ათას ცოცხალსა ბევრჯელა ათჯერ სჯობს ერთი მკვდარია - გიორგი დიმიტრის ძე შერვაშიძე:

დიმიტრი შერვაშიძის და ეკატერინე დადიანის ვაჟ გიორგი დიმიტრის ძე შერვაშიძეს რომანოვების კარზე გადიდკაცების შემდეგაც არ დავიწყებია მშობლიური საქართველო. მან დიდი როლი შეასრულა საქართველოში სახალხო სკოლების გახსნაში. თავისი უნიკალური ბიბლიოთეკა მან საჩუქრად გადასცა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტს. 

გიორგი დიმიტრის ძე შერვაშიძე //1847-1918// 

სეითბეი //დიმიტრი// ხასანის ძე შერვაშიძის //1818-1858// და ეკატერინე დადიანის //1820-1849// ვაჟი.

იზრდებოდა კოლიუბაკინებთან ანუ კოლიუბაკინების ხელით ცდილობდნენ მის მოშინაურებასა და მოსყიდვას. გაამწესეს პეტერბურგის პანსიონატში. 1865-1869 წლებში სწავლობდა მოსკოვის უნივერსიტეტის იურიდიულ ფაკულტეტზე.

შემდეგ მუშაობდა ტფილისში კავკასიის მეფისნაცვლის მთავარი სამმართველოს უფროსის საგანგებო დავალებათა მოხელედ. ჩაითრიეს 1877-1878 წლების რუსეთ-თურქეთის ომში.

1883 წელს ხდება ტფილისის ვიცე-გუბერნატორად.1889 წელს ხდება ტფილისის გუბერნატორად. ამ თანამდებობაზე იყო 1897 წლამდე. ჰქონდა კამერგერის წოდება და ნამდვილი ტიტულარული მრჩევლის ჩინი.

1888 წელს ახალ ათონში იმპერატორი ალექსანდრე მესამის სტუმრობისას გ.დ.შერვაშიძე ნამეტანი მოეწონა იმპერატრიცა მარია ფედოროვნას რომელმაც ის წაიყვანა იმპერატორის კარზე. გ.დ.შერვაშიძე 1899 წლიდან განაგებდა რუსეთის იმპერატრიცას კარს //იყო ობერ ჰოფმაისტერი, რომანოვებს ნორმალური რუსული სიტყვების საკმარისი მარაგი არ ჰქონიათ//. 1905-1913 წლებში ის იყო რუსეთის იმპოერატრიცას კანცელარიის გამგე. ანუ გიორგი დიმიტრის ძე შერვაშიძე იყო რუსეთის იმპერიის დიდად გავლენიანი პირი.
გიორგი დიმიტრის ძე შერვაშიძე იყო სოფლის მეურნეობის კავკასიური საზოგადოების და სხვა საწოგადოებრივი ორგანიზაციების წევრი.

რომანოვების კარზე გადიდკაცების შემდეგაც მას არ დავიწყებია მშობლიური საქართველო. მან დიდი როლი შეასრულა საქართველოში სახალხო სკოლების გახსნაში. თავისი უნიკალური ბიბლიოთეკა მან საჩუქრად გადასცა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტს.
------------------------------------------------------------

Шервашидзе Георгий Дмитриевич (1847—1918) Происходил из дома Владетельных князей Абхазии Шервашидзе (Чачба). Был сыном князя Сеит-бея (в крещении Дмитрия Хасановича) Шервашидзе (1818—1858) и дочери владетеля Мегрелии Левана V Дадиани — княжны Екатерины Дадиани (1820—1849). Воспитывался в семье Колюбакиных. С 1858 года был определен в Пансионат в Петербурге. С 1865 г. учился в Московском университете на юридическом факультете, успешно закончил его в 1869 г. После учебы находился на государственной службе в Тифлисе, в должности титулярного советника и чиновника особых поручений при начальнике Главного управления Кавказского наместничества. Участник русско-турецкой войны 1877—1878 гг. В 1883 г. становится вице-губернатором, а в 1889 г. губернатором Тифлиса. Занимал эту должность до 1897 г. имея звание камергера и чин действительного статского советника. В 1888 г. во время приезда императора Александра III в Новый Афон императрица Мария Федоровна обратила внимание на Г. Д. Шервашидзе, что привело его впоследствии ко двору. С ноября 1899 г. состоял при императрице Марии Федоровне в должности обер-гофмейстера (заведовал двором императрицы). В 1905—1913 гг. — заведовал канцелярией императрицы. О влиянии его при дворе хорошо свидетельствует известный государственный деятель России конца XIX — начала XX века граф С. Ю. Витте. Он называл его своим «большим приятелем» и пишет о случаях, когда Георгий Шервашидзе оказывал ему услуги посредничеством в переговорах с императрицей. Общественная деятельность Князь Георгий Дмиртриевич был членом кавказского общества сельского хозяйства, других общественных организаций. Сыграл значительную роль в открытии в Грузии народных школ, распространению культуры. Свою уникальную библиотеку передал в дар Тбилисскому государственному университету. Награды Георгий Дмитриевич был награжден следующими орденами и медалями: Россия: Орден Святого Александра Невского, Орден Белого Орла, Орден Святой Анны, Орден Святого Станислава, Орден Святого Владимира — 2ст.; Великобритания — Королевский Викторианский орден- большой крест; Италия — Орден Короны Италии, Ольденбург — Орден креста — 2 ст; Япония — Орден Восходящего солнца — 1 ст; Мекленбург-Шверин — Орден Грифа — большой крест; Дания — Орден Данеброг — Большой крест; Швеция — Орден Полярной звезды — 1 ст; Бухара — Орден солнца Александра (Искандер Салис) — золотая корона с алмазами; Персия — Орден Льва и Солнца — 1 ст. с алмазами; Именной знак в память 300-летия Царствующего Дома Романовых; Медали: — в память войны 1877—1878 гг., Медаль Императора Александра III, в память коронации императора Николая II 1896 г. В литературе встречается утверждение, что впоследствии Императрица вступила с ним в морганатический брак, но в сохранившейся переписке и других доступных документах нет никаких указаний на существование между ними каких-либо отношений подобного рода. По всей видимости, эта сплетня восходит к писателю Алексею Толстому и опубликованному им в 1920-е годы фальшивому «дневнику» фрейлины Анны Вырубовой. На самом деле Георгий Дмитриевич был женат на баронессе Марии (Маке) Александровне Николаи, дочери министра народного просвещения, барона Александра Павловича Николаи и княжны Софии Александровны Чавчавадзе. В этом браке родился сын князь Дмитрий Георгиевич Шервашидзе (1880—1937), предводитель дворянства Свенцянского уезда Виленской губернии, с 1914 года — ставропольский, а с 1916 года — витебский вице-губернатор.