ვიქტორ მანჟეევი
ლენინის თქმით ომი არის კაცობრიობისთვის სასარგებლო და პროგრესული მხეცობა და უბედურება !!!
1915
წლის ზაფხულში ლენინმა დაწერა წერილი "სოციალიზმი და ომი" რომელშიც
ლაპარაკობდა იმაზე რომ ომები კაცობრიობისთვის პროგრესული და სასარგებლოა
მიუხედავად იმისა რომ მათ მოყვება მხეცობა,ტანჯვა,საშინელებები და
უბედურებები.
1915 წლის 26 ივლისს თავის წერილში "მთავრობის დამარცხების შესახებ" ლენინმა ბოლშევიკებს მოსთხოვა იმპერიალისტური ომის გადაქცევა სამოქალაქო ომად და ხელის შეწყობა რუსეთის დამარცხებისთვის მთავრობისა და რუსული ბურჟუაზიის ხალხისთვის შეძულებით.
1918 წლის 5 იანვარს ლენინმა გამოუცხადა საბჭოების მე-3 ყრილობის დელეგატებს: "ყველა ბრალდებაზე სამოქალაქო ომის შესახებ ჩვენ ვამბობთ: "დიახ,ჩვენ ღიად გამოვაცხადეთ და დავიწყეთ სამოქალაქო ომი ექსპლუატატორთა წინააღმდეგ და ვომობთ".
1918 წლის 4 ივნისს ტროცკიმ განაცხადა : " საბჭოთა ხელისუფლება არის ორგანიზებული სამოქალაქო ომი მემამულეთა,კულაკების და ბურჟუაზიის წინააღმდეგ. საბჭოთა ხელისუფლებას არ ეშინია და მოუწოდებს მშრომელებს სამოქალაქო ომისკენ,ის ახდენს მშრომელთა ორგანიზაციას სამოქალაქო ომისთვის. ჩვენი პარტია ემხრობა სამოქალაქო ომს. გაუმარჯოს სამოქალაქო ომს!!!"
ჩეკისტები იჭერდნენ ყველას ვინც ითხოვდა სამოქალაქო ომის შეწყვეტას.
ლენინი წერდა: "პროლეტარიატის დიქტატურა არის კანონებით შეზღუდვის გარეშე მოქმედი ხელისუფლება" // ანუ ხელისუფლება რომელიც არ სცნობს კანონს როგორც ასეთს,გ.მ.//.
7 ივლისს მან დეპეშა გაუგაზავნა სტალინს ასტრახანში: "არ დაინდოთ მემარცხენე ესერები".
პენზაში: "უნდა გატარდეს დაუნდობელი ტერორი მღვდლების,კულაკების,
თეთრგვარდიელების წინააღმდე. კი არ დახვრიტოთ, აუცილებლად ჩამოახრჩეთ 100 მდიდარი პენზაში. საეჭვოები ჩაამწყვდიეთ საკონცნეტრაციო ბანაკში. მიდეპეშეთ შესრულების შესახებ".
ნიჟნი ნოვგოროდში: "მზადდება თეთრგვარდიული აჯანყება, საჭიროა დაუყოვნებლად მასობრივი ტერორის შემოღება,იყავით სამაგალითოდ დაუნდობლები. ნუ გააჭიანურებთ იდიოტურად".//ვ.ი.ლენინი,თხზულებათა სრული კრებული//.
1920 წლის 20 იანვარს პარიზთან ვერსალში დამთავრდა პირველი მსოფლიო ომის შემაჯამებელი "სამშვიდობო კონფერენცია".
რუსმა კადეტმა, მწერალმა ტირკოვამ ვილსონთან საუბარში ბოლშევიკებს დამნაშავეები და გიჟები უწოდა, მაგრამ ამერიკის შეერთებული შტატების პრეზიდენტმა ყურადღება არ მიაქცია ამას.
ლენინი ხელად მიხვდა თუ რა კარგი იყო მსოფლიო რევოლუციისთვის შექმნილი ვერსალის სისტემა. ეს იყო ევროპაში ახალი კონფლიქტების წყარო ვინაიდან გერმანელები თვლიდნენ რომ მათ ომის გაჩაღებისკენ უბიძგეს საფრანგეთმა და რუსეთმა და რომ გამარჯვებულები მათ უსამართლოდ მოექცნენ.
6 დეკემბერს ლენინმა განაცხადა რომ საბჭოთა რესპუბლიკისთვის სასარგებლოა კაპიტალისტური ქვეყნების შეჯახება ერთმანეთთან და რომ ბოლშევიკებმა ხელი უნდა შეუწყონ ასეთ კონფლიქტებს.
1921 წლის 6 მარტს ბოლშევიკთა მეათე ყრილობაზე ლენინმა აღიარა რომ ბოლშევიკები აკეთებენ უამრავ სისულელეს,მაგრამ დაამატა რომ ბოლშევიკების მოწინააღმდეგებიც სულელობენ და მაგალითად ვერსალის მშვიდობა სისულელეა,
1922 წელს წითელმა სარდალმა ფრუნზემ დაწერა :
"საბჭოთა რუსეთსა და მთელ ბურჟუაზიულ სამყაროს შორის შეიძლება იყოს მხოლოდ ერთი მდგომარეობა-ხანგრძლივი და შეუპოვარი ომის მდგომარეობა". აქ ფრუნზემ გაიმეორა ლენინის სიტყვები და პარტიული რეზოლუციების ტექსტები.
1922 წელს ლენინმა დაიწყო რიგით მესამე გერმანული რევოლუციის მზადება. პოლონეთის გავლით გერმანიის გასაბჭოების წარუმატებელი მცდელობის შემდეგ მან ბრძანა:
"პირდაპირ ვერ მოვახერხეთ და ალყაში მოვაქცევთ და ძირს გამოვუთხრით".
გერმანია ლენინის აზრით იყო ახალი მსოფლიო ომის გაჩაღების უნარის მქონე იდეალური სახელმწიფო.
ვერსალის შეთანხმების პირობებმა მძიმედ იმოქმედეს გერმანელთა ეროვნულ თავმოყვარეობაზე და მათში გაჩნდა რევანშისტული განწყობილებები რომლითაც ისარგებლეს ჰიტლერმა და მისმა ნაციონალ-სოციალისტურმა პარტიამ.
ლენინის აზრით გერმანიაში საჭირო იყო აგრესიული რეჟიმის დამყარება და ამ რეჟიმისთვის ბოლშევიკებს უნდა გაეწიათ ყველანაირი დახმარება.
დამწყები ჰიტლერელები საბჭოთა კავშირიდან იღებდნენ ფულს და სამაგიეროდ მათ სვასტიკაზე მოათავსეს წითელი ვარსკვლავი რომელიც შემდეგ მაინც მოაშორეს საბჭოთა მხარის მოთხოვნით.
17 იანვარს ლენინი იუსტიციის სახალხო კომისარ კურსკის: " მუხლის პარაგრაფი ძირითადი აზრი ტერორის გამამართლებელ,მისი აუცილებლობის დამასაბუთებელ დებულებაშია. სასამართლომ ცხადად და გასაგებად უნდა დაასაბუთოს და დააკანონოს ტერორი".
24 იანვარს ლენინი უნშლიხტს: "რევოლუციური ტრიბუნალების გახსნილობა არაა აუცილებელი. გააძლიერეთ კავშირი ვჩკსთან, დააჩქარეთ და გააძლიერეთ რეპრესიები. დაელაპარაკეთ სტალინს,აჩვენეთ ჩემი წერილი" //ანუ სტალინი როგორც ჩანს საკმარისად მხეცი არ იყო და ლენინს ეს არ მოსწონდა,გ.მ.//.
1922 წლის 4 აპრილს ლენინის დაჟინებით
ბოლშევიკების პარტიის გენერალურ მდივნად დანიშნეს სტალინი რომელსაც ტროცკი
უძახოდა რუხ უსახურობას. სოკოლნიკოვმა თქვა რომ სტალინი ვერ გაუძღვება ამ
სამუშაოს,მაგრამ ლენინმა უპასუხა : "მაგრამ ვიღაცამ ხომ უნდა გადაწყვიტოს
უზბეკური,თათრული და კავკასიური საკითხები"
5 დეკემბერს ბოლშევიკებმა ფაშისტურ იტალიასთან დადეს მეგობრობის და თანამშრომლობის ხელშეკრულება.
1922 წლის დეკემბრის ბოლოს რუსეთის,უკრაინის,ბელორუსიის და ამიერკავკასიის ბოლშევიკებმა შექმნეს საბჭოთა სოციალისტური რესპუბლიკების კავშირი.
დეკლარაცია საბჭოთა კავშირის შექმნის შესახებ ღაღადებდა:
"საბჭოთა სოციალისტური რესპუბლიკების კავშირი არის პირველი გაბედული ნაბიჯი საბჭოთა რესპუბლიკების მსოფლიო კავშირის შექმნისკენ".
ბოლშევიკები არ აპირებდნენ დაოკებას სანამ მთელი მსოფლიო არ შევიდოდა საბჭოთა კავშირის შემადგენლობაში...
რევოლუციის პირველ წლებში ბოლშევიკების სიმბოლოდ შეიძლებოდა გადაქცეულიყო როგორც წითელი ვარსკვლავი ისე სვასტიკა. ბუდიზმში სვასტიკა არის მარადისობის და ბედნიერების უძველესი ნიშანი.
ასე რომ მე-11 არმიის შემადგენლობაში მყოფ ტრადიციულად ბუდისტი კალმიკ ცხენოსანთა ბრიგადის წითელარმიელები თავის თავსაბურავებზე სრულებით კანონიერად ატარებდნენ ცისფერ სვასტიკას.
ტროცკიმაც წითელარმიელთა თავისი პირადი რაზმის სიმბოლოდ ვარსკვლავი და სვასტიკა აირჩია.
ცოტა მოგვიანებით,1921 წელს,ახალგამომცხვარი ნაცისტი მოიერიშეები დადიოდნენ შემდეგი სიმღერით:
"ჩვენ-სვასტიკის არმია,უფრო მაღლა ავწევთ წითელ დროშებს და გერმანელ მუშას გავუკაფავთ გზას თავისუფლებისაკენ".
ამის შემდეგ რუსეთის ფედერაციაში სვასტიკა ხმარებიდან გამოვიდა....
В Германии, чуть позже, в 1921 году новоиспеченные штурмовики маршировали с песней, начинавшейся такими словами:
"Мы - армия свастики -
Поднимем выше красные стяги.
Проложим для немецкого рабочего
Путь к Свободе".
ttp://zagreba56.livejournal.com/4535.html
ლენინის მტკიცებით "პროლეტარული რევოლუცია გერმანიაში კიდევ უფრო მეტ მნიშვნელობას იძენს ვიდრე რუსული.
საბჭოთა გერმანია მისი არსებობის პირველი დღეებიდან უმჭიდროეს კავშირს დაამყარებს საბჭოთა კავშირთან. რუსული ნამგალი და გერმანული ურო დაამარცხებენ მთელ მსოფლიოს.
თუ კი გერმანიაში მოხდება რევოლუცია და ევროპაში დაიწყება ომი მაშინ დროულად უნდა წამოვწიოთ ევროპის მუშათა და გლეხთა რესპუბლიკების შეერთებული შტატების ლოზუნგი".
1923 წლის 23 ივლისს საბჭოთა ხელმძღვანელობამ კომინტერნის აღმასრულებელი კომიტეტის სხდომაზე მიიღო გადაწყვეტილება იმპერიალისტურ ანტანტასთან ბრძოლაში კომუნისტების და გერმანელი ფაშისტების თანამშრომლობის შესახებ. საიდუმლო შუამავალი ჰიტლერსა და სტალინს შორის იყო ლენინის მეგობარი და თანამებრძოლი კარლ რადეკი.//კრებული არქივები ხსნიან საიდუმლოებებს, მოსკოვი, პოლიტიკური ლიტერატურა, 1991 წ.//.
ლენინის ფავორიტი და ბოლევიკთა პარტიის თეორეტიკოსი ბუხარინი წერდა:
"ფაშისტები სხვა პარტიებზე მეტად იყენებენ რუსული რევოლუციის გამოცდილებას.
ფაშიზმი არის მოწინააღმდეგის დაუნდობლად მოსასპობად ბოლშევიკური პრაქტიკის მაქსიმალური გამოყენება".
1923 წლის 7 ნოემბერს ჰიტლერმა გამოაცხადა რომ სოციალისტური რევოლუცია დაიწყო და რევოლვერის ქნევით თავის მომხრეებს გაუძღვა მიუნხენში სამთავრობო შენობების დასაპყრობად. მაგრამ პოლიციამ გახსნა ცეცხლი.მრავალი ნაცისტი დაიღუპა და დაიჭრა და მათი ფიურერი მოხვდა ციხეში. ბოლშევიკებმა ვერ შეძლეს გერმანელ მუშათა აჯანყება და მესამე გერმანული რევოლუცია ჩაფლავდა.
1924 წლის 21 იანვარს ლენინი გარდაიცვალა. ბელადის კუბოსთან მოლოტოვმა,სტალინმა და ამხანაგებმა პოლიტბიუროდან დაიფიცეს რომ შეასრულებდნენ ლენინის ანდერძს და განახორციელებდნენ მის ოცნებებს.
სტალინმა თქვა: "თუ ევროპაში დაიწყება რევოლუციური ჯანჯღარი ის დაიწყება გერმანიიდან. ჩვენ ჩავებმებით ომში,მაგრამ ჩავებმებით უკანასკნელები".
ევროპის "შესაჯანჯღარებლად" და "რევოლუციის ყინულმჭრელად" პოლიტბიურომ გადაწყვიტა ჰიტლერის გამოყენება.
ბიურომ გადაწყვიტა ტანკების,ზარბაზნების და საომარი ტექნიკის მსოფლიოში ყველაზე დიდი რაოდენობით გამოშვება.
ამას ბიძგი მისცა ლენინის შეხედულებამ იმაზე რომ მომავალი მეორე მსოფლიო ომის შემდეგ გერმანიაში აუცილებლად მოხდება რევოლუცია რომელიც შემდეგ მოედება მთელ მსოფლიოს.
საბჭოთა კავშირმა დაიწყო მზადება აგრესიული შემტევი ომისთვის რათა ერთხელ "ქეჩოში წაევლო ხელი მთელი კაპიტალისტური სამყაროსთვის" როგორც ამას ამბობდა ლენინი.
1932 წელს სტალინმა თქვა: "დაე გერმანული ფაშიზმი მოვიდეს ხელისუფლებაში,დაე გაიტეხოს სახელი,შემდეგ მოვსპოთ ფაშიზმი,მოვსპოთ კაპიტალიზმი".
პოლიტნიურომ დაადგინა "ხელისუფლებაში ჰიტლერის მოყვანა,მისი გაძლიერება,ამისი აგრესიაზე წაბიძგება,მისი დისკრედიტაცია,დამხობა და გერმანიის გასაბჭოება" //ი.ბუნიჩი//....
1934 წელს სტალინმა განაცხადა: " საქმე მიდის ახალი
იმპერიალისტური ომისკენ...ომი მშვენიერი რამეა იმიტომ რომ დაასუსტებს
კაპიტალიზმის პოზიციებს და ხელს შეუწყობს მსოფლიო რევოლუციის მოახლოებას.
სტალინმა ხაზი გაუსვა იმას რომ ომი საბჭოთა კავშირის წინააღმდეგ
შესაძლებელია და ეს სასარგებლო,მომგებიანი რამე იქნება იმიტომ რომ საბჭოთა
კავშირზე თავდასხმის შემდეგ კაპიტალისტური ქვეყნების ხალხთა მასები
აჯანყდებიან თავისი მჩაგვრელების ზურგში რაც გამოიწვევს თავდამსხმელი
მხარის დამარცხებას და რევოლუციებს ევროპის და აზიის ზოგ ქვეყანაში".
1936 წელს მოლოტოვმა მოითხოვა გერმანიასთან ურთიერთობების ყველანაირად გაუმჯობესება რათა მას არ შინებოდა საბჭოთა კავშირისა.
საბჭოთა მთავრობის თქმით "მთავრად უნდა ჩაეთვალათ ევროპაში სამხედრო კონფლიქტის და მის შედეგად რევოლუციური ვითარების გაჩენის პერსპექტივა".
ლენინს უნდოდა გერმანიის გასაბჭოება და მოლოტოვი და სტალინი ამ სურვილის განხორციელების მიზნით მეთოდურად ამზადებდნენ ომს. ...
1937-38 წლების ტერორმა მოსპო მოსალოდნელი "მეორე სამამულო ომის" ყველა პოტენციური მოწინააღმდეგე... საბჭოთა ისტორიკოსებმა ეს ტერორი ჩათვალეს დიდ ბრძოლაში გამარჯვებად.
1938 წლის შემოდგომაზე საბჭოთა კავშირში მოლოტოვის რედაქციით გამოვიდა სრულიად რუსეთის კომპარტიის//ბოლშევიკებისას// ისტორიის მოკლე კურსი რომელიც არ ექვემდებარებოდა განხილვას.
წიგნი ხსნიდა რომ "მეორე მსოფლიო ომი უკვე დაიწყო და საჭიროა ჰიტლერისთვის დახმარების გაწევა რათა მან შესძლოს ომი ინგლისთან და საფრანგეთთან".
1939 წლის დასაწყისში მოლოტოვმა განაცხადა რომ ნავთობს და ნავთობპროდუქტებს მიყიდის მხოლოდ გერმანიას და ფაშისტურ იტალიას.
სტალინი ლიტვინოვისგან ითხოვდა ყველა საშუალების გამოყენებას ევროპული კრიზისის გასამწვავებლად.
3 აპრილს ჰიტლერმა ბრძანა დაწყება მზადებისა პოლონეთზე თავდასხმისთვის. იწყებოდა მოლოტოვისთვის და სტალინისთვის უაღრესად სასარგებლო კონფლიქტი. ამ კონფლიქტის თავიდან აცილებას ისინი არ აპირებდნენ ვინაიდან მათ სჭირდებოდა ევროპაში და აზიაში რევოლუციის მშობელი ხანგრძლივი ომი.
ნებისმიერ ფასად უნდა დახმარებოდნენ ჰიტლერს რათა ის "თავფეხიანად გადაშვებულიყო ომში" //კრებული "დიდი სამამულო ომის ისტორის 1941-1945" ტომი 1-4,მოსკოვი,გამომცემლობა "ნაუკა",1998//.
12 აგვისტოს მოლოტოვმა შესთავაზა გერმანიის ელჩ შულენბურგს გერმანიასა და საბჭოთა კავშირს შორის თავდაუსხმელობის ხელშეკრულების დადება. ვითარება ძალიან დაძაბული იყო და ჰიტლერი დათანხმდა....
22 აგვისტოს პოლიტბიურომ გადაწვიტა მოლოტოვ-სტალინის გეგმის განხორციელება.
ამ გეგმის თანახმად ევროპის ქვეყნები უნდა ჩაეთრიათ ომში და როდესაც ისინი დააუძლურებდნენ ერთმანეთს მაშინ მათ გაანთავისუფლებდა წითელი არმია.
ყველაფერი გამოდიოდა ლენინის თანახმად. საზღვარგარეთის კომპარტიებს გაუგზავნეს დირექტივა რომლის თანახმადაც მსოფლიო რევოლუციის მოახლოება შეეძლო მხოლოდ დიდ და ხანგრძლივ ომს.
საბჭოთა-გერმანული პაქტი გერმანიას მისცემს მისი გეგმების განხორციელების საშუალებას.
საბჭოთა კავშირი უნდა დაეხმაროს გერმანიას ხანგრძლივი ომის დაწყებაში.
1939 წლის 23 აგვისტოს ხელი მოაწერეს მოლოტოვ-რიბენტროპის პაქტს. პირველ სექტემბერს კი ბოლშევიკების დახმარებით ჰიტლერი თავს დაესხა პოლონეთს. ერთთვიანი ბრძოლებისას გერმანულმა და საბჭოთა ჯარებმა დაამარცხეს პოლონური ჯარი.
1939 წლის ოქტომბრიდან მოლოტოვმა და სტალინმა დაიწყეს გერმანიის წინააღმდეგ საბრძოლო ოპერაციების დაგეგმვა. მაგრამ ამავე დროს ისინი აძლიერებდნენ გერმანიას და უბიძგებდნენ ჰიტლერს სხვა ქვეყნებზე თავდასხმისკენ.
მოლოტოვი ეუბნებოდა საბჭოთა პარლამენტის დეპუტატებს:
"გენიოსი ლენინი არ ცდებოდა როდესაც გვარწმუნებდა რომ მსოფლიო ომი დაგვეხმარება ევროპის დაპყრობაში. ჩვენ მხარს ვუჭერთ გერმანიას იმდენად რომ მან შესძლოს ომი სანამ თავისი მთავრობების წინააღმდეგ არ აჯანყდებიან მშიერი მშრომელი მასები. აი სწორედ მაშინ ჩვენ დავეხმარებით მშრომელ მასებს".
მოლოტოვს არაფერი უთქვამს ჰიტლერის საბჭოთა კავშირში შეტყუების თავისი გეგმის შესახებ, თუმცა თავის მოგონებებში ის აღიარებდა:
"ჩვენ ვიცოდით რომ უკან დავიხევდით,მაგრამ არ ვიცოდით სადამდე, მოსკოვამდე თუ სმოლენსკამდე. ომის წინ ჩვენ ვიხილავდით ამ საკითხს".
//ბ.სოკოლოვი. მოლოტოვი. ბელადის ჩრდილი. მოსკოვი,2005//.
1940 წლის 31 დეკემბერს მოსკოვში ჩატარდა სამხედროთა თათბირი რომელზეც აღიარეს რომ გერმანია გამოვა საბჭოთა კავშირის წინააღმდეგ. მარშალი ტიმოშენკო ლაპარაკობდა ხელსაყრელ პირობებში კონტრშეტევაზე გადასვლისთვის საჭირო თავდაცვაზე.
1941 წლის იანვრისთვის საბჭოთა კავშირში შეიქმნა წითელი არმიისთვის განკუთვნილი სურსათის და ფურაჟის მარაგი რომელსაც უნდა დაეკმაყოფილებინა ომის მსვლელობაში მისი 6-თვიანი მოთხოვნილებები
// რუსული ჟურნალი "ვოპროსი ისტორიი"//.
1941 წლის 13 იანვარს მოსკოვში ჩატარდა სა,ხედრო "თამაში "რომელიც იქცა "საბჭოთა კავშირზე გერმანიის მუხანათური მოულოდნელი თავდასხმის" გენერალურ რეპეტიციად.
მერე მოხდა ეს მოულოდნელი "მუხანათური თავდასხმა" და მალე კი მოსკოვის იძულებითი გმირული დაცვა....
//მთარგმნელის ორი შენიშვნა. 1. ნაცისტებთან თანამშრომლობის და ჰიტლერის ხელისუფლების მოყვანის მომხრე კომინტერნის//კომუნისტური ინტერნაციონალის// კადრების განყოფილების გამგე მაშინ იყო საბჭოთა დემოკრატიის მზეთუნახავი ელენა ბონერის //აკადემიკოსი სახაროვის მეუღლის // აღმზრდელი მამა ავლაბრელი გევორკ ალიხანიანი. ასე რომ საბჭოთა დემოკრატიას საინტერესო ფესვები აქვს. 2. ჰიტლერს ჰქონდა არჩევანი ბოლშევიზმმსა და ოკულტისტური და რასისტული არიული უპირატესობის იმ დროისთვის უკვე ტრადიციულ გერმანულ კონცეფციას შორის. ლენინს მეტი ეშმაკობა რომ გამოეჩინა ა და მასთან ურთიერთობისთვის არ გაეგზავნა კომინტერნის ებრაელი იდეოლოგი კარლ რადეკი ნაციონალ-სოციალისტი ჰიტლერი შეიძლებოდა ბოლშევიკიც გამხდარიყო. მაგრამ ჰიტლერმა არჩია გერმანიაში პოპულარული რასისტული ოკულტიზმი და მოხდა ის რაც მოხდა//.
http://www.novayagazeta.ru/
Виктор МАНЖЕЕВ
30 сентября 1941 года началось то, что было потом названо историками «битвой за Москву». Немецкие войска перешли в наступление с целью взятия столицы большевистского СССР и через месяц приблизились к ней.
В своей речи по случаю очередной годовщины Октябрьской революции Сталин назвал руководство нацистской Германии «самовлюбленными гитлеровскими дурачками». Как же эти «дурачки» смогли оказаться на ближних подступах к Москве, у ее порога? Чтобы ответить на этот вопрос, нужно, следуя известному афоризму, «зреть в корень».
В мае 1915 года лидер большевиков Ленин написал статью «Военная программа пролетарской революции». Это был его план разрушения всего буржуазного мира на земле. В статье были такие слова (здесь и дальше выделено мной. — В. М.): «Мы не хотим игнорировать того печального факта, что человечество переживет еще и 2-ю мировую войну, если всемирная революция не вырастет из этой войны». Впоследствии эта работа послужила руководящим началом для большевиков Молотова и Сталина в подготовке ими Второй мировой войны и ее главной фазы — Великой Отечественной.
Летом 1915 года Ленин написал статью «Социализм и война», в которой говорил о прогрессивности и полезности для человечества войн, несмотря на то что они влекут за собой зверства, мучения, ужасы и бедствия. 26 июля 1915-го в своей статье «О поражении своего правительства» Ленин потребовал от большевиков превратить империалистическую войну в войну гражданскую, а также «содействовать поражению России, возбуждая ненависть к русскому правительству и русской буржуазии».
В августе 1915-го Ленин написал статью «О лозунге Соединенных Штатов Европы». В ней он утверждал, что «возможна победа социализма в отдельно взятой стране. Победивший пролетариат этой страны, организовав у себя социалистическое производство, встал бы против всего капиталистического мира, выступая даже с военной силой против эксплуататорских классов и их государств, поднимая в них восстания угнетенных масс. Невозможно объединение наций в социализме без упорной борьбы социалистических республик против остальных капиталистических государств». Главной мыслью Ленина в этой статье было объединить страны Европы по типу США, но — без буржуазии. Она подлежала ликвидации как класс.
30 сентября 1916 года германский канцлер получил сообщение, что «программа известного революционера Ленина содержит следующие пункты: предложение о мире, установление республики, демобилизация русской армии. Важно оказать помощь ленинским революционерам в России. Программа Ленина должна быть окружена завесой величайшей секретности». Начальник германской военной разведки Николаи писал, что ему был известен революционер Ульянов (Ленин), который ему передавал важные сведения о России. Ленин получал деньги от немецкого марксиста-социалиста Парвуса, говоря, что их можно получать хоть от дьявола, лишь бы они служили делу. Когда ему говорили об интересах России, он отвечал: «На Россию мне наплевать. Я большевик, батенька!»
27 февраля 1917 года в Петрограде произошла революция, и к власти пришло демократическое Временное правительство. Ленин писал большевикам в Россию: «Новое правительство, захватив власть, состоит из сторонников войны против Германии до победы. Никакой поддержки новому правительству!» Эти слова были помещены в немецкой газете «Народное право» как отчет Ленина германским властям. Вскоре он с группой социалистов и большевиков прибыл в Петроград с конкретным заданием немецкого Генштаба — вывести Россию из войны. Троцкий писал: «Людендорф надеялся, что революция в России приведет к разложению русской армии. Для этого группа революционеров была пропущена через Германию». Людендорф думал: «Пусть Ленин опрокинет патриотов России, а потом я задушу Ленина». А Ленин думал: «Поеду в вагоне Людендорфа, а за услугу расплачусь по-своему». Два этих противоположных плана пересеклись в запломбированном вагоне. Это исторический факт». (Л. Троцкий. Моя жизнь. Автобиография. М., Политическая литература, 1989 г.)
Контрразведка Временного правительства установила связь Ленина с немецкой стороной, а также Парвусом и его людьми. Суд над Лениным был назначен на 26 октября. Поэтому он скрылся в Финляндии.
В середине сентября 1917 г. Ленин писал членам Политбюро: «За нами верная победа. Немцы дадут нам самое меньшее — перемирие. А получить перемирие теперь — значит победить весь мир! Ждать нельзя!» Политбюро, получив деньги через немецкого агента Мора, поручило Троцкому организовать восстание. Германские военнопленные получили от большевиков оружие, а также приказ кайзера Вильгельма поддержать Ленина. 25 октября Троцкий известил всех, что Временное правительство низложено и арестовано. Черчилль заявил в парламенте Англии, что при штурме Зимнего дворца рабочими и солдатами командовали немецкие офицеры. «Немецкие военнопленные также подавили выступление антибольшевистских сил в Москве, переколов штыками русских мальчишек — юнкеров и частично разрушив из пушек Кремль». (И. Бунич. Лабиринты безумия. 1994 г.)
5 января 1918 года Ленин объявил делегатам 3-го съезда Советов: «На все обвинения в гражданской войне мы говорим: «Да, мы открыто провозгласили, начали и ведем эту войну против эксплуататоров».
28 января 1918 года Троцкий, как советовал ему Ленин, отклонил требования немцев на переговорах в Бресте и фактически сорвал их. Он писал: «Надо было затягивать переговоры, чтобы дать рабочим Европы бесспорное доказательство смертельной враждебности между нами и правительством Германии». Ленин спросил: «А если немцы возобновят войну?» Я ответил: «Тогда подпишем договор, и всем будет ясно, что у нас нет другого выхода. Этим мы нанесем удар по легенде о нашей тайной связи с кайзером Вильгельмом». (Л. Троцкий. Моя жизнь.)
3 марта ленинская делегация подписала в Бресте «позорный» мирный договор с Германией. По секретному протоколу немцы обязались всемерно поддерживать Ленина. В случае угрозы его режиму кайзеровские войска должны были занять Москву и Петроград.
6 марта прошел 7-й съезд Российской коммунистической партии большевиков. Его секретная резолюция объявила о начале «эры империалистических наступлений» на Советскую Россию. Требовалось «драконовскими мерами» превратить страну в военный лагерь и постоянно обучать ее граждан и гражданок военному делу. Это сумасшествие продолжалось многие десятилетия, вплоть до конца СССР.
23 апреля Ленин писал кайзеру Вильгельму: «Россия завоевана большевиками». Немецкие войска продвинулись через Курск до Ярославля на Волге. Посол Мирбах непрерывно требовал и получал деньги от кайзера на поддержку режима Ленина.
4 июня 1918 года Троцкий заявил: «Советская власть есть организованная гражданская война против помещиков, кулаков и буржуазии. Советская власть не боится призывать трудящихся к гражданской войне и организовывать их для этого. Наша партия — за гражданскую войну. Да здравствует гражданская война!» Чекисты арестовывали всех лиц, которые требовали прекращения Гражданской войны. Ленин писал: «Диктатура пролетариата есть власть, не связанная никакими законами». 7 июля он телеграфировал Сталину в Астрахань: «Будьте беспощадны против левых эсеров». В Пензу: «Надо провести беспощадный массовый террор против попов, кулаков, белогвардейцев. Непременно повесить, а не расстрелять, 100 богатеев в Пензе. Сомнительных запереть в концлагерь. Телеграфируйте об исполнении». В Нижний Новгород: «Готовится белогвардейское восстание. Нужно срочно навести массовый террор. Ни минуты промедления. Будьте образцово беспощадны, не допускайте идиотской волокиты». (В.И. Ленин. Полное собрание сочинений.)
20 января 1920 года в парижском пригороде Версаль закончилась «мирная конференция», подводившая итоги Первой мировой войны. Русская кадетка,— писательница Тыркова — в разговоре с Вильсоном назвала большевиков преступниками и сумасшедшими. Но президент США отнесся к ее словам равнодушно. Ленин сразу же понял, какие выгоды сулит образовавшаяся Версальская система для мировой революции. Это был источник новых конфликтов в Европе, так как немцы считали, что их вынудили к развязыванию войны Франция и Россия, что победители поступили с ними несправедливо. 6 декабря Ленин заявил, что Советская Республика может только выиграть от войны между капиталистическими странами и что нужно способствовать зарождению таких конфликтов.
6 марта 1921 года, на Х съезде партии, признав, что большевики — фантазеры, Ленин добавил: «Конечно, мы, большевики, совершили и сделаем еще огромное количество глупостей. Но наши противники тоже делают глупости. Например — Версальский мир».
В 1922 году красный полководец Фрунзе писал: «Между Советской Россией и всем буржуазным миром может быть только одно состояние — долгой и отчаянной, упорной борьбы. Рабочий класс перейдет к нападению, когда для этого сложится благоприятная обстановка». Здесь Фрунзе лишь повторил слова Ленина и тексты партийных резолюций.
В 1922 году Ленин стал готовить третью по счету германскую революцию. После неудачной попытки привнести советскую власть на немецкую землю через Польшу он заявил: «Не удалось в лоб — пойдем в обход, будем брать осадой и сапой!» Германия представлялась ему идеальным государством, способным развязать новую мировую войну. Условия грабительского Версальского договора больно ударили по национальному самолюбию немцев. Среди них появились реваншистские настроения, и на их волне — нацистская партия Гитлера. Требовалось, по мнению Ленина, установить в Германии агрессивный режим, которому большевики должны были оказывать всяческую помощь.
Начинающие гитлеровцы стали получать из СССР деньги, а взамен поместили на свастике красную звезду, которую потом все же убрали по требованию советской стороны. 17 января, Ленин — наркому юстиции Курскому: «Основная мысль параграфа статьи заключается в положении, которое мотивирует суть и оправдание террора, его необходимость. Суд должен не устранять террор, а обосновать и узаконить его ясно, без фальши». 24 января, Ленин — Уншлихту: «Гласность ревтрибуналов необязательна. Усилить их связь с ВЧК, усилить быстроту и силу репрессий. Поговорите со Сталиным, покажите ему это письмо».
4 апреля 1922 года, по настоянию Ленина, Генеральным секретарем партии большевиков был назначен Сталин, которого Троцкий презрительно называл «серой посредственностью». На замечание Сокольникова, что Сталин не справится с такой работой, Ленин ответил: «Но ведь кому-то же надо делать и решать все эти узбекские, татарские и кавказские дела?» 5 декабря 1922 года большевики заключили договор о дружбе и сотрудничестве с фашистской Италией. В конце декабря 1922 года большевиками России, Украины, Белоруссии и Закавказья был создан СССР. Декларация о его образовании гласила: «СССР есть первый решительный шаг к созданию всемирного Союза советских республик». Большевики-ленинцы планировали не вкладывать меч в ножны до тех пор, пока весь мир не войдет в состав СССР — «базы, депо Мировой революции и гражданской войны».
В 1923 году лидер немецкой Рабочей партии Гитлер писал: «Мы, национал-социалисты, должны обеспечить немецкий народ землей. И эта цель оправдывает пролитие крови. Говоря о территориях на востоке, мы имеем в виду прежде всего Россию». Но главным для себя Гитлер считал сбросить «оковы и гири Версальского договора». Большевики с пониманием относились к нацистам, так как требовалось осуществить мечту Ленина.
В 1923 году Сталин писал: «Победа революции в Германии будет иметь для рабочих Европы и Азии более существенное значение, чем российская революция 6 лет назад».
Конечно, здесь и везде «чудесный грузин», как его назвал Ильич, повторял лишь слова Ленина, утверждавшего: «Пролетарская революция в Германии приобретает еще большее значение, чем российская революция. Советская Германия, с первых дней ее существования, заключит теснейший союз с СССР. Русский серп и немецкий молот победят весь мир. Если произойдет революция в Германии, а также война в Европе, то нужно вовремя выдвинуть лозунг Соединенных Штатов рабоче-крестьянских республик Европы».
23 июня 1923 года советское руководство на заседании Исполкома Коминтерна приняло решение «о сотрудничестве коммунистов с немецкими фашистами в борьбе с империалистической Антантой». Тайным посредником между Гитлером и Сталиным являлся Карл Радек, друг и соратник Ленина. (Сборник «Архивы раскрывают тайны». М., Политическая литература, 1991 г.). Ленинский любимец и теоретик партии большевиков Бухарин писал: «Фашисты, более чем другие партии, усвоили и применяют опыт русской революции. Фашизм — это максимальное использование большевистской практики в смысле беспощадного уничтожения противника».
7 ноября 1923 года Гитлер объявил, что социалистическая революция началась, и, потрясая револьвером, вывел своих сторонников на захват правительственных зданий в Мюнхене. Однако полиция открыла огонь, многие нацисты были убиты и ранены, а их фюрер попал в тюрьму. Большевики не смогли поднять на восстание немецких рабочих, и третья германская революция провалилась.
21 января 1924 года Ленин скончался. У гроба вождя Молотов, Сталин и товарищи из Политбюро поклялись выполнить его заветы и мечты. В 1925 году Сталин сообщил: «Если в Европе начнется революционная встряска, то она начнется с Германии. Мы вступим в войну, но вступим последними». Для «встряски» Европы Политбюро решило использовать Гитлера в качестве «ледокола революции».
В 1929 году Политбюро решило обогнать весь капиталистический мир по производству танков, пушек, самолетов и прочего военного добра. Это было вызвано тезисом Ленина о том, что из грядущей Второй мировой войны обязательно возникнет революция в Германии, а затем и во всемирном масштабе. СССР стал готовиться к агрессивной наступательной войне, чтобы однажды «схватить за шиворот» весь капиталистический мир, как говорил Ленин.
В 1932 году Сталин сказал: «Пусть германский фашизм придет к власти, пусть скомпрометирует себя, а потом разгромить фашизм, свергнуть капитализм». Политбюро решило: «Привести к власти Гитлера, усилить его, толкнуть его на агрессию, дискредитировать, разгромить и сделать Германию советской» (И. Бунич). Был взят курс на всемерное укрепление обороны СССР, т.е. его тотальную милитаризацию в ущерб жизненному уровню населения.
В 1934 году Сталин объявил: «Дело идет к новой империалистической войне» и что «война — это замечательно, так как она ведет к ослаблению позиций капитализма и способствует приближению мировой революции». Также Сталин подчеркнул, что «война против СССР возможна» и что она «стала бы выгодным, полезным делом, так как после нападения на СССР следовало бы ожидать выступления народных масс капиталистических стран в тылу своих угнетателей. Это привело бы к поражению нападающей стороны, к революции в ряде стран Европы и Азии».
В 1936 году Молотов потребовал всячески улучшать отношения с Германией, чтобы она не боялась Советского Союза. «Считать главным, — писал глава советского правительства, — перспективу военного конфликта в Европе и, как его результат, возникновение революционной ситуации в ходе этого конфликта». Молотов и Сталин последовательно и неуклонно готовили войну, чтобы выполнить мечту Ленина — сделать Германию советской, а затем победить весь мир. В сущности, они, считая себя профессиональными революционерами, больше ничего другого делать не могли и не хотели..
Террор 1937—1938 годов уничтожил всех потенциальных противников намечавшейся «второй Отечественной войны», всякую основу для возникновения «пятой колонны». Он был приравнен сталинскими советскими историками к выигранному крупному сражению.
Осенью 1938 года в СССР вышел, под редакцией Молотова, «Краткий курс истории ВКП (б)», не подлежавший обсуждению. Книга разъясняла, что «2-я мировая война уже началась, и требуется помогать Гитлеру, чтобы он мог воевать с Англией и Францией».
В начале 1939 года Молотов объявил, что будет продавать нефть и нефтепродукты только Германии и фашистской Италии. Сталин потребовал от Литвинова «использовать любую возможность для обострения европейского кризиса». 3 апреля Гитлер приказал начать подготовку к нападению на Польшу. Возникал новый мировой конфликт, крайне выгодный Молотову и Сталину. Предотвращать его они не желали, так как им нужна была долгая война, чтобы из нее зародилась «революция в Европе и Азии». Требовалось любой ценой помочь Гитлеру «впрыгнуть в войну». (Сборник «История ВОВ 1941—1945 гг.». Том 1—4. М., Наука, 1998 г.) 12 августа Молотов предложил немецкому послу Шуленбургу заключить договор о ненападении между СССР и Германией. Гитлер ответил согласием, так как ситуация могла вот-вот перерасти в войну с Польшей, грозившей совершить «кавалерийский рейд до Берлина».
22 августа Политбюро приняло бесповоротное решение осуществить план Молотова — Сталина: втянуть страны Европы в войну, а когда они истощат друг друга, освободить их силами Красной армии. Всё получалось по Ленину. Также зарубежным коммунистическим партиям была направлена директива, разъяснявшая, что приблизить мировую революцию может только «большая и долгая война». Советско-германский пакт позволит Германии осуществить ее планы. СССР обязан помочь Германии начать войну, «которая должна быть затяжной». 23 августа 1939 года был подписан пакт Молотова — Риббентропа, а 1 сентября, заручившись поддержкой большевиков, Гитлер напал на Польшу. За месяц боев немецкие и советские войска разбили польскую армию. С октября 1939 года Молотов и Сталин начали планировать боевые операции против Германии. Но одновременно ими принимались меры по усилению германской армии и подталкиванию Гитлера на агрессию против других стран.
Молотов говорил депутатам советского парламента: «Гениальный Ленин не ошибался, уверяя нас, что Вторая мировая война позволит нам захватить власть в Европе. Мы поддерживаем Германию ровно настолько, чтобы она могла воевать, пока голодные массы трудящихся не поднимутся против своих правительств. В тот момент мы и придем им на помощь». Молотов не сказал о своем плане завлечения Гитлера в СССР, хотя в своих воспоминаниях признавал: «Мы знали, что будем отступать. Только не знали докуда — до Москвы или Смоленска. Перед войной мы этот вопрос обсуждали». (Б. Соколов. Молотов. Тень вождя. М., 2005 г.)
31 декабря 1940 года в Москве прошло совещание военных, на котором было признано, что Германия выступит против СССР. Маршал Тимошенко говорил об обороне, нужной для перехода в контрнаступление в выгодных условиях. К январю 1941 года в СССР были созданы запасы продовольствия и фуража для Красной армии, которые могли бы удовлетворить ее 6-месячную потребность в ходе войны. (Журнал «Вопросы истории».)
13 января 1941 года в Москве прошла большая военная «игра», которая стала генеральной репетицией «внезапного нападения Германии на СССР». А потом, как мы знаем, случилось это «внезапное нападение», а вскоре — и вынужденно героическая оборона Москвы.
ლენინის თქმით ომი არის კაცობრიობისთვის სასარგებლო და პროგრესული მხეცობა და უბედურება !!!
 |
1915 წლის 26 ივლისს თავის წერილში "მთავრობის დამარცხების შესახებ" ლენინმა ბოლშევიკებს მოსთხოვა იმპერიალისტური ომის გადაქცევა სამოქალაქო ომად და ხელის შეწყობა რუსეთის დამარცხებისთვის მთავრობისა და რუსული ბურჟუაზიის ხალხისთვის შეძულებით.
1918 წლის 5 იანვარს ლენინმა გამოუცხადა საბჭოების მე-3 ყრილობის დელეგატებს: "ყველა ბრალდებაზე სამოქალაქო ომის შესახებ ჩვენ ვამბობთ: "დიახ,ჩვენ ღიად გამოვაცხადეთ და დავიწყეთ სამოქალაქო ომი ექსპლუატატორთა წინააღმდეგ და ვომობთ".
1918 წლის 4 ივნისს ტროცკიმ განაცხადა : " საბჭოთა ხელისუფლება არის ორგანიზებული სამოქალაქო ომი მემამულეთა,კულაკების და ბურჟუაზიის წინააღმდეგ. საბჭოთა ხელისუფლებას არ ეშინია და მოუწოდებს მშრომელებს სამოქალაქო ომისკენ,ის ახდენს მშრომელთა ორგანიზაციას სამოქალაქო ომისთვის. ჩვენი პარტია ემხრობა სამოქალაქო ომს. გაუმარჯოს სამოქალაქო ომს!!!"
ჩეკისტები იჭერდნენ ყველას ვინც ითხოვდა სამოქალაქო ომის შეწყვეტას.
ლენინი წერდა: "პროლეტარიატის დიქტატურა არის კანონებით შეზღუდვის გარეშე მოქმედი ხელისუფლება" // ანუ ხელისუფლება რომელიც არ სცნობს კანონს როგორც ასეთს,გ.მ.//.
7 ივლისს მან დეპეშა გაუგაზავნა სტალინს ასტრახანში: "არ დაინდოთ მემარცხენე ესერები".
პენზაში: "უნდა გატარდეს დაუნდობელი ტერორი მღვდლების,კულაკების,
თეთრგვარდიელების წინააღმდე. კი არ დახვრიტოთ, აუცილებლად ჩამოახრჩეთ 100 მდიდარი პენზაში. საეჭვოები ჩაამწყვდიეთ საკონცნეტრაციო ბანაკში. მიდეპეშეთ შესრულების შესახებ".
ნიჟნი ნოვგოროდში: "მზადდება თეთრგვარდიული აჯანყება, საჭიროა დაუყოვნებლად მასობრივი ტერორის შემოღება,იყავით სამაგალითოდ დაუნდობლები. ნუ გააჭიანურებთ იდიოტურად".//ვ.ი.ლენინი,თხზულებათა სრული კრებული//.
1920 წლის 20 იანვარს პარიზთან ვერსალში დამთავრდა პირველი მსოფლიო ომის შემაჯამებელი "სამშვიდობო კონფერენცია".
 |
ლენინი ხელად მიხვდა თუ რა კარგი იყო მსოფლიო რევოლუციისთვის შექმნილი ვერსალის სისტემა. ეს იყო ევროპაში ახალი კონფლიქტების წყარო ვინაიდან გერმანელები თვლიდნენ რომ მათ ომის გაჩაღებისკენ უბიძგეს საფრანგეთმა და რუსეთმა და რომ გამარჯვებულები მათ უსამართლოდ მოექცნენ.
6 დეკემბერს ლენინმა განაცხადა რომ საბჭოთა რესპუბლიკისთვის სასარგებლოა კაპიტალისტური ქვეყნების შეჯახება ერთმანეთთან და რომ ბოლშევიკებმა ხელი უნდა შეუწყონ ასეთ კონფლიქტებს.
1921 წლის 6 მარტს ბოლშევიკთა მეათე ყრილობაზე ლენინმა აღიარა რომ ბოლშევიკები აკეთებენ უამრავ სისულელეს,მაგრამ დაამატა რომ ბოლშევიკების მოწინააღმდეგებიც სულელობენ და მაგალითად ვერსალის მშვიდობა სისულელეა,
1922 წელს წითელმა სარდალმა ფრუნზემ დაწერა :
"საბჭოთა რუსეთსა და მთელ ბურჟუაზიულ სამყაროს შორის შეიძლება იყოს მხოლოდ ერთი მდგომარეობა-ხანგრძლივი და შეუპოვარი ომის მდგომარეობა". აქ ფრუნზემ გაიმეორა ლენინის სიტყვები და პარტიული რეზოლუციების ტექსტები.
1922 წელს ლენინმა დაიწყო რიგით მესამე გერმანული რევოლუციის მზადება. პოლონეთის გავლით გერმანიის გასაბჭოების წარუმატებელი მცდელობის შემდეგ მან ბრძანა:
"პირდაპირ ვერ მოვახერხეთ და ალყაში მოვაქცევთ და ძირს გამოვუთხრით".
გერმანია ლენინის აზრით იყო ახალი მსოფლიო ომის გაჩაღების უნარის მქონე იდეალური სახელმწიფო.
ვერსალის შეთანხმების პირობებმა მძიმედ იმოქმედეს გერმანელთა ეროვნულ თავმოყვარეობაზე და მათში გაჩნდა რევანშისტული განწყობილებები რომლითაც ისარგებლეს ჰიტლერმა და მისმა ნაციონალ-სოციალისტურმა პარტიამ.
ლენინის აზრით გერმანიაში საჭირო იყო აგრესიული რეჟიმის დამყარება და ამ რეჟიმისთვის ბოლშევიკებს უნდა გაეწიათ ყველანაირი დახმარება.
დამწყები ჰიტლერელები საბჭოთა კავშირიდან იღებდნენ ფულს და სამაგიეროდ მათ სვასტიკაზე მოათავსეს წითელი ვარსკვლავი რომელიც შემდეგ მაინც მოაშორეს საბჭოთა მხარის მოთხოვნით.
17 იანვარს ლენინი იუსტიციის სახალხო კომისარ კურსკის: " მუხლის პარაგრაფი ძირითადი აზრი ტერორის გამამართლებელ,მისი აუცილებლობის დამასაბუთებელ დებულებაშია. სასამართლომ ცხადად და გასაგებად უნდა დაასაბუთოს და დააკანონოს ტერორი".
24 იანვარს ლენინი უნშლიხტს: "რევოლუციური ტრიბუნალების გახსნილობა არაა აუცილებელი. გააძლიერეთ კავშირი ვჩკსთან, დააჩქარეთ და გააძლიერეთ რეპრესიები. დაელაპარაკეთ სტალინს,აჩვენეთ ჩემი წერილი" //ანუ სტალინი როგორც ჩანს საკმარისად მხეცი არ იყო და ლენინს ეს არ მოსწონდა,გ.მ.//.
 |
5 დეკემბერს ბოლშევიკებმა ფაშისტურ იტალიასთან დადეს მეგობრობის და თანამშრომლობის ხელშეკრულება.
1922 წლის დეკემბრის ბოლოს რუსეთის,უკრაინის,ბელორუსიის და ამიერკავკასიის ბოლშევიკებმა შექმნეს საბჭოთა სოციალისტური რესპუბლიკების კავშირი.
დეკლარაცია საბჭოთა კავშირის შექმნის შესახებ ღაღადებდა:
"საბჭოთა სოციალისტური რესპუბლიკების კავშირი არის პირველი გაბედული ნაბიჯი საბჭოთა რესპუბლიკების მსოფლიო კავშირის შექმნისკენ".
ბოლშევიკები არ აპირებდნენ დაოკებას სანამ მთელი მსოფლიო არ შევიდოდა საბჭოთა კავშირის შემადგენლობაში...
რევოლუციის პირველ წლებში ბოლშევიკების სიმბოლოდ შეიძლებოდა გადაქცეულიყო როგორც წითელი ვარსკვლავი ისე სვასტიკა. ბუდიზმში სვასტიკა არის მარადისობის და ბედნიერების უძველესი ნიშანი.
ასე რომ მე-11 არმიის შემადგენლობაში მყოფ ტრადიციულად ბუდისტი კალმიკ ცხენოსანთა ბრიგადის წითელარმიელები თავის თავსაბურავებზე სრულებით კანონიერად ატარებდნენ ცისფერ სვასტიკას.
ტროცკიმაც წითელარმიელთა თავისი პირადი რაზმის სიმბოლოდ ვარსკვლავი და სვასტიკა აირჩია.
ცოტა მოგვიანებით,1921 წელს,ახალგამომცხვარი ნაცისტი მოიერიშეები დადიოდნენ შემდეგი სიმღერით:
"ჩვენ-სვასტიკის არმია,უფრო მაღლა ავწევთ წითელ დროშებს და გერმანელ მუშას გავუკაფავთ გზას თავისუფლებისაკენ".
ამის შემდეგ რუსეთის ფედერაციაში სვასტიკა ხმარებიდან გამოვიდა....
В Германии, чуть позже, в 1921 году новоиспеченные штурмовики маршировали с песней, начинавшейся такими словами:
"Мы - армия свастики -
Поднимем выше красные стяги.
Проложим для немецкого рабочего
Путь к Свободе".
ttp://zagreba56.livejournal.com/4535.html
ლენინის მტკიცებით "პროლეტარული რევოლუცია გერმანიაში კიდევ უფრო მეტ მნიშვნელობას იძენს ვიდრე რუსული.
საბჭოთა გერმანია მისი არსებობის პირველი დღეებიდან უმჭიდროეს კავშირს დაამყარებს საბჭოთა კავშირთან. რუსული ნამგალი და გერმანული ურო დაამარცხებენ მთელ მსოფლიოს.
თუ კი გერმანიაში მოხდება რევოლუცია და ევროპაში დაიწყება ომი მაშინ დროულად უნდა წამოვწიოთ ევროპის მუშათა და გლეხთა რესპუბლიკების შეერთებული შტატების ლოზუნგი".
1923 წლის 23 ივლისს საბჭოთა ხელმძღვანელობამ კომინტერნის აღმასრულებელი კომიტეტის სხდომაზე მიიღო გადაწყვეტილება იმპერიალისტურ ანტანტასთან ბრძოლაში კომუნისტების და გერმანელი ფაშისტების თანამშრომლობის შესახებ. საიდუმლო შუამავალი ჰიტლერსა და სტალინს შორის იყო ლენინის მეგობარი და თანამებრძოლი კარლ რადეკი.//კრებული არქივები ხსნიან საიდუმლოებებს, მოსკოვი, პოლიტიკური ლიტერატურა, 1991 წ.//.
ლენინის ფავორიტი და ბოლევიკთა პარტიის თეორეტიკოსი ბუხარინი წერდა:
"ფაშისტები სხვა პარტიებზე მეტად იყენებენ რუსული რევოლუციის გამოცდილებას.
ფაშიზმი არის მოწინააღმდეგის დაუნდობლად მოსასპობად ბოლშევიკური პრაქტიკის მაქსიმალური გამოყენება".
1923 წლის 7 ნოემბერს ჰიტლერმა გამოაცხადა რომ სოციალისტური რევოლუცია დაიწყო და რევოლვერის ქნევით თავის მომხრეებს გაუძღვა მიუნხენში სამთავრობო შენობების დასაპყრობად. მაგრამ პოლიციამ გახსნა ცეცხლი.მრავალი ნაცისტი დაიღუპა და დაიჭრა და მათი ფიურერი მოხვდა ციხეში. ბოლშევიკებმა ვერ შეძლეს გერმანელ მუშათა აჯანყება და მესამე გერმანული რევოლუცია ჩაფლავდა.
1924 წლის 21 იანვარს ლენინი გარდაიცვალა. ბელადის კუბოსთან მოლოტოვმა,სტალინმა და ამხანაგებმა პოლიტბიუროდან დაიფიცეს რომ შეასრულებდნენ ლენინის ანდერძს და განახორციელებდნენ მის ოცნებებს.
სტალინმა თქვა: "თუ ევროპაში დაიწყება რევოლუციური ჯანჯღარი ის დაიწყება გერმანიიდან. ჩვენ ჩავებმებით ომში,მაგრამ ჩავებმებით უკანასკნელები".
ევროპის "შესაჯანჯღარებლად" და "რევოლუციის ყინულმჭრელად" პოლიტბიურომ გადაწყვიტა ჰიტლერის გამოყენება.
ბიურომ გადაწყვიტა ტანკების,ზარბაზნების და საომარი ტექნიკის მსოფლიოში ყველაზე დიდი რაოდენობით გამოშვება.
ამას ბიძგი მისცა ლენინის შეხედულებამ იმაზე რომ მომავალი მეორე მსოფლიო ომის შემდეგ გერმანიაში აუცილებლად მოხდება რევოლუცია რომელიც შემდეგ მოედება მთელ მსოფლიოს.
საბჭოთა კავშირმა დაიწყო მზადება აგრესიული შემტევი ომისთვის რათა ერთხელ "ქეჩოში წაევლო ხელი მთელი კაპიტალისტური სამყაროსთვის" როგორც ამას ამბობდა ლენინი.
1932 წელს სტალინმა თქვა: "დაე გერმანული ფაშიზმი მოვიდეს ხელისუფლებაში,დაე გაიტეხოს სახელი,შემდეგ მოვსპოთ ფაშიზმი,მოვსპოთ კაპიტალიზმი".
პოლიტნიურომ დაადგინა "ხელისუფლებაში ჰიტლერის მოყვანა,მისი გაძლიერება,ამისი აგრესიაზე წაბიძგება,მისი დისკრედიტაცია,დამხობა და გერმანიის გასაბჭოება" //ი.ბუნიჩი//....
1934 წელს სტალინმა განაცხადა: " საქმე მიდის ახალი
იმპერიალისტური ომისკენ...ომი მშვენიერი რამეა იმიტომ რომ დაასუსტებს
კაპიტალიზმის პოზიციებს და ხელს შეუწყობს მსოფლიო რევოლუციის მოახლოებას.
სტალინმა ხაზი გაუსვა იმას რომ ომი საბჭოთა კავშირის წინააღმდეგ
შესაძლებელია და ეს სასარგებლო,მომგებიანი რამე იქნება იმიტომ რომ საბჭოთა
კავშირზე თავდასხმის შემდეგ კაპიტალისტური ქვეყნების ხალხთა მასები
აჯანყდებიან თავისი მჩაგვრელების ზურგში რაც გამოიწვევს თავდამსხმელი
მხარის დამარცხებას და რევოლუციებს ევროპის და აზიის ზოგ ქვეყანაში".1936 წელს მოლოტოვმა მოითხოვა გერმანიასთან ურთიერთობების ყველანაირად გაუმჯობესება რათა მას არ შინებოდა საბჭოთა კავშირისა.
საბჭოთა მთავრობის თქმით "მთავრად უნდა ჩაეთვალათ ევროპაში სამხედრო კონფლიქტის და მის შედეგად რევოლუციური ვითარების გაჩენის პერსპექტივა".
ლენინს უნდოდა გერმანიის გასაბჭოება და მოლოტოვი და სტალინი ამ სურვილის განხორციელების მიზნით მეთოდურად ამზადებდნენ ომს. ...
1937-38 წლების ტერორმა მოსპო მოსალოდნელი "მეორე სამამულო ომის" ყველა პოტენციური მოწინააღმდეგე... საბჭოთა ისტორიკოსებმა ეს ტერორი ჩათვალეს დიდ ბრძოლაში გამარჯვებად.
1938 წლის შემოდგომაზე საბჭოთა კავშირში მოლოტოვის რედაქციით გამოვიდა სრულიად რუსეთის კომპარტიის//ბოლშევიკებისას// ისტორიის მოკლე კურსი რომელიც არ ექვემდებარებოდა განხილვას.
წიგნი ხსნიდა რომ "მეორე მსოფლიო ომი უკვე დაიწყო და საჭიროა ჰიტლერისთვის დახმარების გაწევა რათა მან შესძლოს ომი ინგლისთან და საფრანგეთთან".
1939 წლის დასაწყისში მოლოტოვმა განაცხადა რომ ნავთობს და ნავთობპროდუქტებს მიყიდის მხოლოდ გერმანიას და ფაშისტურ იტალიას.
სტალინი ლიტვინოვისგან ითხოვდა ყველა საშუალების გამოყენებას ევროპული კრიზისის გასამწვავებლად.
3 აპრილს ჰიტლერმა ბრძანა დაწყება მზადებისა პოლონეთზე თავდასხმისთვის. იწყებოდა მოლოტოვისთვის და სტალინისთვის უაღრესად სასარგებლო კონფლიქტი. ამ კონფლიქტის თავიდან აცილებას ისინი არ აპირებდნენ ვინაიდან მათ სჭირდებოდა ევროპაში და აზიაში რევოლუციის მშობელი ხანგრძლივი ომი.
ნებისმიერ ფასად უნდა დახმარებოდნენ ჰიტლერს რათა ის "თავფეხიანად გადაშვებულიყო ომში" //კრებული "დიდი სამამულო ომის ისტორის 1941-1945" ტომი 1-4,მოსკოვი,გამომცემლობა "ნაუკა",1998//.
12 აგვისტოს მოლოტოვმა შესთავაზა გერმანიის ელჩ შულენბურგს გერმანიასა და საბჭოთა კავშირს შორის თავდაუსხმელობის ხელშეკრულების დადება. ვითარება ძალიან დაძაბული იყო და ჰიტლერი დათანხმდა....
22 აგვისტოს პოლიტბიურომ გადაწვიტა მოლოტოვ-სტალინის გეგმის განხორციელება.
ამ გეგმის თანახმად ევროპის ქვეყნები უნდა ჩაეთრიათ ომში და როდესაც ისინი დააუძლურებდნენ ერთმანეთს მაშინ მათ გაანთავისუფლებდა წითელი არმია.
ყველაფერი გამოდიოდა ლენინის თანახმად. საზღვარგარეთის კომპარტიებს გაუგზავნეს დირექტივა რომლის თანახმადაც მსოფლიო რევოლუციის მოახლოება შეეძლო მხოლოდ დიდ და ხანგრძლივ ომს.
საბჭოთა-გერმანული პაქტი გერმანიას მისცემს მისი გეგმების განხორციელების საშუალებას.
საბჭოთა კავშირი უნდა დაეხმაროს გერმანიას ხანგრძლივი ომის დაწყებაში.
1939 წლის 23 აგვისტოს ხელი მოაწერეს მოლოტოვ-რიბენტროპის პაქტს. პირველ სექტემბერს კი ბოლშევიკების დახმარებით ჰიტლერი თავს დაესხა პოლონეთს. ერთთვიანი ბრძოლებისას გერმანულმა და საბჭოთა ჯარებმა დაამარცხეს პოლონური ჯარი.
1939 წლის ოქტომბრიდან მოლოტოვმა და სტალინმა დაიწყეს გერმანიის წინააღმდეგ საბრძოლო ოპერაციების დაგეგმვა. მაგრამ ამავე დროს ისინი აძლიერებდნენ გერმანიას და უბიძგებდნენ ჰიტლერს სხვა ქვეყნებზე თავდასხმისკენ.
მოლოტოვი ეუბნებოდა საბჭოთა პარლამენტის დეპუტატებს:
"გენიოსი ლენინი არ ცდებოდა როდესაც გვარწმუნებდა რომ მსოფლიო ომი დაგვეხმარება ევროპის დაპყრობაში. ჩვენ მხარს ვუჭერთ გერმანიას იმდენად რომ მან შესძლოს ომი სანამ თავისი მთავრობების წინააღმდეგ არ აჯანყდებიან მშიერი მშრომელი მასები. აი სწორედ მაშინ ჩვენ დავეხმარებით მშრომელ მასებს".
მოლოტოვს არაფერი უთქვამს ჰიტლერის საბჭოთა კავშირში შეტყუების თავისი გეგმის შესახებ, თუმცა თავის მოგონებებში ის აღიარებდა:
"ჩვენ ვიცოდით რომ უკან დავიხევდით,მაგრამ არ ვიცოდით სადამდე, მოსკოვამდე თუ სმოლენსკამდე. ომის წინ ჩვენ ვიხილავდით ამ საკითხს".
//ბ.სოკოლოვი. მოლოტოვი. ბელადის ჩრდილი. მოსკოვი,2005//.
1940 წლის 31 დეკემბერს მოსკოვში ჩატარდა სამხედროთა თათბირი რომელზეც აღიარეს რომ გერმანია გამოვა საბჭოთა კავშირის წინააღმდეგ. მარშალი ტიმოშენკო ლაპარაკობდა ხელსაყრელ პირობებში კონტრშეტევაზე გადასვლისთვის საჭირო თავდაცვაზე.
1941 წლის იანვრისთვის საბჭოთა კავშირში შეიქმნა წითელი არმიისთვის განკუთვნილი სურსათის და ფურაჟის მარაგი რომელსაც უნდა დაეკმაყოფილებინა ომის მსვლელობაში მისი 6-თვიანი მოთხოვნილებები
// რუსული ჟურნალი "ვოპროსი ისტორიი"//.
1941 წლის 13 იანვარს მოსკოვში ჩატარდა სა,ხედრო "თამაში "რომელიც იქცა "საბჭოთა კავშირზე გერმანიის მუხანათური მოულოდნელი თავდასხმის" გენერალურ რეპეტიციად.
მერე მოხდა ეს მოულოდნელი "მუხანათური თავდასხმა" და მალე კი მოსკოვის იძულებითი გმირული დაცვა....
//მთარგმნელის ორი შენიშვნა. 1. ნაცისტებთან თანამშრომლობის და ჰიტლერის ხელისუფლების მოყვანის მომხრე კომინტერნის//კომუნისტური ინტერნაციონალის// კადრების განყოფილების გამგე მაშინ იყო საბჭოთა დემოკრატიის მზეთუნახავი ელენა ბონერის //აკადემიკოსი სახაროვის მეუღლის // აღმზრდელი მამა ავლაბრელი გევორკ ალიხანიანი. ასე რომ საბჭოთა დემოკრატიას საინტერესო ფესვები აქვს. 2. ჰიტლერს ჰქონდა არჩევანი ბოლშევიზმმსა და ოკულტისტური და რასისტული არიული უპირატესობის იმ დროისთვის უკვე ტრადიციულ გერმანულ კონცეფციას შორის. ლენინს მეტი ეშმაკობა რომ გამოეჩინა ა და მასთან ურთიერთობისთვის არ გაეგზავნა კომინტერნის ებრაელი იდეოლოგი კარლ რადეკი ნაციონალ-სოციალისტი ჰიტლერი შეიძლებოდა ბოლშევიკიც გამხდარიყო. მაგრამ ჰიტლერმა არჩია გერმანიაში პოპულარული რასისტული ოკულტიზმი და მოხდა ის რაც მოხდა//.
http://www.novayagazeta.ru/
27971 «Пусть германский фашизм придет к власти….»
Как Ленин и Сталин готовили Вторую мировую войну
Виктор МАНЖЕЕВ30 сентября 1941 года началось то, что было потом названо историками «битвой за Москву». Немецкие войска перешли в наступление с целью взятия столицы большевистского СССР и через месяц приблизились к ней.
В своей речи по случаю очередной годовщины Октябрьской революции Сталин назвал руководство нацистской Германии «самовлюбленными гитлеровскими дурачками». Как же эти «дурачки» смогли оказаться на ближних подступах к Москве, у ее порога? Чтобы ответить на этот вопрос, нужно, следуя известному афоризму, «зреть в корень».
В мае 1915 года лидер большевиков Ленин написал статью «Военная программа пролетарской революции». Это был его план разрушения всего буржуазного мира на земле. В статье были такие слова (здесь и дальше выделено мной. — В. М.): «Мы не хотим игнорировать того печального факта, что человечество переживет еще и 2-ю мировую войну, если всемирная революция не вырастет из этой войны». Впоследствии эта работа послужила руководящим началом для большевиков Молотова и Сталина в подготовке ими Второй мировой войны и ее главной фазы — Великой Отечественной.
Летом 1915 года Ленин написал статью «Социализм и война», в которой говорил о прогрессивности и полезности для человечества войн, несмотря на то что они влекут за собой зверства, мучения, ужасы и бедствия. 26 июля 1915-го в своей статье «О поражении своего правительства» Ленин потребовал от большевиков превратить империалистическую войну в войну гражданскую, а также «содействовать поражению России, возбуждая ненависть к русскому правительству и русской буржуазии».
В августе 1915-го Ленин написал статью «О лозунге Соединенных Штатов Европы». В ней он утверждал, что «возможна победа социализма в отдельно взятой стране. Победивший пролетариат этой страны, организовав у себя социалистическое производство, встал бы против всего капиталистического мира, выступая даже с военной силой против эксплуататорских классов и их государств, поднимая в них восстания угнетенных масс. Невозможно объединение наций в социализме без упорной борьбы социалистических республик против остальных капиталистических государств». Главной мыслью Ленина в этой статье было объединить страны Европы по типу США, но — без буржуазии. Она подлежала ликвидации как класс.
30 сентября 1916 года германский канцлер получил сообщение, что «программа известного революционера Ленина содержит следующие пункты: предложение о мире, установление республики, демобилизация русской армии. Важно оказать помощь ленинским революционерам в России. Программа Ленина должна быть окружена завесой величайшей секретности». Начальник германской военной разведки Николаи писал, что ему был известен революционер Ульянов (Ленин), который ему передавал важные сведения о России. Ленин получал деньги от немецкого марксиста-социалиста Парвуса, говоря, что их можно получать хоть от дьявола, лишь бы они служили делу. Когда ему говорили об интересах России, он отвечал: «На Россию мне наплевать. Я большевик, батенька!»
27 февраля 1917 года в Петрограде произошла революция, и к власти пришло демократическое Временное правительство. Ленин писал большевикам в Россию: «Новое правительство, захватив власть, состоит из сторонников войны против Германии до победы. Никакой поддержки новому правительству!» Эти слова были помещены в немецкой газете «Народное право» как отчет Ленина германским властям. Вскоре он с группой социалистов и большевиков прибыл в Петроград с конкретным заданием немецкого Генштаба — вывести Россию из войны. Троцкий писал: «Людендорф надеялся, что революция в России приведет к разложению русской армии. Для этого группа революционеров была пропущена через Германию». Людендорф думал: «Пусть Ленин опрокинет патриотов России, а потом я задушу Ленина». А Ленин думал: «Поеду в вагоне Людендорфа, а за услугу расплачусь по-своему». Два этих противоположных плана пересеклись в запломбированном вагоне. Это исторический факт». (Л. Троцкий. Моя жизнь. Автобиография. М., Политическая литература, 1989 г.)
Контрразведка Временного правительства установила связь Ленина с немецкой стороной, а также Парвусом и его людьми. Суд над Лениным был назначен на 26 октября. Поэтому он скрылся в Финляндии.
В середине сентября 1917 г. Ленин писал членам Политбюро: «За нами верная победа. Немцы дадут нам самое меньшее — перемирие. А получить перемирие теперь — значит победить весь мир! Ждать нельзя!» Политбюро, получив деньги через немецкого агента Мора, поручило Троцкому организовать восстание. Германские военнопленные получили от большевиков оружие, а также приказ кайзера Вильгельма поддержать Ленина. 25 октября Троцкий известил всех, что Временное правительство низложено и арестовано. Черчилль заявил в парламенте Англии, что при штурме Зимнего дворца рабочими и солдатами командовали немецкие офицеры. «Немецкие военнопленные также подавили выступление антибольшевистских сил в Москве, переколов штыками русских мальчишек — юнкеров и частично разрушив из пушек Кремль». (И. Бунич. Лабиринты безумия. 1994 г.)
5 января 1918 года Ленин объявил делегатам 3-го съезда Советов: «На все обвинения в гражданской войне мы говорим: «Да, мы открыто провозгласили, начали и ведем эту войну против эксплуататоров».
28 января 1918 года Троцкий, как советовал ему Ленин, отклонил требования немцев на переговорах в Бресте и фактически сорвал их. Он писал: «Надо было затягивать переговоры, чтобы дать рабочим Европы бесспорное доказательство смертельной враждебности между нами и правительством Германии». Ленин спросил: «А если немцы возобновят войну?» Я ответил: «Тогда подпишем договор, и всем будет ясно, что у нас нет другого выхода. Этим мы нанесем удар по легенде о нашей тайной связи с кайзером Вильгельмом». (Л. Троцкий. Моя жизнь.)
3 марта ленинская делегация подписала в Бресте «позорный» мирный договор с Германией. По секретному протоколу немцы обязались всемерно поддерживать Ленина. В случае угрозы его режиму кайзеровские войска должны были занять Москву и Петроград.
6 марта прошел 7-й съезд Российской коммунистической партии большевиков. Его секретная резолюция объявила о начале «эры империалистических наступлений» на Советскую Россию. Требовалось «драконовскими мерами» превратить страну в военный лагерь и постоянно обучать ее граждан и гражданок военному делу. Это сумасшествие продолжалось многие десятилетия, вплоть до конца СССР.
23 апреля Ленин писал кайзеру Вильгельму: «Россия завоевана большевиками». Немецкие войска продвинулись через Курск до Ярославля на Волге. Посол Мирбах непрерывно требовал и получал деньги от кайзера на поддержку режима Ленина.
4 июня 1918 года Троцкий заявил: «Советская власть есть организованная гражданская война против помещиков, кулаков и буржуазии. Советская власть не боится призывать трудящихся к гражданской войне и организовывать их для этого. Наша партия — за гражданскую войну. Да здравствует гражданская война!» Чекисты арестовывали всех лиц, которые требовали прекращения Гражданской войны. Ленин писал: «Диктатура пролетариата есть власть, не связанная никакими законами». 7 июля он телеграфировал Сталину в Астрахань: «Будьте беспощадны против левых эсеров». В Пензу: «Надо провести беспощадный массовый террор против попов, кулаков, белогвардейцев. Непременно повесить, а не расстрелять, 100 богатеев в Пензе. Сомнительных запереть в концлагерь. Телеграфируйте об исполнении». В Нижний Новгород: «Готовится белогвардейское восстание. Нужно срочно навести массовый террор. Ни минуты промедления. Будьте образцово беспощадны, не допускайте идиотской волокиты». (В.И. Ленин. Полное собрание сочинений.)
20 января 1920 года в парижском пригороде Версаль закончилась «мирная конференция», подводившая итоги Первой мировой войны. Русская кадетка,— писательница Тыркова — в разговоре с Вильсоном назвала большевиков преступниками и сумасшедшими. Но президент США отнесся к ее словам равнодушно. Ленин сразу же понял, какие выгоды сулит образовавшаяся Версальская система для мировой революции. Это был источник новых конфликтов в Европе, так как немцы считали, что их вынудили к развязыванию войны Франция и Россия, что победители поступили с ними несправедливо. 6 декабря Ленин заявил, что Советская Республика может только выиграть от войны между капиталистическими странами и что нужно способствовать зарождению таких конфликтов.
6 марта 1921 года, на Х съезде партии, признав, что большевики — фантазеры, Ленин добавил: «Конечно, мы, большевики, совершили и сделаем еще огромное количество глупостей. Но наши противники тоже делают глупости. Например — Версальский мир».
В 1922 году красный полководец Фрунзе писал: «Между Советской Россией и всем буржуазным миром может быть только одно состояние — долгой и отчаянной, упорной борьбы. Рабочий класс перейдет к нападению, когда для этого сложится благоприятная обстановка». Здесь Фрунзе лишь повторил слова Ленина и тексты партийных резолюций.
В 1922 году Ленин стал готовить третью по счету германскую революцию. После неудачной попытки привнести советскую власть на немецкую землю через Польшу он заявил: «Не удалось в лоб — пойдем в обход, будем брать осадой и сапой!» Германия представлялась ему идеальным государством, способным развязать новую мировую войну. Условия грабительского Версальского договора больно ударили по национальному самолюбию немцев. Среди них появились реваншистские настроения, и на их волне — нацистская партия Гитлера. Требовалось, по мнению Ленина, установить в Германии агрессивный режим, которому большевики должны были оказывать всяческую помощь.
Начинающие гитлеровцы стали получать из СССР деньги, а взамен поместили на свастике красную звезду, которую потом все же убрали по требованию советской стороны. 17 января, Ленин — наркому юстиции Курскому: «Основная мысль параграфа статьи заключается в положении, которое мотивирует суть и оправдание террора, его необходимость. Суд должен не устранять террор, а обосновать и узаконить его ясно, без фальши». 24 января, Ленин — Уншлихту: «Гласность ревтрибуналов необязательна. Усилить их связь с ВЧК, усилить быстроту и силу репрессий. Поговорите со Сталиным, покажите ему это письмо».
4 апреля 1922 года, по настоянию Ленина, Генеральным секретарем партии большевиков был назначен Сталин, которого Троцкий презрительно называл «серой посредственностью». На замечание Сокольникова, что Сталин не справится с такой работой, Ленин ответил: «Но ведь кому-то же надо делать и решать все эти узбекские, татарские и кавказские дела?» 5 декабря 1922 года большевики заключили договор о дружбе и сотрудничестве с фашистской Италией. В конце декабря 1922 года большевиками России, Украины, Белоруссии и Закавказья был создан СССР. Декларация о его образовании гласила: «СССР есть первый решительный шаг к созданию всемирного Союза советских республик». Большевики-ленинцы планировали не вкладывать меч в ножны до тех пор, пока весь мир не войдет в состав СССР — «базы, депо Мировой революции и гражданской войны».
В 1923 году лидер немецкой Рабочей партии Гитлер писал: «Мы, национал-социалисты, должны обеспечить немецкий народ землей. И эта цель оправдывает пролитие крови. Говоря о территориях на востоке, мы имеем в виду прежде всего Россию». Но главным для себя Гитлер считал сбросить «оковы и гири Версальского договора». Большевики с пониманием относились к нацистам, так как требовалось осуществить мечту Ленина.
В 1923 году Сталин писал: «Победа революции в Германии будет иметь для рабочих Европы и Азии более существенное значение, чем российская революция 6 лет назад».
Конечно, здесь и везде «чудесный грузин», как его назвал Ильич, повторял лишь слова Ленина, утверждавшего: «Пролетарская революция в Германии приобретает еще большее значение, чем российская революция. Советская Германия, с первых дней ее существования, заключит теснейший союз с СССР. Русский серп и немецкий молот победят весь мир. Если произойдет революция в Германии, а также война в Европе, то нужно вовремя выдвинуть лозунг Соединенных Штатов рабоче-крестьянских республик Европы».
23 июня 1923 года советское руководство на заседании Исполкома Коминтерна приняло решение «о сотрудничестве коммунистов с немецкими фашистами в борьбе с империалистической Антантой». Тайным посредником между Гитлером и Сталиным являлся Карл Радек, друг и соратник Ленина. (Сборник «Архивы раскрывают тайны». М., Политическая литература, 1991 г.). Ленинский любимец и теоретик партии большевиков Бухарин писал: «Фашисты, более чем другие партии, усвоили и применяют опыт русской революции. Фашизм — это максимальное использование большевистской практики в смысле беспощадного уничтожения противника».
7 ноября 1923 года Гитлер объявил, что социалистическая революция началась, и, потрясая револьвером, вывел своих сторонников на захват правительственных зданий в Мюнхене. Однако полиция открыла огонь, многие нацисты были убиты и ранены, а их фюрер попал в тюрьму. Большевики не смогли поднять на восстание немецких рабочих, и третья германская революция провалилась.
21 января 1924 года Ленин скончался. У гроба вождя Молотов, Сталин и товарищи из Политбюро поклялись выполнить его заветы и мечты. В 1925 году Сталин сообщил: «Если в Европе начнется революционная встряска, то она начнется с Германии. Мы вступим в войну, но вступим последними». Для «встряски» Европы Политбюро решило использовать Гитлера в качестве «ледокола революции».
В 1929 году Политбюро решило обогнать весь капиталистический мир по производству танков, пушек, самолетов и прочего военного добра. Это было вызвано тезисом Ленина о том, что из грядущей Второй мировой войны обязательно возникнет революция в Германии, а затем и во всемирном масштабе. СССР стал готовиться к агрессивной наступательной войне, чтобы однажды «схватить за шиворот» весь капиталистический мир, как говорил Ленин.
В 1932 году Сталин сказал: «Пусть германский фашизм придет к власти, пусть скомпрометирует себя, а потом разгромить фашизм, свергнуть капитализм». Политбюро решило: «Привести к власти Гитлера, усилить его, толкнуть его на агрессию, дискредитировать, разгромить и сделать Германию советской» (И. Бунич). Был взят курс на всемерное укрепление обороны СССР, т.е. его тотальную милитаризацию в ущерб жизненному уровню населения.
В 1934 году Сталин объявил: «Дело идет к новой империалистической войне» и что «война — это замечательно, так как она ведет к ослаблению позиций капитализма и способствует приближению мировой революции». Также Сталин подчеркнул, что «война против СССР возможна» и что она «стала бы выгодным, полезным делом, так как после нападения на СССР следовало бы ожидать выступления народных масс капиталистических стран в тылу своих угнетателей. Это привело бы к поражению нападающей стороны, к революции в ряде стран Европы и Азии».
В 1936 году Молотов потребовал всячески улучшать отношения с Германией, чтобы она не боялась Советского Союза. «Считать главным, — писал глава советского правительства, — перспективу военного конфликта в Европе и, как его результат, возникновение революционной ситуации в ходе этого конфликта». Молотов и Сталин последовательно и неуклонно готовили войну, чтобы выполнить мечту Ленина — сделать Германию советской, а затем победить весь мир. В сущности, они, считая себя профессиональными революционерами, больше ничего другого делать не могли и не хотели..
Террор 1937—1938 годов уничтожил всех потенциальных противников намечавшейся «второй Отечественной войны», всякую основу для возникновения «пятой колонны». Он был приравнен сталинскими советскими историками к выигранному крупному сражению.
Осенью 1938 года в СССР вышел, под редакцией Молотова, «Краткий курс истории ВКП (б)», не подлежавший обсуждению. Книга разъясняла, что «2-я мировая война уже началась, и требуется помогать Гитлеру, чтобы он мог воевать с Англией и Францией».
В начале 1939 года Молотов объявил, что будет продавать нефть и нефтепродукты только Германии и фашистской Италии. Сталин потребовал от Литвинова «использовать любую возможность для обострения европейского кризиса». 3 апреля Гитлер приказал начать подготовку к нападению на Польшу. Возникал новый мировой конфликт, крайне выгодный Молотову и Сталину. Предотвращать его они не желали, так как им нужна была долгая война, чтобы из нее зародилась «революция в Европе и Азии». Требовалось любой ценой помочь Гитлеру «впрыгнуть в войну». (Сборник «История ВОВ 1941—1945 гг.». Том 1—4. М., Наука, 1998 г.) 12 августа Молотов предложил немецкому послу Шуленбургу заключить договор о ненападении между СССР и Германией. Гитлер ответил согласием, так как ситуация могла вот-вот перерасти в войну с Польшей, грозившей совершить «кавалерийский рейд до Берлина».
22 августа Политбюро приняло бесповоротное решение осуществить план Молотова — Сталина: втянуть страны Европы в войну, а когда они истощат друг друга, освободить их силами Красной армии. Всё получалось по Ленину. Также зарубежным коммунистическим партиям была направлена директива, разъяснявшая, что приблизить мировую революцию может только «большая и долгая война». Советско-германский пакт позволит Германии осуществить ее планы. СССР обязан помочь Германии начать войну, «которая должна быть затяжной». 23 августа 1939 года был подписан пакт Молотова — Риббентропа, а 1 сентября, заручившись поддержкой большевиков, Гитлер напал на Польшу. За месяц боев немецкие и советские войска разбили польскую армию. С октября 1939 года Молотов и Сталин начали планировать боевые операции против Германии. Но одновременно ими принимались меры по усилению германской армии и подталкиванию Гитлера на агрессию против других стран.
Молотов говорил депутатам советского парламента: «Гениальный Ленин не ошибался, уверяя нас, что Вторая мировая война позволит нам захватить власть в Европе. Мы поддерживаем Германию ровно настолько, чтобы она могла воевать, пока голодные массы трудящихся не поднимутся против своих правительств. В тот момент мы и придем им на помощь». Молотов не сказал о своем плане завлечения Гитлера в СССР, хотя в своих воспоминаниях признавал: «Мы знали, что будем отступать. Только не знали докуда — до Москвы или Смоленска. Перед войной мы этот вопрос обсуждали». (Б. Соколов. Молотов. Тень вождя. М., 2005 г.)
31 декабря 1940 года в Москве прошло совещание военных, на котором было признано, что Германия выступит против СССР. Маршал Тимошенко говорил об обороне, нужной для перехода в контрнаступление в выгодных условиях. К январю 1941 года в СССР были созданы запасы продовольствия и фуража для Красной армии, которые могли бы удовлетворить ее 6-месячную потребность в ходе войны. (Журнал «Вопросы истории».)
13 января 1941 года в Москве прошла большая военная «игра», которая стала генеральной репетицией «внезапного нападения Германии на СССР». А потом, как мы знаем, случилось это «внезапное нападение», а вскоре — и вынужденно героическая оборона Москвы.
No comments:
Post a Comment