажется парадоксальным, - пишет Е. Парнов, - но революционер-подпольщик, боевик и чекист отдал щедрую дань всяческого рода эзотерическим учениям. Он увлекался восточными культами, участвовал в тайных сектах, занимался оккультной практикой. Роль гуру в формировании столь необычного для большевиков мировоззрения выпала на долю П.В.Мокиевского, широко известного в соответствующих кругах целителя, теософа и магнетизера. Видный член петербургской ложи могущественной французской секты мартинистов, он привлек к ее работе как самого Глеба, так и его будущих «клиентов»: естествоиспытателя А.В.Барченко (увлеченного телепатией, гипнозом, поисками снежного человека и Шамбалы) и художника Николая Рериха…»
У мартинистов и знаменитого ордена розенкрейцеров Бокий научился необычным методам шифровальной работы. Его шифрованные сообщения ставили в тупик царскую охранку. Особые способности в области криптографии явились причиной, по которой он оставался бессменным начальником шифровальной службы вплоть до своего ареста.
"Глеб Бокий занимался не только шифровками: всесильный чекист (К немуему благоволил Дзержинский) не забыл увлечения молодости и создал при спецотделе лабораторию, изучавшую проблемы, не снившиеся победившему пролетариату. Академик Бехтерев, директор Института мозга, проводил опыты с телепатией
В лаборатории Бокия были собраны ученые самых разных специальностей. Круг изучавшихся ими вопросов был широк - от изобретения средств для шпионажа до исследования солнечной активности, земного магнетизма и проведения научных экспедиций. Здесь изучалось все - от оккультных наук до снежного человека.
"Надо сказать, что служба Бокия числилась при ВЧК, и потому после Дзержинского не была подконтрольна ни Менжинскому, ни Ягоде, ни Ежову, а только лично Сталину. Было немало людей, которые завидовали доверенному лицу вождя. Как-то раз нарком иностранных дел Литвинов поинтересовался, чем он таким важным занимается, Бокий сказал, что нарком завтра утром поймет это на примере. «Каком?» - насмешливо спросил Литвинов. «Я проникну в ваш секретный сейф!»- ответил Глеб Иванович. «А мы будем судьями», - сказал Сталин. Назавтра нарком обнаружил в бронированном ящике с самым сложным замком ехидную записку с подписью Бокия и вчерашней датой. Литвинов только и нашелся, что кисло прокомментировать это событие, что, мол, Бокию любой сейф вскрыть – раз плюнуть
В поисках Шамбалы
От своего сотрудника Анатолия Барченко Бокий однажды услышал легенду о тайной истории человечества. Сначала Землей правила черная раса. Конец ее господству положил ариец Рама, появившийся в северных землях примерно за 6-8 тысяч лет до Рождества Христова. Рама создал гигантскую империю нового типа. После его смерти в государстве началась междуусобица. Но это была не обычная борьба за трон, а битва за выбор пути развития человечества. Великая французская революция, материализм и социализм, отказ от христианской веры - все это последствия очередного зигзага истории, неверного выбора пути развития во время борьбы лидеров после смерти Рамы. Однако, как утверждал Барченко, сохранились еще силы, которые могут помочь человечеству сойти с гибельного пути. В глубинах Азии существует тайная страна Шамбала, в которой живут вечные мудрецы, современники Рамы. В Шамбале, в пещерах скрыты лаборатории, где хранятся и развиваются научные достижения позабытых древних цивилизаций. Добраться до этих знаний - значит раскрыть все тайны Вселенной, стать всемогущими.
Бокий настолько увлекся идеями Барченко, что даже стал членом тайного общества, получившего название «Единого трудового братства» (ЕТБ). Кроме Глеба Ивановича и его подчиненных из спецлаборатории в ЕТБ вступили: член ЦК и друг Сталина И.Москвин, заместитель наркома иностранных дел Б.Стомоняков, непосредственно курировавший внешнеполитическую линию Монголия - Сицьзян - Тибет. С их благословения на разведку в Гималаи был послан знаменитый чекист-террорист Яков Блюмкин, сумевший под видом буддиста-паломника пробраться в святая святых самых закрытых монастырей.
Но как говорят: «Инициатива наказуема». Эти слова напрямую относятся к охоте НКВД за тайными знаниями Шамбалы. Конкуренты внимательно следили за событиями и, как только подвернулся случай, подставили Блюмкина. Его расстреляли первым, и вовсе не за мистические настроения, несовместимые со званием коммуниста, а за тайную встречу с врагом СССР Троцким, жившим за границей. Затем начали «шерстить» всех подряд: Барченко, Стомонякова и Москвина. Мистика в чекистской форме - Бокия - взяли позже всех - в 1937 году.
Глеб Иванович Бокий, как и многие личности советского периода, был человеком противоречивым. Таким его сделала эпоха. Сегодня главное дело его жизни – работа в ВЧК, НКВД, ОГПУ – стало достоянием истории, делом государства, которого больше нет. В заключении приведу слова Еремея Парнова, так как полностью согласен с ними. Он как-то сказал мне: «Глеб Бокий положил начало парапсихологическим исследованиям в СССР. Дух его витает надо всем ужасным и удивительным, что было открыто, создано в секретных лабораториях НКВД, КГБ, Министерства обороны, и что в последние годы вырвалось на свободу, став доступным широкой публике».
О необычном и страшном человеке, которому посвящена эта статья, можно прочитать в словарях и энциклопедиях: Бокий Глеб Иванович, 1879, Тифлис - 1940, Москва. Сын учителя. Революционер, государственный деятель. В большевистскую партию вступил в 1900 году. Участник революции 1905 года и Октябрьской революции. В 1918 году заместитель председателя, после убийства М. С. Урицкого председатель Петроградской ЧК. С 1919 года начальник особого отдела Восточного, Туркестанского фронтов. С 1921 года возглавлял Специальный (шифровальный) отдел ОГПУ, с 1936 года 9-й (специальный секретно-шифровальный) отдел. Расстрелян. В 1956 году реабилитирован.
"Глеб Бокий занимался не только шифровками: всесильный чекист (К немуему благоволил Дзержинский) не забыл увлечения молодости и создал при спецотделе лабораторию, изучавшую проблемы, не снившиеся победившему пролетариату. Академик Бехтерев, директор Института мозга, проводил опыты с телепатией
В лаборатории Бокия были собраны ученые самых разных специальностей. Круг изучавшихся ими вопросов был широк - от изобретения средств для шпионажа до исследования солнечной активности, земного магнетизма и проведения научных экспедиций. Здесь изучалось все - от оккультных наук до снежного человека.
Судьба болшевика
Бокий был одновременно и чекистом, и мистиком, посвященным в тайные ложи. Он стоял у истоков «красного террора», и сам в итоге оказался жертвой сталинских репрессий. В течение долгих лет он руководил секретным спецотделом НКВД, занимавшимся вещами, казалось бы, совершенно чуждыми большевизму.
Предки Глеба Ивановича принадлежали к древнему дворянскому роду, известному со времен Ивана Грозного. «Отец будущего чекиста - действительный статский советник Иван Дмитриевич Бокий прославил свое имя памятным учебником «Основания химии», - рассказывал мне писатель Еремей Парнов, долгое время занимавшийся изучением биографий чекистов-мистиков. - Все российские гимназисты учились по Бокию, включая будущих террористов-бомбистов и следователей ВЧК».
Как и у многих, его путь в революцию начался со студенческого фрондерства. Учась в Горном институте, Глеб вместе с братом Борисом и сестрой Натальей приняли участие в студенческой стачке. В полицейском участке всех троих порядком избили. Выручать бунтарей пришлось отцу, статскому советнику (т.е. штатскому генералу). Иван Дмитриевич так расстроился, что скончался от сердечного приступа. Его смерть оказалась шоком для детей. Борис и Наталья поклялись никогда не участвовать ни в каких беспорядках, а вот Глеб решил мстить.
В 1898 году он стал членом «Союза борьбы за освобождение рабочего класса», затем - РСДРП. Далее судьба повела его по накатанной дорожке: ссылка в Восточную Сибирь, арест за участие в вооруженном восстании, тюрьма. В биографии Глеба насчитывается 12 отсидок, включая ссылки и полтора года, проведенных в одиночке.
Один из руководителей большевистского подполья в Питере, мастер конспирации Бокий прекрасно подходил для работы в ЧК. Именно ему мы обязаны тем, что ВЧК и позднее КБГ обосновались в Москве на Лубянской площади. Знаменитое здание выбрал Глеб Иванович. Он же задумал знаменитую операцию «Синдикат», цель которой было уничтожение белогвардейского подполья за рубежом и внутри Советского Союза.
Другая жизнь Глеба Бокия
Но за этой типичной для большевистского лидера судьбой скрывалась в прямом смысле другая жизнь. «Как ни покажется парадоксальным, - пишет Е. Парнов, - но революционер-подпольщик, боевик и чекист отдал щедрую дань всяческого рода эзотерическим учениям. Он увлекался восточными культами, участвовал в тайных сектах, занимался оккультной практикой. Роль гуру в формировании столь необычного для большевиков мировоззрения выпала на долю П.В.Мокиевского, широко известного в соответствующих кругах целителя, теософа и магнетизера. Видный член петербургской ложи могущественной французской секты мартинистов, он привлек к ее работе как самого Глеба, так и его будущих «клиентов»: естествоиспытателя А.В.Барченко (увлеченного телепатией, гипнозом, поисками снежного человека и Шамбалы) и художника Николая Рериха…»
У мартинистов и знаменитого ордена розенкрейцеров Бокий научился необычным методам шифровальной работы. Его шифрованные сообщения ставили в тупик царскую охранку. Особые способности в области криптографии явились причиной, по которой он оставался бессменным начальником шифровальной службы вплоть до своего ареста.
"Глеб Бокий занимался не только шифровками: всесильный чекист (К немуему благоволил Дзержинский) не забыл увлечения молодости и создал при спецотделе лабораторию, изучавшую проблемы, не снившиеся победившему пролетариату. Академик Бехтерев, директор Института мозга, проводил опыты с телепатией
В лаборатории Бокия были собраны ученые самых разных специальностей. Круг изучавшихся ими вопросов был широк - от изобретения средств для шпионажа до исследования солнечной активности, земного магнетизма и проведения научных экспедиций. Здесь изучалось все - от оккультных наук до снежного человека.
"Надо сказать, что служба Бокия числилась при ВЧК, и потому после Дзержинского не была подконтрольна ни Менжинскому, ни Ягоде, ни Ежову, а только лично Сталину. Было немало людей, которые завидовали доверенному лицу вождя. Как-то раз нарком иностранных дел Литвинов поинтересовался, чем он таким важным занимается, Бокий сказал, что нарком завтра утром поймет это на примере. «Каком?» - насмешливо спросил Литвинов. «Я проникну в ваш секретный сейф!»- ответил Глеб Иванович. «А мы будем судьями», - сказал Сталин. Назавтра нарком обнаружил в бронированном ящике с самым сложным замком ехидную записку с подписью Бокия и вчерашней датой. Литвинов только и нашелся, что кисло прокомментировать это событие, что, мол, Бокию любой сейф вскрыть – раз плюнуть
В поисках Шамбалы
От своего сотрудника Анатолия Барченко Бокий однажды услышал легенду о тайной истории человечества. Сначала Землей правила черная раса. Конец ее господству положил ариец Рама, появившийся в северных землях примерно за 6-8 тысяч лет до Рождества Христова. Рама создал гигантскую империю нового типа. После его смерти в государстве началась междуусобица. Но это была не обычная борьба за трон, а битва за выбор пути развития человечества. Великая французская революция, материализм и социализм, отказ от христианской веры - все это последствия очередного зигзага истории, неверного выбора пути развития во время борьбы лидеров после смерти Рамы. Однако, как утверждал Барченко, сохранились еще силы, которые могут помочь человечеству сойти с гибельного пути. В глубинах Азии существует тайная страна Шамбала, в которой живут вечные мудрецы, современники Рамы. В Шамбале, в пещерах скрыты лаборатории, где хранятся и развиваются научные достижения позабытых древних цивилизаций. Добраться до этих знаний - значит раскрыть все тайны Вселенной, стать всемогущими.
Бокий настолько увлекся идеями Барченко, что даже стал членом тайного общества, получившего название «Единого трудового братства» (ЕТБ). Кроме Глеба Ивановича и его подчиненных из спецлаборатории в ЕТБ вступили: член ЦК и друг Сталина И.Москвин, заместитель наркома иностранных дел Б.Стомоняков, непосредственно курировавший внешнеполитическую линию Монголия - Сицьзян - Тибет. С их благословения на разведку в Гималаи был послан знаменитый чекист-террорист Яков Блюмкин, сумевший под видом буддиста-паломника пробраться в святая святых самых закрытых монастырей.
Но как говорят: «Инициатива наказуема». Эти слова напрямую относятся к охоте НКВД за тайными знаниями Шамбалы. Конкуренты внимательно следили за событиями и, как только подвернулся случай, подставили Блюмкина. Его расстреляли первым, и вовсе не за мистические настроения, несовместимые со званием коммуниста, а за тайную встречу с врагом СССР Троцким, жившим за границей. Затем начали «шерстить» всех подряд: Барченко, Стомонякова и Москвина. Мистика в чекистской форме - Бокия - взяли позже всех - в 1937 году.
Глеб Иванович Бокий, как и многие личности советского периода, был человеком противоречивым. Таким его сделала эпоха. Сегодня главное дело его жизни – работа в ВЧК, НКВД, ОГПУ – стало достоянием истории, делом государства, которого больше нет. В заключении приведу слова Еремея Парнова, так как полностью согласен с ними. Он как-то сказал мне: «Глеб Бокий положил начало парапсихологическим исследованиям в СССР. Дух его витает надо всем ужасным и удивительным, что было открыто, создано в секретных лабораториях НКВД, КГБ, Министерства обороны, и что в последние годы вырвалось на свободу, став доступным широкой публике».
Глеб Иванович Бокий (1879 -1937).
Родился в г.Тифлисе в семье учителя. Учился в Петербургском горном институте, участвовал в студенческом движении, работал в Петербургском «Союзе борьбы за освобождение рабочего класса». С 1904 г. — член Петербургского комитета партии. Участник революции 1905—07 в Петербурге.
До 1917 г. – уголовник-рецидивист, 12 раз судим, в том числе отбывал наказание в одиночной камере Петропавловской крепости (за убийство и вооруженное ограбление).
Член РСДРП с 1900 г., в 1905 г. создал боевую дружину, занимавшуюся нападениями на банки – «экспроприациями». [1]Тогда же примкнул к большевикам.
После большевистского переворота – на работе в ВЧК, один из активных участников красного террора, организатор системы концлагерей в северной части России. В ОГПУ возглавил отдел, занимавшийся шифровкой и расшифровкой, а также обеспечением правительственной связи. Негласно отвечал также за создание секретных лабораторий по разработке ядов и сильнодействующих медицинских препаратов, с помощью которых предполагалось влиять на сознание арестованных, либо устранять неугодных большевикам лиц.[2]
Был куратором Соловецких лагерей (с 1929 г.), параллельно – с 1934 г. – член различных «троек НКВД», выносивших бессудные приговоры. Такие приговоры выносил и лично Бокий, во время своих визитов в Соловецкий лагерь. Есть свидетельства изнасилования Бокием женщин-заключенных. При допросах отличался садизмом. [3]
При этом увлекался паранормальными явлениями, верил в Шамбалу и спиритизм, с согласия руководства ОГПУ создал секретный отдел, занимавшийся исследованиями в этой области (телепатия. Ясновидение, и прочее). Был лично знаком со многими мистиками того времени, например, с Николаем Рерихом, Павлом Бадмаевым, Александром Гурджиевым; заводил контакты с нелегальными (в СССР они были под запретом) масонскими ложами, а также – с аналогичными организациями за границей. В частности, с участием Бокия был установлен контакт с некоторыми германскими тайными обществами (например, «Германенорденом» и с группой К.Гаугсгофера; существует версия, что советские спецслужбы именно тогда завели «своих людей» в окружении Гитлера). В 1925 г. Бокий и сам создал тайное общество: «Единое Трудовое Братство», куда также вошли: известный врач Б.А. Барченко (бальзамировавший Ленина), член ЦК партии И.М. Москвин, замнаркома иностранных дел Б.С. Стомоняков, инженер С.А. Кострикин. о деятельности этой организации известно мало; в частности, она готовила экспедицию в Шамбалу.[4] Экспедиция не состоялась, но организация Бокия существовала до 1937 г.
Член ВЦИК СССР, награждён орденом Красного Знамени.
В 1937 г. был арестован, обвинен в шпионаже в пользу Германии и ряда других стран, и после короткого суда расстрелян.
Реабилитирован в 1987 г. Говорили, что причиной расстрела Бокия стала его фраза: «А что мне Сталин? Меня Ленин назначил». [5]
No comments:
Post a Comment