თანამედროვე ამერიკელის წუხილიდან:

"... ესაა დიდი ადამიანების და წვრილფეხა კაცუნების, დიდი სახლების და დანგრეული ოჯახების, მეტისმეტად ბევრი სმის და ჭამა-ყლაპის დრო..." 

Опубликовано 13/04/2011 автором innervoice

ჯორჯ დენის პატრიკ კარლინი (ინგლ. George Denis Patrick Carlin; 1937 წლის 12 მაისი— 22 июня 2008 წლის 22 ივნისი) -სტენდ-აპ კამედის ჟანრის ამერიკელი კომიკოსი, ოთხი პრემია გრემის და მარკ ტვენის პრემიის მფლობელი, 5 წიგნის და 20-ზე მეტი მუსიკალური ალბომის ავტორი. გადაღებულია 16 ფილმში. 

კარლინი ცნობილია პოლიტიკური გამჭრიახობით, შავი იუმორით, მისი ლინგვისტური დაკვირვებებით, დაკვირვებებით ფსიქოლოგიის, რელიგიის სფეროებში და მონოლოგებით მრავალ აკრძალულ თემაზე. ის რაღაცით ერთხელ ისე გაერთო რომ აშშ-ს უმაღლესი სასამართლოს განხილვის საგნადაც იქცა.

მისი მეუღლის გარდაცვალების შემდეგ  1970-80-ანი წლების ცნობილმა ენამახვილმა და სატირიკოსმა ჯორჯ კარლინმა დაწერა ეს:

ჩვენი დროის პარადოქსი ისაა რომ გვაქვს მაღალი განწყობები და მოუთმენლები ვართ, გვაქვს ფართო მაგისტრალები მაგრამ ვიწრო შეხედულებები.

ვხარჯავთ მეტს, მაგრამ გვაქვს ნაკლები, ვყიდულობთ მეტს მაგრამ ნაკლები გვიხარია. გვაქვს უფრო დიდი სახლები მაგრამ უფრო პატარა ოჯახები, უკეთესი კომფორტი მაგრამ ნაკლები დრო, უკეთესი განათლება მაგრამ ნაკლები ტვინი, გვყავს მეტი ექსპერტები მაგრამ გვაქვს მეტი პრობლემა, გვაქვს უკეთესი მედიცინა მაგრამ უარესი ჯანმრთელობა.

ვსვავთ მეტისმეტად ბევრს, მეტისმეტად ბევრდ ვეწევით. მეტისმეტად უპასუხისმგებლოდ ვფლანგავთ, მეტისმეტად ცოტას ვიცინით, მეტისმეტად იოლად ვბრაზდებით, მეტისმეტად სწრაფად ვმგზავრობთ, მეტისმეტად გვიან ვიძინებთ, ვიღვიძებთ მეტისმეტად დაღლილები, მეტისმეტად ცოტას ვკითხულობთ, მეტისმეტად ბევრს ვუყურებთ ტელევიზორს და მეტისმეტად იშვიათად ვლოცულობთ.

გავზარდეთ ჩვენი პრეტენზიები, მაგრამ შევამცირეთ ღირებულებები, მეტისმეტად ბევრს ვლაპარაკობთ, მეტისმეტად იშვიათად გვიყვარს, მეტისმეტად ხშირად გვძულს. ვიცით თუ როგორ უნდა გადავრჩეთ მაგრამ არ ვიცით თუ როგორ უნდა ვიცხოვროთ. 

ადამიანის სიცოცხლეს ვუმატებთ წლებს მაგრამ წლებს არ ვუმატებთ სიცოცხლეს. მივაღწიეთ მთვარემდე მაგრამ გვიჭირს ქუჩაზე გადასვლა და მეზობლის გაცნობა.  ვიპყრობთ კოსმიურ და არა სულის სივრცეებს. ვაკეთებთ უფრო დიდ მაგრამ არა უფრო უკეთეს საქმეებს. ვწმინდავთ ჰაერს, მაგრამ ვიბინძურებთ სულს.

დავიმორჩილეთ ატომი და არა საკუთარი ცრურწმენები. ვწერთ მეტს მაგრამ ნაკლებს ვიგებთ. ვგეგმავთ მეტს, მაგრამ ნაკლებს ვაღწევთ. ვისწავლეთ სიჩქარე და არა ცდა, ლოდინი. 

ვქმნით ახალ კომპიუტერებს რომლებიც ინახავენ მეტ ინფორმაციას და ამოაფრქვევენ ასლების ნაკადებს, მაგრამ სულ უფრო და უფრო ნაკლებს ვურთიერთობთ.   ესაა სწრაფი კვების და საჭმლის ცუდად მონელების,დიდი ადამიანების და წვრილფეხა კაცუნების, სწრაფი მოგების და ძნელი ურთიერთობების, ოჯახური შემოსავლების ზრდის და გაყრათა რაოდენობის ზრდის, ლამაზი სახლების და დანგრეული ოჯახების დრო.  მოკლე მანძილების, ბავშვების ერთჯერადი საცვლების, ერთჯერადი მორალის, ერთი ღამით კავშირების, ზედმეტი წონის და აბების. ყველაფრის მკეთებელი, ჩვენი აღმგზნები და დამამშვიდებელი, ჩვენი მკვლელი აბების დრო...სავსე ვიტრინების და ცარიელი საწყობების დრო....

დაიმახსოვრეთ რომ მეტი დრო უნდა დაუთმოთ იმათ ვინც გიყვართ იმიტომ რომ ისინი მუდამ არ იქნებიან თქვენთან.  დაიმახსოვრეთ რომ სიყვარულით სავსე სიტყვები უნდა უთხრათ იმათ ვინც აღფრთოვანებით  შეგცქერით ქვევიდან ზევით იმიტომ რომ ეს პატარა არსება მალე გაიზრდება და ის უკვე აღარ იქნება თქვენს გვერდით. დაიმახსოვრეთ და გულში ჩაიკარით ახლობელი იმიტომ ესაა ერთადერთი ფასეულობა რისი მიცემაც შეგიძლიათ გულით და ის სულ უფასოა. დაიმახსოვრეთ და საყვარელ ადამიანებს უთხარით რომ გიყვართ ისინი. მაგრამ თავიდან ნამდვილად შეიყვარეთ.

შეყვარებას და გულში ჩაკვრას შეუძლია ნებისმიერი უსიამოვნების გამოსწორება როდესაც ეს ხდება გულით. დაიმახსოვრეთ და იყავით ხელიხელჩაჭიდებულები და დააფასეთ მომენტები როდესაც ხართ ერთად იმიტომ რომ დადგება დღე და ეს ადამიანი აღარ იქნება თქვენს გვერდით. იპოვეთ დრო სიყვარულისთვის, ურთიერთობისთვის, გაზიარებისთვის იმისა რისი თქმაც შეგიძლიათ.

იმიტომ რომ სიცოცხლე არ იზომება ჩასუნთქვათა რაოდენობით. ის იზომება წამებით როდესაც ბედნიერებისგან გეკვრება სული.

жордж Карлин. Жизнь измеряется не количеством сделанных вдохов…

Опубликовано 13/04/2011 автором innervoice

Когда жена Джорджа Карлина умерла, он, известный острослов и сатирик 70-80-ых годов, написал эту невероятно выразительную статью, уместную и сегодня.

Парадоксом нашего времени является то, что мы имеем высокие строения, но низкую терпимость, широкие магистрали, но узкие взгляды.
Тратим больше, но имеем меньше, покупаем больше, но радуемся меньше. Имеем большие дома, но меньшие семьи, лучшие удобства, но меньше времени. Имеем лучшее образование, но меньше разума, лучшие знания, но хуже оцениваем ситуацию, имеем больше экспертов, но и больше проблем, лучшую медицину, но хуже здоровье.

Пьем слишком много, курим слишком много, тратим слишком безответственно, смеемся слишком мало, ездим слишком быстро, гневаемся слишком легко, спать ложимся слишком поздно, просыпаемся слишком усталыми, читаем слишком мало, слишком много смотрим телевидение и молимся слишком редко.

Увеличили свои притязания, но сократили ценности. Говорим слишком много, любим слишком редко и ненавидим слишком часто. Знаем, как выжить, но не знаем, как жить.
Добавляем года к человеческой жизни, но не добавляем жизни к годам. Достигли Луны и вернулись, но с трудом переходим улицу и знакомимся с новым соседом. Покоряем космические пространства, но не душевные. Делаем большие, но не лучшие дела. Очищаем воздух, но загрязняем душу.
Подчинили себе атом, но не свои предрассудки. Пишем больше, но узнаем меньше. Планируем больше, но добиваемся меньшего. Научились спешить, но не ждать.
Создаем новые компьютеры, которые хранят больше информации и извергают потоки копий, чем раньше, но общаемся все меньше. Это время быстрого питания и плохого пищеварения, больших людей и мелких душ, быстрой прибыли и трудных взаимоотношений, Время роста семейных доходов и роста числа разводов, красивых домов и
разрушенных домашних очагов. Время коротких расстояний, одноразовых подгузников, разовой морали, связей на
одну ночь; лишнего веса и таблеток, которые делают все: возбуждают нас, успокаивают нас, убивают нас…Время заполненных витрин и пустых складов. Время, когда технологии позволяют этому письму попасть к вам, в то же время позволяют вам поделиться им или просто нажать «Delete»
Запомните, уделяйте больше времени тем, кого любите, потому что они с вами не навсегда. Запомните, скажите добрые слова тем, кто смотрит на вас снизу вверх с восхищением, потому что это маленькое существо скоро вырастет и его уже не будет рядом с вами. Запомните и горячо прижмите близкого человека к себе, потому что это
единственное сокровище, которое можете отдать от сердца, и оно не стоит ни копейки. Запомните и говорите «люблю тебя» своим любимым, но сначала действительно почувствуйте.
Поцелуй и объятия могут поправить любую неприятность, когда идут от сердца. Запомните и держитесь за руки и цените моменты, когда вы вместе, потому что однажды этого человека не будет рядом с вами. Найдите время для любви, найдите время для общения и найдите время для возможности поделиться всем, что имеете сказать.
Потому что жизнь измеряется не количеством сделанных вдохов, а количеством моментов, когда от счастья захватывает дух.