პოსტ-ტრავმატულ სტრესზე:

ანუ იმაზე თუ რა დამართა ადამიანებს საბჭოთა-ჩეკისტურმა პერესტროიკა-დემოკრატიზაციამ. პოსტ-ტრავმატული სტრესის გამომწვევ ფაქტორთა სიაში აუცილებლად უნდა იქნეს შეტანილი სწორედ ეგ პერესტროიკაც.
ადამიანის ცხოვრების წინასწარ წარმოდგენა  შეუძლებელია და ხშირია ვითარებები რომლებიც სიტყვა-სიტყვით თავდაყირა აყენებენ არსებობის ჩვეულ რიტმს. სტრესული ვითარებების მაგალითების მოყვანა გაუთავებლად შეიძლება. მათგან ყველაზე გავრცელებულია ავტომობილების და საავიაციო კატასტროფები, დამნაშავე ელემენტთა თავდასხმა,გაუპატიურება. მსგავსი რამეების გადამტანი ადამიანები ცუდად გრძნობენ თავს.

ადამიანის ცხოვრების წინასწარ წარმოდგენა  შეუძლებელია და ხშირია ვითარებები რომლებიც სიტყვა-სიტყვით თავდაყირა აყენებენ არსებობის ჩვეულ რიტმს. სტრესული ვითარებების მაგალითების მოყვანა გაუთავებლად შეიძლება. მათგან ყველაზე გავრცელებულია ავტომობილების და საავიაციო კატასტროფები,დამნაშავე ელემენტთა თავდასხმა, გაუპატიურება. მსგავსი რამეების გადამტანი ადამიანები ცუდად გრძნობენ თავს.

პოსტტრავმატულ სტრესად ითვლება მძიმე რეაქცია ტრავმის მომგვრელ მოვლენაზე,მოვლენაზე რომელიც  სცდება ადამიანის გამოცდილების და პრინციპების საზღვრებს და წარმოადგენს ნამდვილ ძვრას. ეს შეიძლება იყოს უბედური შემთხვევა,ბუნებრივი დიდმასშტაბური კატასტროფა,სამხედრო მოქმედებები და სხვ.
 
ყოველი ადამიანის ცხოვრებაში შეიძლება იყოს ძალიან მძიმე,ტრავმისმომგვრელი ვითარებები რომლებიც უშუალოდ ემუქრებიან მის სიცოცხლეს. სწორედ ისინი იწვევენ პოსტტრავმატულ სტრესს,მდგომარეობას რომელსაც ექიმების აზრით თან ახლავს ფსიქიური დარღვევები რომელთა სამკურნალოდაც აუცილებელია ფსიქიატრიის და ფსიქოთერაპიის დახმარება. 
       
პოსტტრავმატულ სტრესს უწოდებენ დარღვევას რომელიც გრძელდება 2-3 თვეზე მეტი სიცოცხლისთვის უშუალო საფრთხის პირობებში მძიმე განცდების შემდეგ.  თუ კი ის უფრო ხანმოკლეა,ესაა მწვავე სტრესი,მძაფრი ფსიქოლოგიური შოკი რომელიც რამოდენიმე საათში,დღეში,კვირაში უკვალოდ ქრება. 
             
პოსტტრავმატული სტრესის პირველი აღწერები ჩვენთვის ცნობილია ჰომეროსის "ილიადიდან",სადაც ის აღწერს მეომრების ტანჯვას ბრძოლის შემდეგ, ამხანაგთა სიკვდილის გამო მათში გაჩენილ დანაშაულის გრძნობას და უძილობას. 
     
პოსტტრავმატული სტრესის სიმპტომებს ხშირად ახსენებს შექსპირი. მიუხედავად ამისა მეცნიერებმა და ექიმებმა ეს ავადმყოფობა დამოუკიდებელ ავადმყოფობად გამოყვეს მხოლოდ 1980 წელს ვიეტნამში სამხედრო მოქმედებათა შედეგების მრავალწლიანი კვლევის შემდეგ.   ამის შედეგად ფსიქიურ დარღვევათა კლასიფიკაციაში შეტანილი იქნა შესწორება.
     
დღეს ამ დაავადების შემთხვევათა უმრავლესობა დაკავშირებულია ბუნებრივ კატასტროფებთან,სტიქიურ უბედურებებთან ან  ტერორისტულ აქტებთან. 
    
პოსტტრავმატული სტრესის გაჩენაში მნიშვნელობა აქვს არა იმდენად ტრავმის მომგვრელი ფაქტორის ძალას რამდენადაც ამ ტრავმის დაძლევის და ცხოვრების ძველ წესთან დაბრუნების უნარს. 
             
ტრავმის მომგვრელი შოკის განმცდელი მუდამ განიცდის ტრავმის მომგვრელი ვითარების გარემოებებს. ის ვერ გაურბის ფიქრს ამ გარემოებებზე და მათ ხატებს. ეს შეიძლება იყოს კოშმარული სიზმრები ან ხედვით დაბრუნება ვითარებაში რომელიც ავადმყოფს ისევ და ისევ განაცდევინებს უსიამოვნოს.
     
ავადმყოფი გაურბის ხოლმე ფსიქოლოგიური შოკის მომგვრელი გარემოებების მსგავს ვითარებებს. მისი ემოციები შეზღუდულია. ის აღარ ცხოვრობს ძველებურად ემოციურად.
          
არის შფოთის და განგაშის სიმპტომები //უძილობა,გაღიზიანებადობა,
სიფიცხე,შიში,ყურადღების მოდუნებ//ა. 
            
 სტატისტიკურად პოსტტრავმატული სტრესი არც ისე გავრცელებული მოვლენაა. ის ემართება მძიმე მდგომარეობაში მოხვედრილთა მხოლოდ 8-12 პროცენტს. მათი უმრავლესობა გამოჯანმრთელდება,მაგრამ ზოგ შემთხვევაში ავადმყოფობა ქრონიკული ხდება და მისი სიმპტომები დიდხანს რჩება.  
                         
პოსტტრავმატული სტრესული დარღვევა:             
ამ ავადმყოფობის ძირითადი დამადასტურებელო მიშანია მძიმე მოვლენის მუდმივი გახსენება. მოგონებები არ სტოვებს დაზარალებულს. მოგონებათა გავლენით უფრო ხშირი ხდება გულისცემა. ძლიერდება ოფლის გამოყოფა. 
           
პოსტტრავმატული სტრესის განმცდელი ცდილობს მაქსიმალურად მოშორდეს ყველაფერს რაც დაკავშირებულია უსიამოვნო მოვლენასთან,რაც ასე თუ ისე აგონებს მას. 
       
ძლიერი ფსიქოლოგიური ტრავმის განმცდელი ადამიანები არ დადიან გარკვეულ ქუჩაზე,არ სხდებიან გარკვეული ფერის ან მარკის ავტომანქანებში. მათ აწუხებს და აღიზიანებს ზოგ საგანთან კონტაქტი. 
              
ამ მდგომარეობის ნიშანია ოდესღაც განცდილი კოშმარის გაუთავებლად ნახვა სიზმარში. 
         
მიუხედავად ამისა პოსტ-ტრავმატული სტრესით გატანჯული ადამიანები ერიდებიან დახმარებისთვის პროფესიონალი ფსიქოთერაპევტისთვის მიმართვას. 
            
ისინი იკეტებიან თავის თავში,ერიდებიან ნებისმიერ ურთიერთობას, ნუგეშს ნახულობენ სმაში და ლოთდებიან. 
            
ეს სიმპტომები მოუწამლავენ სიცოცხლეს ყოველ ადამიანს თუ კი ის შეეჯახა ვითარებას როდესაც მის სიცოცხლეს ნამდვილად ემუქრებოდა რაღაც. 
         
ადამიანებს ეშინიათ რომ ფსიქოთერაპევტი ვერ გაუგებს მათ და ამიტომ არ მიმართავენ მას. არადა პოსტტრავმატული სტრესი იკურნება. ექიმები იყენებენ როგორც ფსიქოთერაპიულ მეთოდებს ისე თანამედროვე სამედიცინო პრეპარატებს რომლებიც ამსუბუქებენ შემაშფოთებელ სიმპტომებს.
            
ფსიქოთერაპიის მეშვეობით პოსტტრავმატული სტრესის განმცდელები თავისუფლდებიან განცდებისგან,სამუდამოდ სტოვებენ მათ წარსულში,მთელ თავის ყურადღებას და ძალებს მიმართავენ აწმყოსკენ. კარგ გავლენას ახდენს ჯგუფური ფსიქოთერაპიის მეთოდი. თავისებურება ისაა რომ ჯგუფში არიან მსგავსი ვითარებების,მაგ.საავტომობილო კატასტროფის,გაუპატიურების,ცხელ წერტილებში ყოფნის, განმცდელი პაციენტები.
            
უმრავლეს შემთხვევაში მკვეთრად გამოხატული სიმპტომები ავადმყოფს არ აძლევენ სრულფასოვანი შრომის საშუალებას. ამასთან დაკავშირებით ექიმებმა შეიძლება ავადმყოფებს დაუნიშნონ წამლები რომლებიც მათ დაეხმარება უძილობის,დეპრესიული მდგომარეობის დაძლევაში. ამ წამლების მიღება გათვლილია დიდ დროზე. თერაპიული კურსი ჩვეულებრივ გრძელდება რამოდენიმე თვე.

-------------------------------------------------

          

Посттравматический стресс. Что это такое?

Татьяна Васильева

В жизни у каждого человека могут быть моменты очень тяжелые, травматичные и  ситуации, сопровождающиеся прямой угрозой жизни. Именно они приводят к развитию посттравматического стресса, состояния известного медицине набором ряда психических расстройств, в лечении которого необходима помощь психиатрии и психотерапии.

Посттравматическим стрессом называют расстройство, которое длиться более 3-х месяцев после тяжелых переживаний в  ситуации прямой угрозы жизни человека. Если оно имеет более короткое течение – это острый стресс, острый психологический шок, который проходит бесследно в течение часов, дней, недель.

Первые  описания посттравматического стресса известны нам из трудов Гомера - его «Иллиады». Там он описывает страдания воинов после боя, возникающее у них чувство вины за смерть товарищей и бессонницу. Частое упоминание симптомов посттравматического стресса имеется в работах Шекспира. Тем не менее научный  и медицинский мир впервые  решил выделить это заболевание в самостоятельное  в 1980 году после многолетнего изучения   последствий  военных действий  во Вьетнаме,  о чем был принята соответствующая поправка к классификации психических расстройств. В настоящее  время большинство случаев этого заболевания связано с природными катастрофами и стихийными бедствиями,  либо  с террористическими акциями.

В появлении расстройства важно не столько сила действия на психику  человека травмирующего фактора, сколько его способность преодолеть эту травму и  вернуться к прежнему образу  жизни.

Симптомы, которые могут возникать у пациента с травматическим шоком таковы:

- симптомы, связанные  с постоянным переживанием обстоятельств  травмирующей ситуации: мысли и образы которых больной не может избежать. Это могут страшные сны или  мысленный  и зрительный возврат в ситуацию, заставляющие больного вновь и вновь переживать неприятное.

- симптомы избегания эмоционального переутомления. Больной избегает ситуаций, которые аналогичны с той, в которой он перенес психологический шок. Эмоции его ограничены, и  он не живет также эмоционально, как раньше.

- симптомы тревоги: бессонница, раздражительность, взрывчатость, страх,  снижение внимания.

По статистике посттравматический стресс – не очень распространенное явление. Он развивается  только у 8-12% людей, оказавшихся в тяжелой ситуации. Из них большинство выздоравливает, однако в некоторых случаях заболевание становится хроническим, и симптомы его  остаются надолго.

Фактором, способствующим развитию расстройства, является предварительно имеющаяся  психическая патология, предварительный высокий уровень стресса и эмоционального напряжения или отсутствие семейной поддержки. Плохим вариантом течения посттравматического стресса будет развитие его на фоне алкоголизма и  других токсикоманий, а также депрессии, что затрудняет его  лечение и эволюцию. Часто травмирующее событие приводит к развитию не посттравматического стресса, а депрессии или тревожного невроза с приступами паники.

Лечение у большинства пациентов должно быть медикаментозным, чтобы добиться положительных результатов с уменьшением или исчезновением симптомов. Наиболее адекватны для этого транквилизаторы и антидепрессанты. 

По мнению специалистов в психиатрии очень важным является раннее развитие позитивного мышления, чтобы у больного появились новые иллюзии и перспективы в жизни, без того, чтобы его система моральных ценностей и отношений с людьми была нарушена шоком. Чтобы вернуть человека в  его прежнюю жизнь, какую он вел до психологической травмы, очень эффективна психотерапия.

После тяжелой психической травмы большинство людей стараются опереться на помощь своей семьи и на свои силы в противостоянии к горю. Если этого оказывается недостаточно, рекомендуется обратиться на прием специалисту в психиатрии. Также как и при людом другом заболевании, чем раньше будет поставлен правильный диагноз, тем  эффективнее   может стать лечение. Совместными усилиями специалистов в психиатрии и психотерапии, семьи и друзей, социальных работников можно помочь человеку преодолеть тяжелую травму.

осттравматическое стрессовое расстройство

Яндекс.Директ Все объявленияТолько плохие мысли в голове? Сжигаем эго и эгоцентризм. Вы можете всё – Ваш мозг – волшебник affirmator.com Эффективная борьба с депрессией Уникальное средство оздоровления организма, восстановления нервной системы bio‑voda.ru Есть противопоказания. Посоветуйтесь с врачом.

Жизнь человека непредсказуема, и нередко возникают ситуации, которые буквально переворачивают привычный ритм существования. Примеров стрессовых ситуаций можно назвать сколько угодно. И самые распространенные из них – это автомобильные и авиакатастрофы, нападение преступных элементов, изнасилование. Люди, пережившие подобные явления, и едва не потерявшие свою жизнь, — как они себя чувствуют после таких событий?
Посттравматическим стрессовым расстройством считается тяжелая реакция, обусловленная травматическим происшествием. Причем оно находится за рамками опыта и принципов человека, и представляет собой настоящее потрясение. Это может быть несчастный случай, природная крупномасштабная катастрофа, военные действия, и прочее.
Очень часто человеку не хватает стандартного резервного запаса психики, чтобы пережить данный стресс, справиться с имеющимся состоянием. Возникновение посттравматического расстройства (ПТСР) может развиться уже после того, как прошло несколько недель, и, казалось бы, трагическое событие утратило свою остроту.
Признаки, определяющие наличие у человека ПТСР
Основным признаком, подтверждающим, что человек страдает посттравматическим стрессовым расстройством, являются постоянные воспоминания о тяжелом событии. Они не покидают пострадавшего, возвращаются снова и снова. Под влиянием воспоминаний учащается сердцебиение, повышается потоотделение.
Также ПТСР выражается в том, что человек старается максимально устраниться от всего, что связано с неприятным событием, и хоть как-то напоминает о нем.  Например, некоторые не ходят по определенной улице, не садятся в автомобили определенного цвета или марки. Их тяготят эмоции, возникающие при контакте с определенными предметами. Также симптомом данного состояния можно считать тот факт, что человек видит во сне одни и те же сны, которые являются отражением пережитого на яву кошмара.
Тем не менее, даже постоянно страдая, люди с ПТСР предпочитают не обращаться за помощью к профессиональному психотерапевту. Они становятся замкнутыми, сторонятся любого общения, и довольно часто находят утешение в алкогольных напитках.  Подобные симптомы могут отравить жизнь любому человеку, если он столкнулся с ситуацией, когда его жизни действительно что-то угрожало.
Почему человек с ПТСР не обращается к психотерапевту?
Люди боятся оказаться непонятыми, и это является основной причиной, по которой визит к врачу постоянно откладывается. Расстройство эффективно поддается лечению, так как используются не только психотерапевтические методы, но и современные лекарственные препараты, благодаря которым можно облегчить тревожные симптомы.
С помощью психотерапии люди с ПТСР избавляются от своих переживаний, навсегда оставляя их в прошлом, и все свое внимание и силы обращают на текущую действительность. Хорошее воздействие оказывает метод групповой психотерапии. Особенность в том, что в группе находятся пациенты, которым пришлось пережить схожие ситуации. Например, автомобильную катастрофу, изнасилование, пребывание в «горячих точках», стихийное бедствие.
В большинстве случаев ярко выраженные симптомы не дают больному возможности заниматься полноценной трудовой деятельностью. В связи с этим врачи могут назначить лекарственные средства, помогающие справиться с бессонницей, депрессивным состоянием. Прием таких лекарств рассчитан на длительный период времени, обычно терапевтический курс длится несколько месяцев.